Kapitulli 9

"D�gjo, o Izrael! Sot ti do t� kalosh Jordanin p�r t� hyr� dhe p�r t� pushtuar kombe m� t� m�dha dhe m� t� fuqishme se ti, qytete t� m�dha dhe t� fortifikuara deri n� qiell,

nj� popull t� madh dhe me shtat t� lart�, pasardh�sit e Anakim�ve q� ti i njeh, dhe p�r t� cil�t ke d�gjuar t� thon�: "Kush mund t`i p�rballoj� pasardh�sit e Anakut?".

Dije, pra, q� sot Zoti, Per�ndia yt, �sht� ai q� do t� marshoj� para teje si nj� zjarr gllab�rues; ai do t`i shkat�rroj� dhe do t`i rr�zoj� para teje; k�shtu ti do t`i p�rz�sh dhe do t`i vras�sh shpejt, ashtu si t� ka th�n� Zoti.

Kur Zoti, Per�ndia yt, do t`i ket� d�buar para teje, mos thuaj n� zemr�n t�nde: "�sht� p�r shkak t� drejt�sis� sime q� Zoti m� dha n� zot�rim k�t� vend". �sht� p�rkundrazi lig�sia e k�tyre kombeve q� e shtyu Zotin t`i d�boj� para teje.

Jo, nuk �sht� as nga drejt�sia jote as nga ndershm�ria e zemr�s sate, q� ti hyn p�r t� pushtuar vendin e tyre, por nga lig�sia e k�tyre kombeve q� Zoti, Per�ndia yt, po i d�bon para teje, dhe p�r t� mbajtur fjal�n e dh�n� et�rve t� tu, Abrahamit, Isakut dhe Jakobit.

Dije, pra, q� nuk �sht� p�r shkak t� drejt�sis� sate q� Zoti, Per�ndia yt, t� jep n� zot�rim k�t� vend t� mir�, sepse ti je nj� popull kok�fort�.

Kujtohu dhe mos harro si e ke provokuar zem�rimin e Zotit, Per�ndis� t�nd, n� shkret�tir�. Prej dit�s q� keni dal� nga vendi i Egjiptit, deri n� arritjen n� k�t� vend, keni mbajtur nj� q�ndrim prej rebeli, ndaj Zotit.

Edhe n� Horeb provokuat zem�rimin e Zotit; dhe Zoti u zem�rua kund�r jush aq sa donte t`ju shkat�rronte.

Kur u ngjita n� mal p�r t� marr� pllakat prej guri, pllakat e bes�lidhjes q� Zoti kishte lidhur me ju, un� mbeta n� mal dyzet dit� dhe dyzet net, pa ngr�n� buk� dhe pa pir� uj�,

dhe Zoti m� dha dy pllaka guri, t� shkruara me gishtin e Per�ndis�, mbi t� cilat ishin t�r� fjal�t q� Zoti ju kishte th�n� n� mal, n� mes t� zjarrit, dit�n e asambles�.

Dhe pas dyzet dit�ve dhe dyzet netve Zoti m� dha dy pllaka prej guri, pllakat e bes�lidhjes.

Pastaj Zoti m� tha: "�ohu, zbrit me t� shpejt� q� k�tej, sepse populli yt q� ti nxore nga Egjipti �sht� shthurur; kan� devijuar shpejt nga rruga q� un� u kisha urdh�ruar atyre t� ndiqnin dhe kan� krijuar nj� sh�mb�lltyr� prej metali t� shkrir�".

Zoti m� foli akoma, duke th�n�: "Un� e pash� k�t� popull; ja ai �sht� nj� popull kok�fort�;

l� q� ta shkat�rroj dhe t� fshij emrin e tij n�n qiejt, dhe do t� t� b�j ty nj� komb m� t� fuqish�m dhe m� t� madh se ai".

K�shtu u ktheva dhe zbrita nga mali, nd�rsa mali digjej nga zjarri; dhe dy pllakat e bes�lidhjes ishin n� duart e mia.

Shikova, dhe ja, ju kishit m�katuar kund�r Zotit, Per�ndis� tuaj, dhe kishit b�r� nj� vi� prej metali t� shkrir�. Kishit l�n� shum� shpejt rrug�n q� Zoti ju kishte urdh�ruar t� ndiqnit.

At�her� i kapa dy pllakat, i flaka me duart e mia dhe i cop�tova para syve tuaja.

Pastaj u shtriva p�rpara Zotit, si her�n e par�, dyzet dit� dhe dyzet net me radh�; nuk h�ngra buk� as piva uj� p�r shkak t� m�kateve q� kishit kryer, duke b�r� at� q� �sht� e keqe p�r syt� e Zotit, p�r t� provokuar zem�rimin e tij.

Sepse un� kisha frik� nga zem�rimi dhe nga t�rbimi me t� cil�t Zoti ishte ndezur kund�r jush, aq sa d�sh�ronte shkat�rrimin tuaj. Por Zoti edhe k�t� her� m� d�gjoi.

Dhe Zoti u zem�rua shum� gjithashtu kund�r Aaronit, aq sa donte ta shkat�rronte at�; k�shtu at� her� un� u luta edhe p�r Aaronin.

Pastaj mora objektin e m�katit tuaj, vi�in q� kishit b�r�, e dogja n� zjarr, e cop�tova dhe e th�rmova n� copa shum� t� vogla, deri sa e katandisa n� pluhur t� holl�, dhe e hodha pluhurin n� p�rruan q� zbret nga mali.

Edhe n� Taberah, n� Masa dhe n� Kibroth-Atavah ju provokuat zem�rimin e Zotit.

Kur pastaj Zoti ju nisi jasht� Kadesh-Barneas duke th�n�: "Ngjituni dhe shtini n� dor� vendin q� ju dhash�", ju ngrit�t krye kund�r Zotit, Per�ndis� tuaj, nuk i besuat dhe nuk iu bind�t z�rit t� tij.

U b�t� rebel� kund�r Zotit, qysh nga dita q� ju kam njohur.

K�shtu mbeta p�rmbys para Zotit dyzet dit� dhe dyzet net; dhe e b�ra k�t� sepse Zoti kishte th�n� se donte t`ju shkat�rronte.

Dhe iu luta Zotit, dhe i thash�: "O Zot, o Zot, mos e shkat�rro popullin t�nd dhe trash�gimin� t�nde, q� i ke �liruar me madh�shtin� t�nde, qi i nxore nga Egjipti me nj� dor� t� fuqishme.

Kujto sh�rb�tor�t e tu: Abrahamin, Isakun dhe Jakobin; mos shiko kok�fort�sin� e k�tij populli, lig�sin� ose m�katin e tij,

me q�llim q� vendi prej ku i nxore t� mos thot�: Me q�n� se Zoti nuk ishte n� gjendje t`i fuste n� tok�n q� u kishte premtuar dhe me qen� se i urrente, i nxori q� t� vdesin n� shkret�tir�.

Megjithat� ata jan� populli yt dhe trash�gimia jote, q� ti nxore nga Egjipti me fuqin� t�nde t� madhe dhe me krahun t�nd t� shtrir�"".