Kapitulli 1

N� koh�n kur qeverisnin gjyqtar�t, vendin e pllakosi zia, dhe nj� njeri nga Betlemi i Jud�s shkoi t� banoj� n� vendin e Moabit me gjith� gruan dhe dy bijt� e tij.

Emri i burrit ishte Elimelek, emri i gruas s� tij Naomi dhe emri i dy bijve t� tij Mahlon dhe Kilion, Efratej nga Betlemi i Jud�s. Ata shkuan n� vendin e Moabit dhe u vendos�n aty.

Pastaj Elimeku, burri i Naomit, vdiq dhe ajo mbeti me dy bijt� e saj.

K�ta u martuan me gra moabite, nga t� cilat nj�ra quhej Orpah dhe tjetra Ruthi; dhe banuan aty rreth dhjet� vjet.

Pastaj edhe Mahloni dhe Kilioni vdiq�n q� t� dy, dhe k�shtu ajo grua mbeti pa dy djemt� e saj dhe pa burrin.

At�her� u ngrit me gjith� nuset e saj p�r t`u kthyer nga vendi Moabit, sepse kishte d�gjuar t� thuhej q� Zoti e kishte vizituar popullin e vet dhe i kishte dh�n� buk�.

Ajo u nis, pra, me t� dy nuset e saj nga vendi n� t� cilin rrinte, dhe filloi t� ec� p�r t`u kthyer n� vendin e Jud�s.

Por Naomi u tha dy nuseve t� saj: "Shkoni, kthehuni �do nj�ra n� sht�pin� e n�nes s� saj; Zoti qoft� i mir� me ju, ashtu si ju keni qen� t� mira me ata q� kan� vdekur dhe me mua!

Zoti ju b�ft� t� gjeni qet�si �do nj�ra n� sht�pin� e burrit t� saj�!". Pastaj ajo i puthi dhe ato filluan t� qajn� me z� t� lart�,

dhe i than�: "Jo, ne do t� kthehemi me ty pran� popullit t�nd".

Por Naomi u p�rgjegj: "Kthehuni bijat e mija! Pse t� vini me mua? Mos kam n� barkun tim f�mij� q� mund t� b�hen bashk�short�t tuaj?

Kthehuni mbrapa, bijat e mija, shkoni, sepse un� jam shum� e vjet�r p�r t`u martuar prap�; edhe sikur t� thoja: "Kam akoma shpres�"; edhe sikur t� martohesha sonte dhe t� lindja djem,

a do t� prisnit ju sa t� rriteshin? A do t� hiqnit dor� nga martesa p�r k�t� shkak? Jo, bijat e mija, sepse kushtet n� t� cilat ndodhem jan� m� t� hidhura nga tuajat, sepse dora e Zotit �sht� shtrir� kund�r meje".

At�her� ato e ngrit�n z�rin dhe qan� p�rs�ri; pastaj Orpahu puthi vjehrr�n, por Ruthi nuk i ndahej asaj.

At�her� Naomi i tha Ruthit: "Ja, kunata jote u kthye te populli i vet dhe te per�ndit� e saj; ktheu mbrapa edhe ti, ashtu si kunata jote!".

Por Ruthi u p�rgjegj: "Mos ngul k�mb� me mua q� un� t� t� braktis dhe t� mos t� t� ndjek m�, sepse kudo q� t� shkosh ti do t� shkoj edhe un�, dhe kudo q� t� rrish ti do t� rri edhe un�; populli yt do t� jet� populli im, Per�ndia yt do t� jet� edhe Per�ndia im;

aty ku t� vdes�sh ti do t� vdes edhe un�, dhe atje do t� m� varrosin. K�shtu t� veproj� me mua Zoti, bile edhe m� keq, n� rast se ve� vdekjes ndonj� gj� tjet�r do t� m� ndaj� prej teje!".

Kur Naomi e kuptoi q� Ruthi ishte e vendosur ta ndiqte, nuk i foli m�.

K�shtu e b�n� rrug�n bashk� deri sa arrit�n n� Betlem. Kur arrit�n n� Betlem, t�r� qyteti ziente p�r shkak t� tyre. Grat� thonin: "Kjo �sht� Naomi?".

Ajo iu p�rgjegj atyre: "Mos m� quani Naomi; thirrm�ni Mara, sepse i Plotfuqishmi m� ka mbushur me hidh�rim.

Un� u nisa n� boll�k dhe Zoti m� ktheu n� sht�pi t� zhveshur nga �do gj�. Pse t� m� quani Naomi, kur Zoti ka d�shmuar kund�r meje dhe i Plotfuqishmi m� ka b�r� fatkeqe?".

K�shtu Naomi u kthye bashk� me Ruthin, nusen e saj, q� kishte ardhur nga vendi i Moabit. Ato arrit�n n� Betlem kur kishte filluar korrja e elbit.