Kapitulli 17

Kjo qe pjesa q� i ra me short fisit t� Manasit, sepse ai ishte i par�linduri i Jozefit, Maikirit, t� par�lindurit t� Manasit dhe at� i Galaadit, iu caktua Galaadi dhe Bashani, sepse ishte luft�tar.

Ju dha me short gjithashtu nj� pjes� bijve t� tjer� t� Manasit, simbas familjeve t� tyre: bijve t� Abiezerit, bijve t� Helekut, bijve t� Asrielit, bijve t� Heferit, bijve t� Shemidit. K�ta ishin f�mij�t meshkuj t� Manasit, birit t� Jozefit, simbas familjeve t� tyre.

Tselofehadi, bir i Heferit, bir i Galaadit, bir i Makirit, bir i Manasit, nuk pati djem, por vet�m vajza, t� cilat quheshin Mahlah, Noah, Higlah, Milkah dhe Tirtsah.

Ato u paraqit�n para priftit Eleazar, para Jozueut, birit t� Nunit, dhe para princave, duke th�n�: "Zoti urdh�roi Moisiun q� t� na jap� nj� trash�gimi n� mes t� v�llez�rve tan�". Dhe Jozueu u dha nj� trash�gimi n� mes t� v�llez�rve t� atit t� tyre, simbas urdhrit t� Zotit.

K�shtu i ran� dhjet� pjes� Manasit, p�rve� vendit t� Galaadit dhe t� Bashanit q� ndodheshin matan� Jordanit;

n� fakt bijat e Manasit mor�n nj� trash�gimi n� mes t� bijve t� tij, dhe vendi i Galaadit iu caktua bijve t� tjer� t� Manasit.

Kufiri i Manasit shtrihej nga Asheri n� Mikmethsah, q� ndodheshin p�rball� Sikemit, pastaj kthente nga e djathta n� drejtim t� banor�ve t� En-Tapuahut.

Vendi i Tapuahut i p�rkiste Manasit; por Tapuahu n� kufi t� Manasit ishte pron� e bijve t� Efraimit.

Pastaj kufiri zbriste n� p�rruan Kanah, n� jug t� p�rroit; k�to qytete q� ishin pron� e Efraimit ngriheshin n� mes t� qyteteve t� Manasit; por kufiri i Manasit ndodhej n� krahun verior t� p�rroit dhe mbaronte n� det.

Territori n� jug i p�rkiste Efraimit, kurse ai n� veri ishte pron� e Manasit, dhe deti ishte kufiri i tyre; n� veri kufizoheshin me Asherin dhe n� lindje me Isakarin.

P�rve� k�saj, n� territorin e Isakarit dhe n� at� t� Asherit Manasi zot�ronte: Beth-Shean me fshatrat e tij, Ibleam me fshatrat e tij, banor�t e Dorit me fshatrat e tij, banor�t e En-Dorit me fshatrat e tij, banor�t e Tanaakut me fshatrat e tij, banor�t e Megidos me fshatrat e tij, tri krahina kodrinore.

Por bijt� e Manasit nuk mund�n t`i pushtojn� ato qytete, sepse Kananejt� ishin t� vendosur t� rrinin n� at� vend.

Por bijt� e Izraelit u b�n� t� fort�, n�nshtruan Kananejt� dhe i rob�ruan, por nuk i d�buan krejt.

At�her� bijt� e Jozefit i fol�n Jozueut dhe i than�: "Pse na dhe si trash�gimi vet�m nj� pjes�, vet�m nj� hise, kur ne jemi nj� popull i madh q� Zoti e ka bekuar deri sot?".

Jozueu u tha atyre: "N� rast se jeni nj� popull i madh n� num�r, shkoni n� pyll dhe hapni tok� t� re q� t� keni tok� n� vendin e Perezejve dhe t� gjigant�ve, sepse krahina malore e Efraimit �sht� tep�r e pakt� p�r ju".

Por bijt� e Jozefit iu p�rgjigj�n: "Krahina malore nuk na mjafton; dhe t� gjith� Kananejt� q� banojn� n� krahin�n fushore kan� qerre t� hekurta, si ata q� jan� n� Beth-Shean dhe n� fshatrat e tij, ashtu dhe ata q� banojn� n� lugin�n e Jizreelit".

At�her� Jozueu i foli sht�pis� s� Jozefit, Efraimit dhe Manasit, dhe tha: "Ti je nj� popull i madh n� num�r dhe ke nj� forc� t� madhe; nuk do t� kesh vet�m nj� pjes�,

por edhe krahina malore do t� jet� jotja; ndon�se �sht� pyll, ti do ta shpyll�zosh dhe do t� jet� jotja deri n� skajet e tij m� t� larg�ta, sepse ti do t`i d�bosh Kananejt� megjith�se kan� qerre t� hekurta dhe jan� t� fort�".