Kapitulli 2

At�her� Ana u lut dhe tha: "Zemra ime ngaz�llohet n� Zotin, forca ime ngrihet tek i Zoti; goja ime hapet kund�r armiqve t� mi, sepse g�zohem nga shp�timi yt.

Nuk ka asnj� t� shenjt� si Zoti, sepse nuk ka asnj� tjet�r v�� teje, nuk ka asnj� shk�mb si Per�ndia yn�.

Mos vazhdoni t� flisni me aq mburrje; t� mos dalin fjal� arrogante nga goja juaj, sepse Zoti �sht� Per�ndia i njohjes dhe ai i peshon veprimet.

Dhe harqet e t� fuqishm�ve thyhen, nd�rsa t� dob�tit jan� pajisur me forc�.

Ata q� ishin t� ngopur shkojn� si pun�tor� ditor� p�r nj� cop� buk�, nd�rsa ata q� ishin t� uritur nuk vuajn� m� nga uria. Madje edhe ajo q� ishte shterp�, ka pjell� shtat� her�, nd�rsa ajo q� ka shum� f�mij� �sht� dob�suar.

Zoti t� b�n t� vdes�sh dhe t� b�n t� jetosh; t� zbret n� Sheol dhe t� ngjit q� andej.

Zoti t� varf�ron dhe t� pasuron, ai t� posht�ron dhe ai t� lart�son.

Ai e ngre t� mjerin nga pluhuri dhe e heq t� varf�rin nga plehrat, n� m�nyr� q� t� ulet me princat dhe t� trash�gojn� nj� fron lavdie; sepse shtyllat e dheut i p�rkasin Zotit, dhe mbi to ai ka mb�shtetur bot�n.

Ai ruan rrug�n q� b�jn� shenjtor�t e tij, por t� pafet� do t� vdesin n� err�sir�, sepse njeriu nuk do t� mbizot�roj� me an� t� forc�s.

Kund�rshtar�t e Zotit do t� cop�tohen; ai do t� gj�moj� kund�r tyre nga qielli. Zoti do t� gjykoj� popujt deri n� skajet e tok�s, do t`i jap� forc� mbretit t� tij dhe do ta lartoj� forc�n e t� vajosurit t� tij".

Pastaj Elkanahu u kthye n� sht�pin� e tij n� Ramah, dhe f�mija qendroi q� t`i sh�rbej� Zotit n� prani t� priftit Eli.

Bijt� e Elit ishin njer�z t� k�qij; nuk e njihnin Zotin.

Dhe ja si silleshin k�ta prift�rinj me popullin; kur dikush ofronte nj� flijim, sh�rb�tori i priftit vinte, kur mishi ziente, me nj� pirun me tri maja n� dor�,

dhe e fuste n� tenxhere, n� kazan apo n� kusi, dhe t�r� at� q� piruni i madh t�rhiqte sip�r prifti e mbante p�r vete. K�shtu vepronin me t�r� Izraelit�t q� shkonin n� Shiloh.

Edhe para se t� digjnin dhjamin, sh�rb�tori i priftit vinte dhe i thoshte atij q� b�nte flijimin: "M� jep mish p�r ta pjekur p�r priftin, sepse ai nuk do t� pranoj� prej teje mish t� pjekur, por mish t� gjall�".

Dhe n� qoft� se njeriu i thoshte: "M� par� t� tymoset dhjami, pastaj t� marr�sh sa t� duash", ai p�rgjigjej: "Jo, duhet t� ma jap�sh tani; p�rndryshe do ta marr me forc�".

Prandaj m�kati i dy t� rinjve ishte shum� i madh p�rpara Zotit, sepse ata p�r�monin ofertat q� i b�heshin Zotit.

Por Samueli kryente sh�rbimin para Zotit, megjith�se akoma f�mij�, dhe ishte mb�shtjell� me nj� efod prej liri.

E �ma i p�rgatiste nj� veshje t� vog�l dhe ia �onte �do vit kur ngjitej me burrin e saj p�r t� ofruar flijimin vjetor.

At�her� Eli bekonte Elkanahun dhe bashk�shorten e tij, duke th�n�: "Zoti t� dh�nt� f�mij� t� tjer� nga kjo grua, me k�rkes�n q� ajo i ka b�r� Zotit!". Pastaj ata ktheheshin n� sht�pin� e tyre.

