Kapitulli 1

K�to jan� fjal�t q� Moisiu i drejtoi Izraelit matan� Jordanit, n� shkret�tir�, n� Arabah, p�rball� Sufit, midis Paranit, Tofelit, Labanit, Hatserothit dhe Zahabit.

Ka nj�mb�dhjet� dit� rrug� nga mali Horeb, duke ndjekur rrug�n e malit Seir, deri n� Kadesh-Barnea.

N� vitin e dyzet� n� muajin e nj�mb�dhjet�, dit�n e par� t� muajit, Moisiu u foli bijve t� Izraelit, simbas porosive q� i kishte dh�n� Zoti,

mbas mundjes s� Sihonit, mbretit t� Amorejve q� banonte n� Heshbon, dhe t� Ogut, mbretit t� Bashanit q� banonte n� Ashtaroth dhe n� Edrej.

Matan� Jordanit, n� vendin e Moabit, Moisiu filloi ta shpjegoj� k�t� ligj, duke th�n�:

"Zoti, Per�ndia yn�, na foli n� Horeb dhe na tha: "Ju keni ndenjur mjaft af�r k�tij mali;

�oni �adrat, vihuni n� l�vizje dhe shkoni n� drejtim t� krahin�s malore t� Amorejve dhe n� drejtim t� t� gjitha vendeve t� af�rta me Arabahun, n� krahin�n malore dhe n� ult�sir�n, n� Negev e n� bregun e detit, n� vendin e Kananejve dhe n� Liban, deri n� lumin e madh, n� lumin e Eufratit.

Ja, un� e vura vendin para jush; hyni dhe shtjireni n� dor� vendin q� Zoti ishte betuar t`ua jepte et�rve tuaj, Abrahamit, Isakut dhe Jakobit, atyre dhe pasardh�sve t� tyre mbas tyre"".

"N� at� koh� un� ju fola dhe ju thash�: "Un� nuk mund ta mbaj i vet�m barr�n q� p�rfaq�soni ju t� t�r�.

Zoti, Per�ndia juaj, ju ka shumuar, dhe ja, sot jeni n� num�r t� madh si yjet e qiellit.

Zoti, Per�ndia i et�rve tuaj, ju b�ft� nj�mij� her� m� t� shumt�, dhe ju bekoft� ashtu si ju ka premtuar!

Por si mundem un�, duke qen� i vet�m, t� mbaj barr�n tuaj, pesh�n tuaj dhe grindjet tuaja?

Zgjidhni nga fiset tuaja burra t� urt�, me gjykim e me p�rvoj�, dhe un� do t`i b�j prij�s tuaj".

Dhe ju m`u p�rgjigj�t, duke th�n�: "Ajo q� ti propozon t� b�sh �sht� e mir�".

At�her� mora prij�sit e fiseve tuaja, njer�z t� urt� dhe me p�rvoj�, dhe i caktova si prij�s tuaj, prij�s t� mij�rave, t� qindrave t� pes�dhjet�ve, t� dhjetrave, dhe oficer� t� fiseve tuaja.

N� at� koh� u dhash� k�t� urdh�r gjykat�sve tuaj, duke u th�n�: "D�gjoni dhe gjykoni me drejt�si grindjet midis v�llez�rve tuaj, midis nj� njeriu dhe t� v�llait ose t� huajit q� ndodhet pran� tij.

N� gjykimet tuaja nuk do t� keni konsiderata personale; do t� d�gjoni si t� madhin ashtu edhe t� voglin; nuk do t� keni frik� nga asnjeri, sepse gjykimi i p�rket Per�ndis�; ��shtjen q� �sht� shum� e v�shtir� p�r ju do t� ma paraqisni mua, dhe un� do ta d�gjoj".

N� at� koh� un� ju urdh�rova t� gjitha gj�rat q� duhet t� b�nit".

"Pastaj u nis�m nga mali i Horebit dhe p�rshkuam gjith� at� shkret�tir� t� madhe dhe t� tmerrshme q� keni par�, duke u drejtuar nga krahina malore e Amorejve, ashtu si na kishte urdh�ruar Zoti, Per�ndia yn�, dhe arrit�m n� Kadesh-Barnea.

At�her� ju thash�: "Keni arritur n� krahin�n malore t� Amorejve, q� Zoti, Per�ndia yn�, na jep.

Ja, Zoti, Per�ndia yn�, e ka v�n� vendin para teje, ngjitu dhe shtjire n� dor�, ashtu si t� ka th�n� Zoti, Per�ndia i et�rve t� tu; mos ki frik� dhe mos u lig�shto".

At�her� ju, t� gjith� ju, u afruat pran� meje dhe m� that�: "T� d�rgojm� disa njer�z para nesh q� t� v�zhgojn� vendin p�r ne dhe t� na tregojn� rrug�n n�p�r t� cil�n ne duhet t� ngjitemi dhe qytetet n� t� cilat duhet t� hyjm�".

