Kapitulli 11

Jefteu, Galaaditi, ishte nj� njeri i fort� dhe trim, bir i nj� prostitute dhe i Galaadit.

Bashk�shortja e Galaadit i lindi bij t� tjer�; kur bijt� e gruas s� tij arrit�n n� mosh�n madhore, ata e d�buan Jefteun dhe i than�: "Ti nuk do t� kesh trash�gimi n� sht�pin� e atit ton�, sepse je biri i nj� gruaje tjet�r".

At�her� Jefteu iku larg v�llez�rve t� tij dhe u vendos n� vendin e Tobit. Rreth Jefteut u mblodh�n njer�z pa asnj� vler�, q� kryenin sulme bashk� me t�.

Pas nj� far� kohe bijt� e Amonit i shpall�n luft� Izraelit.

Kur bijt� e Amonit filluan luft�n kund�r Izraelit, pleqt� e Galaadit shkuan ta k�rkojn� Jefteun n� vendin e Tobit;

dhe i than� Jefteut: "Eja me ne dhe b�hu kapidani yn�, p�r t� luftuar kund�r bijve t� Amonit".

Por Jefteu iu p�rgjegj pleqve t� Galaadit duke th�n�: "A nuk m� keni urryer dhe d�buar nga sht�pia e atit tim? Pse vini tani tek un� kur jini keq?".

Pleqt� e Galaadit i than� Jefteut: "Pik�risht p�r k�t� jemi kthyer tani te ti, me q�llim q� ti t� vish me ne p�r t� luftuar kund�r bijve t� Amonit, dhe t� vihesh n� krye t� gjith� banor�ve t� Galaadit".

At�her� Jefteu iu p�rgjegj pleqve t� Galaadit: "N� qoft� se m� ktheni tek ju p�r t� luftuar kund�r bijve t� Amonit, dhe Zoti i l� n� pushtetin tim, un� do t� b�hem komandanti juaj".

Pleqt� e Galaadit i than� Jefteut: "Zoti le t� jet� d�shmitar midis nesh, n� rast se nuk veprojm� ashtu si ke th�n� ti".

Pastaj Jefteu shkoi tek pleqt� e Galaadit dhe populli e zgjodhi komandant dhe udh�heq�s t� tij; dhe Jefteu p�rs�riti para Zotit n� Mitspah t�r� fjal�t q� pati th�n� m� par�.

Pastaj Jefteu i d�rgoi lajm�tar� mbretit t� bijve t� Amonit p�r t`i th�n�: "�far� ka midis teje dhe meje, q� ti t� vish e t� b�sh luft� n� vendin tim?".

Mbreti i bijve t� Amonit iu p�rgjegj me k�to fjal� lajm�tar�ve t� Jefteut: "Sepse, kur Izraeli doli nga Egjipti, ai pushtoi vendin tim, nga Arnoni deri n� Jabok dhe n� Jordan. Tani, pra, m`i kthe k�to toka n� m�nyr� miq�sore".

Jefteu i d�rgoi p�rs�ri lajm�tar� mbretit t� bijve t� Amonit p�r t`i th�n�:

"K�shtu thot� Jefteu: Izraeli nuk shtiu n� dor� as vendin e Moabit, as vendin e bijve t� Amonit;

por kur Izraeli doli nga Egjipti dhe kap�rceu shkret�tir�n deri n� Detin e Kuq dhe arriti n� Kadesh,

i d�rgoi lajm�tar� mbretit t� Edomit p�r t`i th�n�: "T� lutem m� l�r t� kaloj n�p�r vendin t�nd"; por mbreti i Edomit nuk pranoi. I d�rgoi lajm�tar� edhe mbretit t� Moabit, por edhe ky nuk pranoi. K�shtu Izraeli mbeti n� Kadesh.

Duke ecur pastaj n�p�r shkret�tir�, shkoi rreth vendit t� Edomit dhe vendit t� Moabit e arriti n� lindje t� vendit t� Moabit; dhe ngriti kampin e tij matan� Arnonit, pa hyr� t� territorin e Moabit, sepse Arnoni p�rfaq�son kufirin e Moabit.

Pastaj Izraeli i d�rgoi lajm�tar� Sihonit, mbretit t� Amorejve, dhe t� Heshbonit, dhe i tha: "T� lutemi, na l�r t� kalojm� n�p�r vendin t�nd p�r t� arritur n� tonin".

