Kapitulli 18

N� at� koh� nuk kishte mbret n� Izrael; po n� k�t� koh� fisi i Danit�ve k�rkonte p�r vete nj� territor p�r t`u vendosur, sepse deri n� ato dit� nuk i ishte caktuar asnj� trash�gimi midis fiseve t� Izraelit.

Bijt� e Danit d�rguan, pra, te Tsorahu dhe te Eshtaoli pes� burra trima, q� p�rfaq�sonin t�r� fisin e tyre, p�r t� v�zhguar dhe p�r t� kontrolluar vendin; dhe u than� atyre: "Shkoni t� v�zhgoni vendin!". K�shtu ata arrit�n n� krahin�n malore t� Efraimit, n� sht�pin� e Mikahut, dhe e kaluan nat�n aty.

Nd�rsa ishin pran� sht�pis� s� Mikahut, njoh�n z�rin e t� riut Levit; at�her� ata hyn� n� sht�pi dhe e pyet�n: "Kush t� solli k�tu? �far� b�n n� k�t� vend? �far� ke ti k�tu?".

Ai iu p�rgjegj: "Mikahu m� ka b�r� k�t� dhe at�; m� mori n� sh�rbim t� tij dhe un� jam prifti i tij".

At�her� ata i than�: "Pyet, pra, Per�ndin� q� t� dim� n� se rruga q� kemi nisur do t� jet� e mbar�".

Prifti iu p�rgjegj: "Shkoni n� paqe; rruga q� b�ni kryhet n�n shikimin e Zotit".

K�shtu t� pes� burrat u nis�n dhe arrit�n n� Laish, pan� q� populli q� banonte aty b�nte nj� jet� t� sigurt, simbas zakoneve t� atyre t� Sidonit, nj� jet� t� qet� dhe t� sigurt, sepse nuk kishte njeri

Pastaj u kthyen te v�llez�rit e tyre n� Tsorah dhe n� Eshtaol; dhe v�llez�rit i pyet�n ata: "�far� thoni?".

Ata u p�rgjigj�n: "Le t� ngrihemi dhe t� sulemi kund�r atyre njer�zve, sepse kemi par� vendin dhe �sht� me t� v�rtet� i mrekulluesh�m. Pse mbani nj� q�ndrim jo aktiv? Mos nguroni t� l�vizni p�r ta pushtuar vendin!

Kur t� arrini, keni p�r t� gjetur nj� popull t� sigurt dhe nj� vend t� gj�r�, sepse Per�ndiae ka dh�n� n� duart tuaja; �sht� nj� vend ku nuk mungon asgj� nga ajo q� �sht� mbi tok�".

At�her� gjasht�qind burra t� familjes s� Danit�ve u nis�n nga Tsorahu dhe nga Eshtoali, t� armatosur mir� p�r luft�.

Ata u ngjit�n dhe ngrit�n kampin e tyre n� Kirjath-Jearim, n� Juda; (prandaj ky vend, q� ndodhet prapa Kiriath-Jearimit, quhet edhe sot e k�saj dite kampi i Danit).

Q� k�tej kaluan n� krahin�n malore t� Efraimit dhe arrit�n n� sht�pin� e Mikahut.

At�her� t� pes� burrat, q� kishin shkuar t� v�zhgonin vendin e Laishit, filluan t`u thon� v�llez�rve t� tyre: "A e dini ju q� n� k�to sht�pi ka nj� efod, nj� sht�pi idhujsh, nj� sh�mb�lltyr� t� gdhendur

K�shtu ata u drejtuan nga ajo an�, arrit�n n� sht�pin� e Levitit t� ri, n� banes�n e Mikahut, dhe e p�rsh�ndet�n.

Nd�rsa t� gjasht�qind burrat e bijve t� Danit, t� armatosur mir� p�r luft�, rrinin para port�s,

pes� burrat q� kishin vajtur t� v�zhgonin vendin u ngjit�n lart, hyn� n� sht�pi, mor�n sh�mb�lltyr�n e gdhendur, efodin, sht�pin� e idhujve dhe figur�n prej metali t� shkrir�. Prifti rrinte para port�s bashk� me gjasht�qind njer�zit e armatosur mir� p�r luft�.

Kur k�ta hyn� n� sht�pin� e Mikahut dhe mor�n sh�mb�lltyr�n e gdhendur, efodin, sht�pin� e idhujve dhe figur�n prej metali t� shkrir�, prifti u tha atyre: "�`po b�ni k�shtu?".

Ata iu p�rgjegj�n: "Hesht, v�re dor�n mbi goj�, eja me ne, dhe do t� jesh p�r ne nj� at� dhe nj� prift. �`�sht� m� mir� p�r ty, t� jesh prifti i sht�pis� s� nj� njeriu t� vet�m apo t� jesh prifti i nj� fisi ose t� nj� familjeje n� Izrael?".

K�shtu prifti ndjeu nj� g�zim n� zemr�n e tij; mori efodin, sht�pin� e idhujve dhe sh�mb�lltyr�n e gdhendur dhe u bashkua me ata njer�z.

At�her� rifilluan marshimin, duke v�n� para f�mij�t, bag�tin� dhe orendit�.

Kur ishin larguar nga sht�pia e Mikahut, burrat q� banonin n� sht�pit� af�r asaj t� Mikahut u mblodh�n dhe ndoq�n bijt� e Danit.

U b�rtit�n pastaj bijve t� Danit. K�ta u kthyen dhe i than� Mikahut: "�far� ke q� ke mbledhur k�ta njer�z?".

Ai u p�rgjegj: "Mor�t me vete per�ndit� q� i kisha b�r� un� dhe priftin, dhe ik�t. Tani �`m� mbetet? Si mund t� m� thoni: "�far� ke?".

Bijt� e Danit i than�: "B�j q� z�ri yt t� mos d�gjohet m� prapa nesh, sepse njer�z t� zem�ruar mund t� hidhen mbi ju, dhe ti do t� humbje jet�n t�nde dhe at� t� familjes sate!".

Bijt� e Danit e vazhduan rrug�n e tyre; dhe Mikahu, kur pa se ata ishin m� t� fort� se ai, u kthye dhe shkoi n� sht�pin� e tij.

K�shtu ata, mbasi mor�n gj�rat q� kishte b�r� Mikahu dhe priftin q� kishte n� sh�rbim t� tij, arrit�n n� Laish, ku jetonte nj� popull q� rinte i qet� dhe i sigurt�; e vran� me shpat� dhe i vun� flak�n qytetit.

Nuk pati asnj� q� ta �lironte, sepse ndodhej larg Sidonit, dhe banor�t e tij nuk mbanin marr�dh�nie me njer�z t� tjer�. Ai ndodhej n� lugin�n q� zgjatej n� drejtim t� Beth-Rehobit. Pastaj Danit�t e rind�rtuan qytetin dhe banuan n� t�,

e quajt�n Dan, nga emri i Danit, ati i tyre, q� ishte bir i Izraelit; por m� par� qyteti quhej Laish.

Pastaj bijt� e Danit ngrit�n p�r vete sh�mb�lltyr�n e gdhendur; dhe Jonathani, bir i Gershomit, bir i Manasit, dhe bijt� e tij u b�n� prift�rinj t� fiseve t� Danit�ve deri dit�n e rob�rimit t� banor�ve t� vendit.

K�shtu ngrit�n p�r vete sh�mb�lltyr�n e gdhendur nga Mikahu, gjat� gjith� koh�s q� sht�pia e Per�ndis� mbeti n� Shiloh.