Kapitulli 20

Pastaj Zoti i foli Jozueut, duke i th�n�:

"Folu bijve t� Izraelit dhe u thuaj atyre: "Vendosuni n� qytetet e strehimit, p�r t� cilat ju fola me an� t� Moisiut,

me q�llim q� t� mund t� strehohet vras�si q� ka vrar� dik� pa dashje dhe pa paramendim; ato do t� sh�rbejn� si vend strehimi p�r t`i shp�tuar hakmarr�sit t� gjakut.

Kur vras�si do t� ik� n� nj� nga k�to qytete, do t� ndalet n� hyrje t� port�s s� qytetit dhe do t`ua parashtroj� rastin e tij pleqve t� atij qyteti; k�ta do ta presin n� qytetin e tyre, do t`i gjejn� vend dhe ai do t� banoj� me ta.

N� rast se hakmarr�si i gjakut do ta ndjek�, ata nuk do t`ia dor�zojn� vras�sin, sepse ai ka vrar� t� af�rmin e tij pa paramendim, pa e urryer m� par�.

Vras�si do t� q�ndroj� n� at� qytet deri sa, me vdekjen e kryepriftit q� do t� jet� n� funksion ato dit�, do t� dal� n� gjyq para asambles�. At�her� vras�si mund t� kthehet dhe t� hyj� n� qytetin e tij dhe n� sht�pin� e tij, n� qytetin nga i cili kishte ikur"".

Ata, pra, caktuan Kedeshin n� Galile, n� zon�n malore t� Neftalit, Sikemin n� krahin�n malore t� Efraimit dhe Kiriath-Arb�n (q� �sht� Hebroni), n� krahin�n malore t� Jud�s.

Dhe matan� Jordanit, n� lindje t� Jerikos, caktuan Betserin n� shkret�tir�n e rrafshnalt�s t� fisit t� Rubenit, Ramothin n� Galaad t� fisit t� Gadit dhe Golanin n� Bashan t� fisit t� Manasit.

K�to ishin qytetet q� iu caktuan t�r� bijve t� Izraelit dhe t� huajit q� banonte midis tyre, n� m�nyr� q� kushdo q� kishte vrar� dik� pa dashje t� mund t� strehohej dhe t� mos vritej nga hakmarr�si i gjakut, para se t� dilte p�rpara asambles�.