Por Sihoni nuk pati besim ta l�r� t� kaloj� Izraelin n�p�r territorin e tij; p�rkundrazi Sihoni i mblodhi gjith� njer�zit e tij t� cil�t u vendos�n n� Jahats dhe luftoi kund�r Izraelit.

Por Zoti, Per�ndia i Izraelit e dha Sihonin dhe gjith� njer�zit e tij n� duart e Izraelit, q� i mundi; k�shtu Izraeli pushtoi t�r� vendin e Amorejve, q� banonin n� at� krahin�;

pushtoi t�r� territorin e Amorejve, nga Arnoni n� Jabok dhe nga shkret�tira deri n� Jordan.

Dhe tani q� Zoti, Per�ndia i Izraelit, ka d�buar Amorejt� p�rpara popullit t� Izraelit, ti d�sh�ron t� zot�rosh vendin e tyre?

A nuk zot�ron ti at� q� Kemoshi, zoti yt, t� ka dh�n� n� zot�rim? K�shtu edhe ne do t� zot�rojm� vendin e atyre q� Zoti ka d�buar para nesh.

Mos je ti, vall�, m� i mir� se Balaku, bir i Tsiporit dhe mbret i Moabit? A pati ndofta mosmarr�veshje me Izraelin, apo i b�ri luft�?

Kaluan treqind vjet q� Izraeli banon n� Heshbon dhe n� fshatrat e tij p�rreth, n� Aroer dhe n� fshatrat e tij p�rreth dhe n� t� gjitha qytetet mbi brigjet e Arnonit; pse nuk ja keni marr� gjat� k�saj kohe?

Prandaj un� nuk t� kam b�r� asnj� padrejt�si dhe ti sillesh keq me mua duke m� b�r� luft�. Zoti, gjyqtari, le t� vendos� sot drejt�sin� midis bijve t� Izraelit dhe bijve t� Amonit!".

Por mbreti i bijve t� Amonit nuk mori parasysh fjal�t q� Jefteu i kishte d�rguar.

At�her� Fryma e Zotit erdhi mbi Jefteun dhe ai kaloi n�p�r Galaadin dhe Manasin, arriti n� Mitspah t� Galaadit dhe q� k�tej l�vizi kund�r bijve t� Amonit.

Jefteu lidhi nj� kusht me Zotin dhe tha: "N� rast se ti m� jep n� duart e mia bijt� e Amonit,

�far� t� dal� nga dyert e sht�pis� sime p�r t� m� pritur kur t� kthehem fitimtar nga bijt� e Amonit, do t`i p�rkas� Zotit dhe un� do t`ia ofroj si olokaust".

K�shu Jefteu marshoi kund�r bijve t� Amonit p�r t`u b�r� luft�, dhe Zoti ia dha n� dor�.

Ai i mundi duke b�r� nj� masak�r t� madhe, nga Aroeri deri n� drejtim t� Minithit (duke u marr� nj�zet qytete) dhe deri n� Abel-Keramim. K�shtu bijt� e Amonit u posht�ruan p�rpara bijve t� Izraelit.

Pastaj Jefteu u kthye n� sht�pin� e tij, n� Mitspah; dhe ja q� i doli p�r ta pritur e bija me dajre dhe valle. Ajo ishte bija e vetme e tij, sepse ai nuk kishte djem ose vajza t� tjera.

Sa e pa, grisi rrobat e tij dhe tha: "Oh, bija ime, ti po m� b�n shum� fatkeq, ti po m� sjell mjerim! Un� i kam dh�n� fjal�n Zotit dhe nuk mund t� t�rhiqem".

Ajo i tha: "O at�, n� rast se i ke dh�n� fjal�n Zotit, vepro me mua simbas fjal�ve q� kan� dal� nga goja jote, sepse Zoti ta mori hakun me armiqt� e tu, bijt� e Amonit".

Pastaj i tha t� atit: "T� m� lejohet kjo e drejt�: lerm� t� lir� dy muaj, n� m�nyr� q� t� sillem n�p�r male duke qar� virgj�rin� time me shoqet e mia".

Ai iu p�rgjegj: "Shko!". Dhe e la t� shkonte p�r dy muaj. K�shtu ajo shkoi me shoqet e saj dhe qau nd�r male virgj�rin� e saj.

Mbas dy muajsh ajo u kthye tek i ati; dhe ai veproi me t� simbas kushtit q� kishte lidhur. Ajo nuk kishte njohur burr�. K�shtu u b� zakon n� Izrael

q� bijat e Izraelit t� shkojn� �do vit e t� qajn� bij�n e Jefteut, Galaaditit, kat�r dit� me radh�.