Kapitulli 22

Pastaj Davidi u nis q� andej dhe u strehua n� shpell�n e Adulamit; kur v�llez�rit e tij dhe t�r� sht�pia e atit t� tij e m�suan, zbrit�n aty posht� tek ai.

Dhe t�r� ata q� hasnin v�shtir�si, q� kishin borxhe o q� ishin t� pak�naqur u mblodh�n pran� tij dhe ai u b� kreu i tyre. Ishin me t� rreth kat�rqind veta.

Q� andej Davidi shkoi n� Mitspah t� Moabit dhe i tha mbretit t� Moabit: "Lejo q� ati dhe n�na ime t� vijn� dhe t� banojn� me ju, deri sa un� t� m�soj se �far� do t� b�j� Per�ndia p�r mua".

K�shtu ai i �oi para mbretit t� Moabit, dhe ata q�ndruan me t� t�r� koh�n q� Davidi ndodhej n� fortes�.

Pastaj profeti Gad i tha Davidit: "Mos q�ndro m� n� fortes�, por nisu dhe shko n� vendin e Jud�s". At�her� Davidi u nis dhe shkoi n� pyllin e Herethit.

Kur Sauli m�soi q� Davidi dhe njer�zit q� ishin me t� qen� zbuluar (Sauli ndodhej at�her� n� Gibeah posht� n�n drurin e marin�s n� Ramah, me usht�n e tij n� dor� dhe t� gjith� sh�rb�tor�t e tij e rrethonin).

Sauli u tha sh�rb�tor�ve q� i rrinin rreth e qark: "M� d�gjoni tani, Beniaminit�! Biri i Isait do t`ju jap� juve ara dhe vreshta. Do t`ju b�j� t� gjith�ve komandant� t� mij�sh�ve dhe qind�sh�ve?

T� gjith� ju keni komplotuar, dhe asnj� nga ju nuk m� ka informuar p�r bes�lidhjen, q� im bir ka lidhur me birin e Isait; dhe nuk ka asnj� prej jush q� t`i vij� keq p�r mua dhe t� m� njoftoj� q� im bir ka ngritur kund�r meje sh�rb�torin tim q� t� m� kurdis� kurthe si� b�n sot?".

U p�rgjegj at�her� Idumei Doeg, q� rrinte n� krye t� sh�rb�tor�ve t� Saulit, dhe tha: "Un� e pash� birin e Isait kur erdhi n� Nob tek Ahimeleku, bir i Ahitubit;

ky �sht� k�shilluar me Zotin lidhur me t�, i dha ushqime dhe i dor�zoi shpat�n e Filisteut Goliath".

At�her� mbreti d�rgoi t� th�rrasin priftin Ahimelek, birin e Ahitubit, dhe t�r� sht�pin� e atit t� tij, prift�rinjt� q� ishin n� Nob; dhe ata erdh�n t� gjith� te mbreti.

Sauli tha: "Tani d�gjo, o bir i Ahitubit!". Ai u p�rgjegj: Ja ku jam, o imzot".

Sauli i tha: "Pse ti dhe biri i Isait keni komlotuar kund�r meje, duke i dh�n� buk� dhe nj� shpat�, dhe je k�shilluar me Per�ndin� lidhur me t�, me q�llim q� t� ngrihet kund�r meje dhe t� m� kurdis� kurthe si� b�n sot?".

At�her� Ahimeleku iu p�rgjegj mbretit, duke th�n�: "Po midis gjith� sh�rb�tor�ve t� tu kush �sht� besnik si Davidi, dh�nd�r i mbretit, i gatsh�m n�n urdhrat e tua dhe i nderuar n� sht�pin� t�nde?

Vall� sot kam filluar t� k�shillohem me Per�ndin� p�r t�? Mos qoft� kurr�, q� mbreti t� akuzoj� p�r gj�ra t� tilla sh�rb�torin e tij apo dik� nga sht�pia e atit tim, sepse sh�rb�tori yt nuk dinte asgj� nga t�r� kjo, as pak e as shum�".

Mbreti tha: "Ti me siguri ke p�r t� vdekur, Ahimelek, ti dhe t�r� sht�pia e atit t�nd!".

At�her� mbreti urdh�roi rojet q� e rrethonin: "Kthehuni dhe vritni prift�rinjt� e Zotit, sepse edhe ata mbajn� an�n Davidit dhe e dinin q� ai kishte ikur, por nuk m� njoftuan". Por sh�rb�tor�t e mbretit nuk desh�n t� zgjatnin duart p�r t� goditur prift�rinjt� e Zotit.

At�her� mbreti i tha Doegut: "Kthehu ti dhe godit prift�rinjt�!". K�shtu Idumeti Doeg u kthye dhe goditi prift�rinjt�; at� dit� vrau tet�dhjet� e pes� persona q� mbanin efodin prej liri.

Sauli goditi gjithashtu me shpat� Nobin, qytetin e prift�rinjve, burrat, grat�, t� vegj�lit, foshnjat e gjirit, lop�t, gomar�t dhe delet; i vrau t� gjith� me shpat�.

Megjithat� nj� nga bijt� e Ahimelekut, bir i Ahitubit, i quajtur Abiathar, shp�toi dhe u strehua pran� Davidit.

Abiathari i njoftoi Davidit q� Sauli kishte vrar� prift�rinjt� e Zotit.

Davidi i tha Abiatharit: "Un� e dija mir� at� dit� q� Idumeu Doeg, i cili ndodhej aty, pa dyshim do ta lajm�ronte Saulin. Un� jam shkaktari i vdekjes t� t� gjith� personave t� sht�pis� s� atit t�nd.

Rri me mua, mos ki frik�; ai q� k�rkon jet�n time k�rkon edhe t�nden; por me mua do t� jesh i sigurt.