Kapitulli 2

Jozueu, bir i Nunit, d�rgoi dy burra te Shitimi p�r t� v�zhguar fshehurazi, duke u th�n�: "Shkoni, kontrolloni vendin dhe Jerikon". K�shtu ata shkuan dhe hyn� n� sht�pin� e nj� prostitute, t� quajtur Rahab, dhe aty banuan.

K�t� gj� ia referuan mbretit t� Jerikos, duke i th�n�: "Ja, disa bij t� Izraelit erdh�n k�tu sonte nat�n p�r t� v�zhguar vendin".

At�her� mbreti i Jerikos d�rgoi t`i thot� Rahabit: "Nxirri jasht� njer�zit q� kan� ardhur te ti dhe kan� hyr� n� sht�pin� t�nde, sepse ata kan� ardhur p�r t� v�zhguar t�r� vendin".

Por gruaja i mori dy burrat dhe i fshehu; pastaj tha: "�sht� e v�rtet�, k�ta njer�z erdh�n tek un�, por nuk dija nga ishin.

N� �astin kur mbyllej porta e qytetit, kur ishte err�suar, ata burra dol�n; nuk e di se ku shkuan; ndiqini menj�her�, sepse mund t`i arrini".

(Ajo p�rkundrazi i kishte hipur mbi �ati dhe i kishte fshehur midis k�rcejve t� lirit, q� i kishte shtrir� mbi shtrat).

At�her� ata i ndoq�n n� rrug�n e Jordanit, n� drejtim t� vahut t� lumit; dhe sapo dol�n ndjek�sit, porta u mbyll.

Por para se t`i zinte gjumi spiun�t, Rahabi u ngjit pran� tyre n� �ati,

dhe u tha atyre burrave: "Un� e di q� Zoti ju ka dh�n� vendin, q� tmerri juaj na ka z�n�, dhe q� t� gjith� banor�t e vendit dridhen nga frika para jush.

Sepse ne kemi d�gjuar si i thau uj�rat e Detit t� Kuq Zoti p�rpara jush kur dol�t nga Egjipti, dhe at� q� ju u b�t� dy mbret�rve t� Amorejve, matan� Jordanit, Sihonit dhe Ogut, q� vendos�t t`i shfarosni.

Duke d�gjuar k�to gj�ra zemra jon� u mpak, p�r shkakun tuaj askujt nuk i mbeti asnj� fije trim�rie, sepse Zoti, Per�ndia juaj, �sht� Per�ndi atje lart n� qiejt dhe k�tu posht� n� tok�.

Prandaj, ju lutem, betohuni n� em�r t� Zotit q�, ashtu si kam treguar dhembshuri ndaj jush, edhe ju do t� tregoni po at� dhembshuri ndaj sht�pis� s� atit tim; m� jepni, pra, nj� shenj� t� sigurt,

q� do t`i lini t� gjall� atin tim, n�n�n time, v�llez�rit dhe motrat e mia dhe t� gjitha gj�rat q� u p�rkasin atyre, dhe q� do t� shp�toni jet�n ton� nga vdekja".

Ata burra iu p�rgjigj�n: "Jeta jon� p�r at� tuaj�n, mjaft q� t� mos e tregoni ��shtjen ton�; dhe kur Zoti do t� na jap� vendin, ne do t� t� trajtojm� me m�shir� dhe me shpirtlir�si".

At�her� ajo i zbriti nga dritarja me nj� litar, sepse sht�pia e saj ndodhej mbi muret e qytetit, dhe ajo banonte mbi muret.

Dhe u tha atyre: "Shkoni n� drejtim t� malit, q� ndjek�sit tuaj t� mos ju gjejn�; dhe q�ndroni tri dit� t� fshehur atje, deri sa t� kthehen ndjek�sit tuaj; pastaj do t� vazhdoni rrug�n tuaj".

At�her� ata burra i than�: "Ne do t� �lirohemi nga betimi q� na detyrove t� b�jm�,

po t� jet� se, kur t� hyjm� n� k�t� vend, ti nuk ngjit n� dritaren nga e cila po na zbret k�t� kordon t� holl� me ngjyr� t� kuqerreme dhe po nuk mblodhe n� sht�pin� t�nde atin t�nd, n�n�n t�nde v�llez�rit e tu dhe t�r� familjen e atit t�nd.

Por n� rast se dikush del jasht� pragut t� sht�pis� sate, gjaku i tij do t� bjer� mbi krye t� vet, dhe ne nuk do t� kemi faj p�r k�t�; por gjaku i kujtdo qoft� q� do t� jet� me ty n� sht�pi do t� bjer� mbi kok�n ton�, n� qoft� se dikush i prek me dor�.

Por n� rast se ti tregon pun�n ton�, ne do t� �lirohemi nga betimi q� na ke detyruar t� b�jm�".

Ajo tha: "U b�ft� ashtu si that� ju". Pastaj u nda me ta dhe ata ik�n. Ajo lidhi n� dritare kordonin e holl� t� kuqerrem�.

Ata ik�n, pra, dhe shkuan n� mal ku ndenj�n tri dit�, deri sa u kthyen ndjek�sit; ndjek�sit i kishin k�rkuar gjat� gjith� rrug�s, por pa i gjetur dot.

K�shtu t� dy burrat u kthyen, zbrit�n nga mali, kaluan Jordanin dhe erdh�n te Jozueu, bir i Nunit, dhe i treguan t� gjitha ato q� kishin kaluar.

Dhe i than� Jozueut: "Me siguri Zoti na e ka l�n� n� duart tona t�r� vendin; q� tani t�r� banor�t e vendit dridhen nga frika para nesh".