Kapitulli 8

Pastaj Zoti i tha Jozueut: "Mos ki frik� dhe mos u tmerro. Merr t� gjith� luft�tar�t e tu dhe nisu dhe sulmo Ain. Shiko, un� po t� jap n� dor� mbretin e Ait, popullin e tij, qytetin e tij dhe vendin e tij.

Dhe do t`u b�sh Ait dhe mbretit t� tij ato q� u ke b�r� Jerikos dhe mbretit t� tij; do t� merrni p�r vete vet�m pla�k�n dhe bag�tin� e tij. Z�ri nj� prit� qytetit n� pjes�n e prapme t� tij.

K�shtu Jozueu dhe t� gjith� luft�tar�t e tij u ngrit�n m� k�mb� p�r t� sulmuar Ain. Ai zgjodhi tridhjet� mij� njer�z, luft�tar� trima, dhe i nisi nat�n,

duke u dh�n� k�t� urdh�r: "Ja, ju do t� rrini n� prit� kund�r qytetit, duke q�ndruar prapa tij; mos u largoni shum� nga qyteti, por rrini gjithnj� n� gatishm�ri.

Pastaj un� dhe t�r� njer�zit q� jan� me mua do t`i afrohemi qytetit; dhe kur ata do t� dalin kund�r nesh si her�n e par�, ne do t� ikim para tyre.

Ata do t� dalin p�r t� na ndjekur deri sa t`i kemi t�rhequr larg qytetit, sepse do t� thon�: "Ikin me vrap para nesh si her�n e par�". Dhe, nd�rsa ne do t� ikim me vrap para tyre,

ju do t� dilni nga prita dhe do t� pushtoni qytetin, sepse Zoti, Per�ndia juaj, do ta jap� n� duart tuaja.

Me ta pushtuar qytetin, do t`i vini flak�n; do t� b�ni at� q� ka urdh�ruar Zoti. Kini mendjen, ky �sht� urdhri q� ju jap".

K�shtu Jozueu i nisi; ata shkuan n� vendin e prit�s dhe u ndal�n midis Bethelit dhe Ait, n� krahun per�ndimor t� Ait; por Jozueu mbeti at� nat� n� mes t� popullit.

Jozueu u ngrit her�t n� m�ngjes, kaloi n� parad� popullin dhe u ngjit bashk� me pleqt� e Izraelit n� krye t� popullit kund�r Ait.

T�r� luft�tar�t q� ishin me t� u ngjit�n dhe u afruan; k�shtu arrit�n p�rball� qytetit dhe fushuan n� veri t� Ait. Midis tyre dhe Ait kishte nj� lugin�.

At�her� ai mori rreth pes�mij� njer�z dhe i vuri n� prit� midis Bethelit dhe Ait, n� per�ndim t� qytetit.

Pasi populli zuri pozicion, kampi qendror ishte n� prit� n� per�ndim t� qytetit, Jozueu at� nat� p�rparoi n� mes t� lugin�s.

Kur mbreti i Ait pa k�t� gj�, njer�zit e qytetit u ngrit�n her�t me ngut n� m�ngjes dhe dol�n p�r t� luftuar kund�r Izraelit: mbreti dhe t�r� populli i tij, n� pozicionin e caktuar p�rball� Arabahut; por mbreti nuk e dinte q� i kishin z�n� prit� n� pjes�n prapa qytetit.

At�her� Jozueu dhe i t�r� Izraeli, duke u shtirur sikur ishin mundur para tyre, ua mbath�n k�mb�ve n� drejtim t� shkret�tir�s.

I t�r� populli q� ndodhej n� qytet u thirr t� mblidhej p�r t`i ndjekur; k�shtu e ndoq�n Jozueun dhe shkuan larg qytetit.

S`mbeti burr� n� Ai dhe n� Bethel pa dal� pas Izraelit. E lan� k�shtu qytetin t� hapur dhe iu vun� pas Izraelit.

At�her� Zoti i tha Jozueut: "Shtrije shtiz�n q� ke n� dor� n� drejtim t� Ait, sepse un� do t� ta dor�zoj n� dor�". Dhe Jozueu e shtriu shtiz�n q� kishte n� dor� n� drejtim t� qytetit.

