Kapitulli 17

Filistejt� i mblodh�n trupat e tyre p�r luft�; u mblodh�n n� Sokoh, q� �sht� pron� e Jud�s, dhe e ngrit�n kampin e tyre n� Efes-Damim midis Sokohut dhe Azekahut.

Edhe Sauli dhe njer�zit e Izraelit u mblodh�n dhe e ngrit�n kampin e tyre n� lugin�n e Terebintos, dhe u rreshtuan p�r betej� kund�r Filistejve.

Filistejt� ndodheshin n� mal nga nj� an� dhe Izraeli ishte n� mal nga ana tjet�r, dhe midis tyre ndodhej lugina.

Nga kampi i Filistejve doli nj� kampion i quajtur Goliath, nga Gathi, i lart� gjasht� kubit� dhe nj� p�ll�mb�.

Kishte n� kok� nj� helmet� prej bronzi, ishte veshur me nj� parzmore, pesha e t� cilit ishte pes� mij� sikla bronzi;

n� k�mb� kishte k�mbore prej bronzi dhe mbi sup mbante nj� usht� prej hekuri.

Maja e usht�s s� tij ishte si shuli i nj� end�si dhe peshonte gjasht� qind sikla argjendi: para tij ecte shqytari i tij.

Ai u ndal dhe u thirri grupeve t� ushtar�ve t� Izraelit: "Pse keni dal� p�r t`u radhitur n� formacion beteje? A nuk jam un� nj� Filiste dhe ju sh�rb�tor� t� Saulit? Zgjidhni nj� burr� q� t� dal� kund�r meje.

N� rast se do t� jet� n� gjendje t� luftoj� me mua dhe t� m� vras�, ne do t� jemi sh�rb�tor�t tuaj; por n� rast se dal un� fitues dhe e vras, at�her� ju do t� jeni sh�rb�tor�t tan� dhe do t� na sh�rbeni".

Pastaj Filisteu shtoi: "Un� sot po sfidoj trupat e Izraelit: "M� jepni nj� burr� dhe do t� luftojm�!".

Kur Sauli dhe t�r� Izraeli d�gjuan k�to fjal� t� Filisteut, mbet�n t� shtangur dhe u hyri nj� frik� e madhe.

Davidi ishte biri i atij Efrateut t� Betlemit t� Jud�s, q� mbante emrin Isai dhe kishte tet� bij. N� koh�n e Saulit, ky njeri ishte i plakur dhe i shtyr� n� mosh�.

Tre bijt� m� t� m�dhenj t� Isait kishin shkuar n� luft� me Saulin: emrat e tre bijve t� tij q� kishin shkuar n� luft� ishin: Eliabi, i par�linduri, Abinadabi i dyti dhe Shamahu i treti.

Davidi ishte m� i riu dhe tre m� t� m�dhenjt� kishin shkuar pas Saulit.

Davidi p�rkundrazi shkonte dhe vinte nga Sauli p�r t� kullotur kopen� e atit t� tij n� Betlem.

Filisteu u dilte p�rpara n� m�ngjes dhe n� mbr�mje, dhe vazhdoi t� dal� dyzet dit� me radh�.

Isai i tha Davidit, birit t� tij: "Merr p�r v�llez�rit e tu nj� ef� nga ky grur� i pjekur dhe dhjet� buk� dhe �oji shpejt v�llez�rve t� tu n� kamp.

D�rgo edhe k�to dhjet� forma djathi komandantit t� mij�shes s� tyre; shiko si jan� v�llez�rit e tu dhe m� sill nj� peng nga ana e tyre.

Sauli me gjith� v�llez�rit e tu dhe gjith� burrat e Izraelit jan� n� lugin�n e Terebintit p�r t� luftuar Filistejt�".

K�shtu Davidi u ngrit her�t n� m�ngjes, ia la delet e tij nj� rojtari, mori ngarkes�n e tij dhe u nis ashtu si� e kishte urdh�ruar Isai. Arriti n� kampin e qerreve, kur ushtria po dilte p�r t`u radhitur n� formacion beteje dhe l�shonte britma lufte.

Izraelit�t dhe Filistejt� ishin radhitur p�r betej�, nj� ushtri kund�r tjetr�s.