K�shtu Zoti vizitoi An�n, dhe kjo mbeti me barr� dhe lindi tre djem dhe dy vajza. Nd�rkaq djali Samuel po rritej pran� Zotit.

Por Eli ishte shum� plak dhe d�gjoi t� gjitha ato q� bijt� e tij i b�nin gjith� Izraelit dhe si ata binin n� shtrat me grat� q� kryenin sh�rbimin n� hyrje t� �adr�s s� mbledhjes;

dhe u tha atyre: "Pse b�ni gj�ra t� tilla? Sepse d�gjoj nga t�r� populli p�r veprimet tuaja t� k�qija.

Mos, bijt� e mi, sepse z�rat q� d�gjoj p�r ju nuk jan� aspak t� mira; ju e shtyni popullin e Zotit t� m�katoj�.

N� rast se nj� njeri m�katon kund�r nj� njeriu tjet�r, Per�ndia e gjykon, por n� rast se nj� njeri m�katon kund�r Zotit, kush do t� nd�rhyj� p�r t�?". Por ata nuk e d�gjuan z�rin e atit t� tyre, sepse Zoti d�shironte t� vdisnin.

Nd�rkaq f�mija Samuel po rritej n� shtat dhe n� mir�dashjen e Zotit dhe t� njer�zve.

Nj� njeri i Per�ndis� erdhi tek Eli dhe i tha: "K�shtu flet Zoti: A nuk u shfaqa n� sht�pin� e atit t�nd, kur n� Egjipt ata ishin skllev�r t� sht�pis� s� Faraonit?

Nuk e kam zgjedhur un� midis gjith� fiseve t� Izraelit, q� t� jet� prifti im, t� ngjitet te altari im, t� djeg� temjanin dhe t� vesh� efodin para meje? Dhe a nuk kam qen� un� ai q� i dha sht�pis� s� atit t�nd t�r� flijimet e djegura t� bijve t� Izraelit t� b�ra me zjarr?

Pse pra i p�r�moni flijimet dhe blatimet e mia q� kam urdh�ruar t� b�hen n� banes�n time, dhe pse nderoni m� tep�r f�mij�t tuaj se mua, duke u trashur me pjes�n m� t� mir� t� blatimeve t� Izraelit, t� popullit tim?

Prandaj k�shtu thot� Zoti, Per�ndia i Izraelit: Un� kisha shpallur q� sht�pia jote dhe sht�pia e atit t�nd do t� kishin ecur gjithnj� para meje, por tani Zoti thot�: Qoft� larg meje kjo gj�; sepse un� nderoj ata q� m� nderojn�, por ata q� m� p�r�mojn� do t� p�r�mohen gjithashtu nga ana ime.

Ja, po vijn� dit�t kur un� do t� shkat�rroj forc�n t�nde dhe forc�n e sht�pis� s� atit t�nd n� m�nyr� q� t� mos ket� m� asnj� plak n� sht�pin� t�nde.

Dhe ke p�r t� par� mjerimin e banes�s sime, ndon�se dhe Per�ndia i ka b�r� aq t� mira Izraelit, nuk do t� ket� kurr� m� asnj� plak n� sht�pin� t�nde.

Por ai nga t� tut� q� nuk kam p�r t� hequr nga altari im do t� konsumoj� syt� e tu dhe do ta mbush� me trishtim zemr�n t�nde; dhe t�r� pasardh�sit e sht�pis� sate do t� vdesin n� lulen e rinis�.

Do t� t� sh�rbej� si shenj� ajo q� ka p�r t`u ndodhur dy bijve t� tu, Hofnit dhe Finehasit; q� t� dy do t� vdesin n� t� nj�jt�n dit�.

Por un� do t� zgjedh p�r vete nj� prift besnik, q� ka p�r t� vepruar simbas asaj q� ndjej n� zemr�n dhe n� shpirtin tim; un� do t`i nd�rtoj nj� sht�pi t� qendrueshme, dhe ai ka p�r t� ecur gjithmon� para t� vajosurit tim.

Dhe kushdo q� ka p�r t� mbetur n� sht�pin� t�nde do t� vij� t� p�rulet para tij p�r nj� monedh� argjendi dhe nj� cop� buke, dhe do t� thot�: "M� prano, t� lutem, n� nj� nga detyrat prift�rore, q� t� mund t� ha nj� cop� buk�"".