Ky propozim m� p�lqeu, k�shtu mora dymb�dhjet� njer�z nga radh�t tuaja, nj� p�r �do fis.

Dhe ata u nis�n, u ngjit�n drejt maleve, arrit�n n� lugin�n e Eshkolit dhe v�zhguan vendin.

Mor�n me vete disa fruta t� vendit, na i soll�n dhe na paraqit�n raportin e tyre, duke th�n�: "Vendi q� po na jep Zoti, Per�ndia yn�, �sht� i mir�"".

"Por ju nuk desh�t t� ngjiteni dhe ngrit�t krye kund�r urdh�rit t� Zotit, Per�ndis� tuaj;

dhe murmurit�t n� �adrat tuaja dhe that�: "Zoti na urren, p�r k�t� arsye na nxori nga vendi i Egjiptit p�r t� na dor�zuar n� duart e Amorejve dhe p�r t� na shkat�rruar.

Ku mund t� shkojm�? V�llez�rit ton� na pezmatuan zemr�n duke na th�n�: �sht� nj� popull m� i madh dhe m� shtatlart� se ne; qytetet jan� t� m�dha dhe t� fortifikuara deri n� qiell; pam� bile edhe bijt� e Anakimit".

At�her� un� ju thash�: "Mos u trembni dhe mos kini frik� nga ata.

Zoti, Per�ndia juaj, q� shkon para jush, do t� luftoj� ai vet� p�r ju, ashtu si ka b�r� para syve tuaj n� Egjipt

dhe n� shkret�tir�, ku ke par� se si Zoti, Per�ndia yt, t� ka shp�n� ashtu si nj� njeri �on f�mij�n e tij, gjat� gjith� rrug�s q� keni p�rshkuar deri sa arrit�t n� k�t� vend".

Megjithat� ju nuk pat�t besim tek Zoti, Per�ndia juaj,

q� shkonte n� rrug� para jush p�r t`ju gjetur nj� vend ku t� ngrinit �adrat, me zjarrin e nat�s dhe me ren� e dit�s, p�r t`ju treguar cil�n rrug� duhet t� ndiqnit.

"K�shtu Zoti d�gjoi fjal�t tuaja, u zem�rua dhe u betua duke th�n�:

Me siguri, asnj� nga njer�zit e k�tij brezi t� keq nuk do ta shoh� vendin e mir� q� jam betuar t`u jap et�rve tuaj,

me p�rjashtim t� Kalebit, birit t� Jenufehut. Ai do ta shoh�; atij dhe bijve t� tij do t`u jap tok�n q� ai ka shkelur, sepse i ka shkuar pas Zotit plot�sisht".

Edhe kund�r meje Zoti u zem�rua p�r fajin tuaj dhe tha: "As ti nuk ke p�r t� hyr�;

por Jozueu, bir i Nunit, q� q�ndron para teje, ka p�r t� hyr�; p�rforcoje, se ai do ta b�j� Izraelin ta zot�roj� vendin.

F�mij�t tuaj, q� ju that� se do t� b�hen pre e armiqve, q� sot nuk njohin as t� mir�n as t� keqen, jan� ata q� do t� hyjn�; do t`jua jap atyre vendin dhe ata do ta zot�rojn�.

Ju kthehuni prapa dhe shkoni nga shkret�tira, n� drejtim t� Detit t� Kuq".

At�her� ju u p�rgjigj�t, duke m� th�n�: "Kemi m�katuar kund�r Zotit. Ne do t� ngjitemi dhe do t� luftojm� pik�risht ashtu si ka th�n� Zoti, Per�ndia yn�". Dhe secili prej jush ngjeshi arm�t dhe filloi me guxim t� ngjitet n� drejtim t� krahin�s malore.

Dhe Zoti m� tha: "U thuaj atyre: Mos u ngjitni dhe mos luftoni, sepse un� nuk jam midis jush, dhe ju do t� mundeni nga armiqt� tuaj".

Un� jua thash�, por ju nuk m� d�gjuat; bile ngrit�t krye kund�r urdhrit t� Zotit, u soll�t me mendjemadh�si dhe u ngjit�t drejt krahin�s malore.

At�her� Amorejt�, q� banojn� n� k�t� krahin� malore, dol�n kund�r jush, ju ndoq�n si b�jn� blet�t dhe ju praps�n nga Seiri deri n� Hormah.

Pastaj ju u kthyet dhe filluat t� qani p�rpara Zotit; por Zoti nuk mori parasysh ankimet tuaja dhe nuk ju d�gjoi.

K�shtu mbet�t shum� dit� n� Kadesh, gjith� koh�n q� q�ndruat atje".