Davidi, pasi la ngarkes�n e tij n� duart e rojtarit t� bagazheve, vrapoi n� drejtim t� grupimeve t� betej�s; me t� arritur n� vend, pyeti v�llez�rit e tij si ishin.

Nd�rsa po fliste me ata, ja ku doli nga radh�t e Filistejve ai kampion, Filisteu i Gathit, q� mbante emrin Goliath dhe p�rs�riti po ato fjal�; dhe Davidi i d�gjoi.

T�r� njer�zit e Izraelit, me ta par� at� njeri, ik�n para tij dhe u hyri nj� frik� e madhe.

Njer�zit e Izraelit thonin: "E keni par� k�t� njeri q� shkon p�rpara? Ai shkon p�rpara p�r t� v�n� n� prov� sedr�n e Izraelit. Ai q� do ta vras�, kushdo qoft�, do t� shp�rblehet me pasuri t� m�dha nga mbreti, ky do t`i jap� p�r grua t� bij�n dhe do t� p�rjashtoj� nga �do hara� sht�pin� e atit t� tij n� Izrael".

At�her� Davidi, duke iu drejtuar njer�zve q� ishin pran� tij, tha: "�far� do t`i b�jn� atij burri q� do t� vras� k�t� Filiste dhe do ta largoj� turpin nga Izraeli? Po kush �sht� ky Filiste, i parrethprer�, q� guxon t� posht�roj� ushtrin� e Per�ndis� t� gjall�?".

Njer�zit iu p�rgjegj�n me po ato fjal�, duke th�n�: "K�shtu do t� b�het me at� q� do ta vras�".

Eliabi, v�llai i tij m� i madh, e d�gjoi nd�rsa fliste me ata njer�z; k�shtu Eliabi u zem�rua me Davidin dhe tha: "Pse erdhe k�tu? Kujt ia le ato pak dele n� shkret�tir�? Un� e njoh krenarin� t�nde dhe lig�sin� e zemr�s sate, ke zbritur k�tu p�r t� par� betej�n?".

Davidi u p�rgjegj: "�`kam b�r� un� tani?. Nuk ishte ve�se nj� pyetje e thjesht�!".

Duke u larguar prej tij, iu drejtua nj� tjetri dhe i b�ri po at� pyetje; dhe njer�zit i dhan� po at� p�rgjigje t� m�parshme.

Sa d�gjuan fjal�t q� Davidi kishte th�n�, ia treguan Saulit dhe ky d�rgoi njer�z q� ta th�rresin.

Davidi i tha Saulit: "Asnjeri t� mos lig�shtohet p�r shkak t� tij! Sh�rb�tori yt do t� shkoj� t� luftoj� me k�t� Filiste".

Sauli i tha Davidit: "Ti nuk mund t� shkosh t� luftosh kund�r k�tij Filisteu, sepse ti je akoma djalosh, nd�rsa ai �sht� nj� luft�tar qysh n� t� rit� e tij".

Por Davidi iu p�rgjegj Saulit: "Sh�rb�tori yt kulloste kopen� e atit t� tij; kur nj� luan ose nj� ari vinte p�r t� rr�mbyer nj� dele nga kopeja,

un� e ndiqja, e godisja dhe ia rr�mbeja nga goja; n� qoft� se ai kthehej kund�r meje, un� e kapja nga krifa, e godisja dhe e vrisja.

Po, sh�rb�tori yt ka vrar� luanin dhe ariun; dhe ky Filiste i parrethprer� do t� p�soj� t� nj�jtin fat, sepse ka fyer ushtrin� e Per�ndis� t� gjall�".

Davidi shtoi: "Zoti q� m� shp�toi nga kthetrat e luanit dhe nga panxha e ariut, do t� m� shp�toj� edhe nga dora e k�tij Filisteu". At�her� Sauli i tha Davidit: "Shko dhe Zoti qoft� me ty".

Pastaj Sauli e veshi Davidin me armatur�n e tij, i vuri n� kok� nj� p�rkrenare prej bronzi dhe i veshi parzmoren.

Pastaj Davidi ngjeshi shpat�n e Saulit mbi armatur�n dhe u p�rpoq t� ec�, sepse nuk ishte m�suar. Por Davidi i tha Saulit: "Un� nuk mund t� eci me k�t� armatur�, sepse nuk jam m�suar me t�". Dhe k�shtu Davidi e hoqi nga trupi i tij.

