Kapitulli 11

Kur Jabini, mbret i Hatsorit, i m�soi k�to ngjarje, u d�rgoi lajm�tar� Johabit, mbretit t� Madonit, mbretit t� Shimronit dhe atij t� Akshafit,

mbret�rve q� ndodheshin n� veri t� zon�s malore, n� Arabah, n� jug t� Kinerethit, n� ult�sir�n dhe mbi lart�sit� e Dorit, n� per�ndim,

Kananejve q� ishin n� lindje dhe n� per�ndim, Amorejve, Hitejve, Perezejve dhe Jebusejve n� krahin�n malore, Hivejve n� k�mb�t e malit Hermon n� vendin e Mitspahut.

K�shtu ata dol�n, ata vet� me t�r� ushtrit� e tyre, nj� turm� shum� e madhe si r�ra q� �sht� mbi bregun e detit dhe me kuaj e qerre n� nj� num�r shum� t� madh.

K�shtu t�r� k�ta mbret�r u bashkuan dhe erdh�n n� af�rsit� e uj�rave t� Meromit p�r t� ngritur nj� kamp t� p�rbashk�t dhe p�r t� luftuar kund�r Izraelit.

Por Zoti i tha Jozueut: "Mos u tremb nga ata, sepse nes�r n� k�t� or� ke p�r t`i par� t� gjith� t� vrar� para Izraelit. Do t� pres�sh leqet e k�mb�ve t� kuajve t� tyre dhe do t� djeg�sh qerret e tyre".

Jozueu, pra, dhe gjith� luft�tar�t bashk� me t�, marshuan papritmas kund�r tyre af�r uj�rave t� Meromit dhe i sulmuan;

dhe Zoti i dha n� duart e Izraelit�ve, t� cil�t i mund�n dhe i ndoq�n deri n� Sidonin e madh, deri n� uj�rat e Misrefothit dhe n� lugin�n e Mitspahut, n� drejtim t� lindjes; i mund�n deri n� at� pik� sa nuk lan� t� gjall� asnj� prej tyre.

Jozueu i trajtoi si i kishte th�n� Zoti preu leqet e k�mb�ve t� kuajve t� tyre dhe ua dogji qerret.

N� po at� periudh� Jozueu u kthye dhe pushtoi Hatsorin, vrau mbretin e tij me shpat�, sepse n� t� kaluar�n Hatsori kishte qen� kryeqyteti i t�r� k�tyre mbret�rive.

Vrau me shpat� t�r� njer�zit q� gjendeshin aty, duke vendosur shfarosjen e tyre; pastaj i vuri flak�n Hatsorit.

K�shtu Jozueu pushtoi t�r� qytetet e k�tyre mbret�rive, zuri mbret�rit e tyre dhe i vrau me shpat�, duke vendosur shfarosjen e tyre, ashtu si kishte urdh�ruar Moisiu, sh�rb�tori i Zotit.

Por Izraeli nuk u vuri flak�n asnj�rit prej qyteteve q� ngriheshin n� kodrinat, me p�rjashtim t� Hatsorit, i vetmi qytet q� Jozueu dogji.

Bijt� e Izraelit mor�n p�r vete t�r� pla�k�n e k�tyre qyteteve dhe bag�tin�, por vran� t�r� njer�zit dhe nuk lan� shpirt t� gjall�.

Ashtu si e kishte urdh�ruar Zoti Moisiun, sh�rb�torin e tij, k�shtu Moisiu urdh�roi Jozueun, dhe ky nuk la pas dore asgj� nga t�r� ato q� Zoti i kishte urdh�ruar Moisiut.

K�shtu Jozueu shtiu n� dor� t�r� at� vend, krahin�n malore, t�r� Negevin, t�r� vendin e Goshenit, ult�sir�n, Arabahun, krahin�n malore t� Izraelit dhe ult�sirat e tij,

nga mali Holak, q� ngrihet n� drejtim t� Seirit, deri n� Baal-Gad n� lugin�n e Libanit n� k�mb�t e malit Hermon; zuri t�r� mbret�rit e tyre, i goditi dhe i vrau.

Jozueu luftoi gjat� kund�r t� gjith� k�tyre mbret�rve.

Nuk pati qytet q� t� b�nte paqe me bijt� e Izraelit, me p�rjashtim t� Hivejve q� banonin n� Gabaon; i pushtuan t� gjitha me luft�.

N� fakt ishte Zoti vet� q� fort�sonte zemr�n e tyre q� t� b�nin luft� kund�r Izraelit, me q�llim q� Izraeli t� vendoste shfarosjen e tyre pa asnj� m�shir� p�r ta, por t`i zhdukte nga faqja e dheut ashtu si e kishte urdh�ruar Zoti Moisiun.

Po n� k�t� periudh� Jozueu u nis n� marshim dhe shfarosi Anakit�t e krahin�s malore, ata t� Hebronit, t� Debirit, t� Anabit, t� t� gjith� krahin�s malore t� Jud�s dhe t� t� gjith� krahin�s malore t� Izraelit; Jozueu vendosi shfarosjen e tyre t� plot� bashk� me qytetet e tyre.

Nuk mbet�n m� Anakit� n� vendin e bijve t� Izraelit; mbet�n disa prej tyre vet�m n� Gaza, n� Gath dhe n� Ashod.

K�shtu Jozueu shtiu n� dor� t�r� vendin, pik�risht ashtu si� i kishte th�n� Zoti Moisiut; Jozueu ia la pastaj si trash�gim Izraelit, simbas ndarjeve t� tyre n� fise. Dhe k�shtu vendi pati nj� pushim nga lufta.