Kapitulli 18

Kur mbaroi s� foluri me Saulin, shpirti i Jonathanit mbeti i lidhur me shpirtin e Davidit, dhe Jonathani e deshi si shpirtin e vet.

Po at� dit� Sauli e mori me vete dhe nuk e lejoi t� kthehet n� sht�pin� e atit t� tij.

K�shtu Jonathani lidhi nj� bes�lidhje me Davidin, sepse e donte si shpirtin e vet.

Pastaj Jonathani hoqi mantelin q� kishte veshur dhe ia dha Davidit, dhe i shtoi gjithashtu rrobat, shpat�n, harkun dhe brezin e tij.

Davidi shkonte kudo q� Sauli e d�rgonte dhe dilte me sukses. K�shtu Sauli e vuri n� krye t� luft�tar�ve dhe shihej me sy t� mir� nga gjith� populli, madje edhe nga sh�rb�tor�t e Saulit.

Gjat� kthimit t� tyre, kur Davidi po kthehej nga vrasja e Filisteut, grat� e t� gjitha qyteteve t� Izraelit i dol�n para mbretit Saul, duke k�nduar dhe hedhur valle me dajre, me thirrje g�zimi dhe me vegla muzikore.

K�shtu grat� u p�rgjigjeshin njera tjetr�s duke k�nduar, dhe thoshnin: "Sauli vrau mij�shn e tij dhe Davidi dhjet�mij�shn e tij.

Kjo gj� e pezmatoi shum� Saulin dhe k�to fjal� nuk i p�lqyen; ai tha: "Davidit i njohin dhjet� mij� dhe mua vet�m nj� mij�. Tani nuk i mungon ve�se mbret�ria!".

K�shtu nga ajo dit� Sauli e shikoi me zili Davidin.

T� nes�rmen nj� frym i keq nga ana e Per�ndis� e zot�roi Saulin q� sillej si nj� i marr� n� mes t� sht�pis�, kurse Davidi i binte harp�s me dor�n e tij si dit�t e tjera dhe Sauli mbante n� dor� shtiz�n.

K�shtu Sauli e v�rtiti shtiz�n, duke th�n�: "Do ta gozhdoj Davidin n� mur!". Por Davidi iu shmang goditjes dy her�.

Sauli kishte frik� nga Davidi, sepse Zoti ishte me t� dhe e kishte braktisur Saulin.

Prandaj Sauli e largoi nga vetja dhe e b�ri komandant t� nj� mij� njer�zve; dhe ai shkonte e vinte n� krye t� popullit.

Davidit i shkonin mbar� t� gjitha veprat, dhe Zoti ishte me t�.

Sauli, duke par� q� atij i shkonte shum� mbar� �do gj�, kishte frik� prej tij;

por t�r� Izraeli dhe Juda e donin Davidin, sepse shkonte e vinte n� krye t� tyre.

Pastaj Sauli i tha Davidit: "Ja Merabi, bija ime m� e madhe; do t� ta jap p�r grua; u b�fsh p�r mua nj� bir trim dhe mar� pjes� n� betejat e Zotit". Sauli mendonte k�shtu: "T� mos jet� dora ime ta godas�, por dora e Filisejve".

Por Davidi iu p�rgjegj Saulit: "Kush jam un� dhe �far� �sht� jeta ime dhe familja e atit tim n� Izrael, q� un� t� b�hem dh�ndri i mbretit?".

Kur erdhi �asti p�r t`ia dh�n� Davidit Merabin, bij�n e Saulit, at� ia dhan� p�r grua Meholathitit Adriel.

Por Mikal, bija e Saulit, e dashuronte Davidin; k�t� ia njoftuan Saulit dhe kjo gj� i p�lqeu.

K�shtu Sauli mendoi: "Do t`ia jap, n� m�nyr� q� ky t� jet� nj� lak p�r t� dhe ai t� bjer� n� duart e Filistejve".

Pas k�saj Sauli i urdh�roi sh�rb�tor�t e tij: "Bisedoni fshehurazi me Davidin dhe i thoni: "Ja, mbreti �sht�i k�naqur nga ti dhe t� gjith� sh�rb�tor�t e tij t� duan, prandaj b�hu dh�ndri i mbretit".

Sh�rb�tor�t e Saulit ia �uan k�to fjal� Davidit. Por Davidi u p�rgjegj: "Ju duket gj� e vog�l t� b�hesh dh�ndri i mbretit?. Un� jam nj� njeri i varf�r dhe nga shtres� e ul�t".

Sh�rb�tor�t i njoftuan Saulit: "Davidi u p�rgjegj n� k�t� m�nyr�".

At�her� Sauli tha: "Do t`i thoni k�shtu Davidit: "Mbreti nuk d�sh�ron asnj� prik�, por nj�qind lafsha t� Filisejve p�r t`u hakmarr� me armiqt� e mbretit"". Sauli kurdiste komplote p�r t� shkaktuar vdekjen e Davidit me an� t� Filistejve.

Kur sh�rb�tor�t i njoftuan Davidit k�to fjal�, Davidit iu duk gj� e mir� t� b�hej dh�nd�r i mbretit. Dit�t e caktuara nuk kishin kaluar akoma,

kur Davidi u ngrit dhe iku me njer�zit e tij, dhe vrau dyqind veta nga Filistejt�. Pastaj Davidi solli lafshat e tyre dhe dor�zoi mbretit k�t� sasi t� sakt� p�r t`u b�r� dh�nd�r i tij. At�her� Sauli i dha t� bij�n Mikal p�r grua.

K�shtu Sauli e pa dhe e kuptoi q� Zoti ishte me Davidin; dhe Mikal, bija e Saulit, e donte.

Sauli pati edhe m� tep�r frik� nga Davidi dhe mbeti armiku i tij gjat� gjith� dit�ve q� jetoi.

Pastaj princat e Filistejve dol�n p�r t� luftuar por, sa her� q� dilnin, Davidi ia dilte m� mir� se t� gjith� sh�rb�tor�t e Saulit; k�shtu emri i tij u b� shum� i famsh�m.