Pastaj mori n� dor� shkopin e tij, zgjodhi pes� gur� t� l�muar n� p�rrua, i vuri n� torb�n e bariut, n� nj� thes t� vog�l q� kishte me vete; pastaj me hoben� n� dor� u nis kund�r Filisteut.

Edhe Filisteu p�rparoi duke iu afruar gjithnj� e m� tep�r Davidit, nd�rsa shqyrtari i tij e paraprinte.

Filisteu shikonte me kujdes dhe, me t� par� Davidin, e p�r�moi sepse ishte vet�m nj� i ri, kuqalash dhe i hijsh�m.

Filisteu i tha Davidit: "Mos jam vall� nj� qen q� po del kund�r meje me shkop n� dor�?". Dhe Filisteu e mallkoi Davidin n� em�r t� per�ndive t� tij.

Pastaj Filisteu i tha Davidit: "Eja k�tu, dhe un� do t`ia jap mishin t�nd shpend�ve t� qiellit dhe kafsh�ve t� fushave".

At�her� Davidi iu p�rgjegj Filisteut: "Ti po m� vjen me shpat�, me shtiz� dhe me usht�; kurse un� po t� dal n� em�r t� Zotit t� usht�rive, Per�ndis� t� ushtris� s� Izraelit q� ti ke fyer.

Pik�risht sot Zoti do t� t� dor�zoj� n� duart e mia; dhe un� do t� t� rr�zoj, do t� pres kok�n t�nde dhe do t`u jap pik�risht sot kufomat e ushtris� s� Filistejve shpend�ve t� qiellit dhe bishave t� tok�s, me q�llim q� gjith� dheu t� m�soj� se ka nj� Per�ndi n� Izrael.

At�her� gjith� kjo turm� do t� m�soj� q� Zoti nuk t� shp�ton me an� t� shpat�s as me an� t� shtiz�s; sepse p�rfundimi i betej�s varet nga Zoti, dhe ai do t`ju dor�zoj� n� duart tona".

Kur Filisteu l�vizi dhe shkoi p�rpara p�r t`u ndeshur me Davidin, edhe Davidi nxitoi menj�her� drejt mejdanit, ball� Filisteut;

vuri dor�n n� thes, nxori prej tij nj� gur, e hodhi me hoben� dhe e goditi n� ball� Filisteun; guri iu fut n� ball� dhe ai ra me fytyr� p�r tok�.

K�shtu Davidi me nj� hobe dhe nj� gur mundi Filisteun; e goditi dhe e vrau, megjith�se Davidi nuk kishte asnj� shpat� n� dor�.

Pastaj Davidi vrapoi, u hodh mbi Filisteun, ia mori shpat�n dhe e vrau duke i prer� me t� kok�n. Kur Filistejt� e pan� q� heroi i tyre vdiq, ik�n me vrap.

At�her� njer�zit e Izraelit dhe t� Jud�s u ngrit�n, duke l�shuar britma lufte, dhe i ndoq�n Filistejt� deri n� hyrjen e lugin�s dhe n� portat e Ekronit. Filistejt� e plagosur p�r vdekje ran� n� rrug�n e Shaarimit, deri n� Gath dhe n� Ekron.

Kur bijt� e Izraelit u kthyen nga ndjekja e Filistejve, pla�kit�n kampin e tyre.

Pas k�saj Davidi mori kok�n e Filisteut dhe e �oi n� Jeruzalem, por arm�t e tij i vendosi n� �adr�n e tij.

Kur Sauli kishte par� Davidin q� po dilte kund�r Filisteut, kishte pyetur komandantin e ushtris� s� tij, Abnerin: "Abner, bir i kujt �sht� ky i ri?". Abneri iu p�rgjegj: "Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� ti rron, o mbret, nuk e di".

At�her� mbreti tha: "Merr informata mbi prind�rit e k�tij djaloshi".

Kur Davidi u kthye nga vrasja e Filisteut, Abneri e mori dhe e �oi p�rparea Saulit, nd�rsa ai mbante akoma n� dor� kok�n e Filisteut.

Sauli i tha: "O i ri, bir i kujt je?". Davidi u p�rgjegj: Jam bir i sh�rb�torit t�nd, Betlemitit Isai".