Me t� shtrir� dor�n, burrat q� ishin n� prit� u ngrit�n me t� shpejt� nga vendi i tyre, hyn� n� qytet, e zun� dhe nxituan t`i v�n� flak�n.

Kur njer�zit e Ait shikuan prapa, ja, ata pan� tymin e qytetit q� ngjitej n� qiell; dhe nuk pat�n asnj� mund�si t� iknin as nga nj� an�, as nga ana tjet�r, sepse populli q� ikte me vrap n� drejtim t� shkret�tir�s u kthye kund�r atyre q� e ndiqnin.

K�shtu, kur Jozueu dhe i t�r� Izraeli pan� q� njer�zit e prit�s e kishin pushtuar qytetin dhe q� tymi i tij ngrihej lart, u kthyen prapa dhe mund�n njer�zit e Ait.

Edhe t� tjer�t dol�n nga qyteti kund�r tyre; k�shtu ata t� Ait u gjend�n t� z�n� n� kurth n� mes t� forcave t� Izraelit, duke pasur nga nj� an� nj�r�n pal�, nga ana tjet�r pal�n tjet�r; dhe i mund�n deri sa nuk mbeti asnj� i gjall� apo ikanak.

Por mbretin e Ait e zun� t� gjall� dhe e �uan tek Jozueu.

Kur Izraeli mbaroi s� vrari t�r� banor�t e Ait n� fush� dhe n� shkret�tir� ku ata e kishin ndjekur, dhe u ther�n t� gjith� deri sa u shfaros�n t� t�r�, gjith� Izraeli u kthye n� drejtim t� Ait dhe i ra me shpat�.

T�r� ata q� u vran� at� dit�, burra dhe gra, ishin dymb�dhjet� mij� veta, t� gjith� banor� t� Ait.

Jozueu nuk e uli dor�n q� mbante shtiz�n, deri sa i shfarosi t� gjith� banor�t e Ait.

Izraeli mori p�r vete vet�m bag�tin� dhe pla�k�n e atij qyteti, simbas urdhrit q� Zoti i kishte dh�n� Jozueut.

K�shtu Jozueu i vuri flak�n Ait dhe e katandisi n� nj� grumbull g�rmadhash p�r gjithnj�, nj� vend t� shkretuar deri dit�n e sotme.

Pastaj e vari mbretin e Ait n� nj� dru dhe e la atje deri n� mbr�mje; n� per�ndim t� diellit, Jozueu urdh�roi q� kufoma e tij t� ulej nga druri, t� hidhej n� hyrje t� port�s s� qytetit dhe mblodh�n mbi t� nj� num�r t� madh gur�sh, q� shihen edhe sot.

At�her� Jozueu nd�rtoi nj� altar p�r Zotin, Per�ndin� e Izraelit, n� malin Ebal,

ashtu si Moisiu, sh�rb�tor i Zotit, u kishte urdh�ruar bijve t� Izraelit, si� shkruhet n� librin e ligjit t� Moisiut, u ngrit nj� altar gur�sh t� palatuar mbi t� cil�t askush nuk kish kaluar, ndonj� veg�l t� hekurt; pastaj mbi t� b�n� olokauste p�r Zotin dhe flijime fal�nderimi.

Aty Jozueu shkroi mbi gur� nj� kopje t� ligjit, q� Moisiu pati shkruar n� prani t� bijve t� Izraelit.

I t�r� Izraeli, si t� huajt ashtu edhe ata q� kishin lindur izraelit�, pleqt�, oficer�t dhe gjykat�sit e tij, rrinin m� k�mb� n� t� dyja an�t e ark�s, p�rball� prift�rinjve levit� q� mbartnin ark�n e bes�lidhjes s� Zotit, gjysma p�rball� malit Gerizim dhe gjysma tjet�r p�rball� malit Ebal, ashtu si Moisiu, sh�rb�tor i Zotit, kishte urdh�ruar m� par�, p�r t� bekuar popullin e Izraelit.

Pas k�saj, Jozueu lexoi t�r� fjal�t e ligjit, bekimet dhe mallkimet, ashtu si shkruhet n� librin e ligjit.

Nga t� gjitha ato q� kishte urdh�ruar Moisiu, Jozueu nuk la pa lexuar asnj� fjal� p�rpara gjith� asambles� s� Izraelit, duke p�rfshir� grat�, f�mij�t dhe t� huajt q� banonin n� mes tyre.