Kapitulli 32

Bijt� e Rubenit dhe bijt� e Gadit kishin nj� sasi jasht�zakonisht t� madhe bag�tish; dhe kur pan� q� vendi i Jazerit dhe vendi i Galaadit ishin nj� tok� e p�rshtatshme p�r t� rritur bag�ti,

bijt� e Gadit dhe bijt� e Rubenit erdh�n p�r t� folur me Moisiun, me priftin Eleazar dhe me prij�sit e asambles�, dhe than�:

"Atarothi, Diboni, Jaazeri, Nimrahu, Heshboni, Elealehu, Sebami, Nebo dhe Beoni,

vendi q� Zoti ka goditur para asambles� s� Izraelit, �sht� nj� vend i p�rshtatsh�m p�r t� rritur bag�ti, dhe sh�rb�tor�t e tu kan� bag�ti".

Ata than� akoma: "N� rast se kemi gjetur hirin t�nd, jepua k�t� vend sh�rb�tor�ve t� tu n� pron�si dhe mos na b�j t� kalojm� Jordanin".

Por Moisiu iu p�rgjegj bijve t� Gadit dhe bijve t� Rubenit: "A duhet t� shkojn� n� luft� v�llez�rit tuaj, nd�rsa ju po rrini k�tu?

Pse duhet t� demoralizoni zemrat e bijve t� Izraelit q� t� hyjn� n� vendin q� u ka dh�n� Zoti?

K�shtu vepruan et�rit tuaj kur i nisa nga Kadesh-Barneu p�r ta v�zhguar vendin.

U ngjit�n deri n� lugin�n e Eshkolit; dhe, pasi e pan� vendin, i demoralizuan zemrat e bijve t� Izraelit, dhe k�shtu k�ta nuk hyn� n� vendin q� Zoti u kishte dh�n�.

K�shtu zem�rimi i Zotit u ndez at� dit� dhe ai u betua, duke th�n�:

"Me siguri asnj� nga njer�zit, q� kan� ardhur nga vendi i Egjiptit n� mosh�n nj�zet e nj� vje� e lart nuk do ta shoh� kurr� vendin q� jam betuar t`u jap Abrahamit, Isaut dhe Jakobit, sepse ata nuk m� kan� ndjekur plot�sisht,

me p�rjashtim t� Kalebit, birit t� Jenufeut, i quajtur Kenizeu, dhe t� Jozueut, birit t� Nunit, sepse k�ta e kan� ndjekur plot�sisht Zotin".

K�shtu zem�rimi i Zotit u ndez kund�r Izraelit; dhe ai b�ri t� enden dyzet vjet n� shkret�tir�, deri sa mbaroi gjith� brezi q� kishte b�r� t� k�qia para Zotit.

Dhe ja, ju po zini vendin e et�rve tuaj, nj� far� m�katar�sh, p�r t� rritur edhe m� zem�rimin e zjarrt� t� Zotit kund�r Izraelit.

Sepse, po t� refuzoni t� shkoni pas tij, ai do t� vazhdoj� ta l�r� Izraelin n� shkret�tir�, dhe ju do t� shkaktoni humbjen e t�r� k�tij populli".

At�her� ata iu afruan Moisiut dhe i than�: "Ne do t� nd�rtojm� k�tu vath� p�r bag�tin� ton� dhe qytete p�r t� vegjlit tan�;

por ne jemi gati t� marshojm� me arm� n� krye t� bijve t� Izraelit, deri sa t`i �ojm� n� vendin e tyre; nd�rkaq t� vegjlit tan� do t� banojn� n� qytetet e fortifikuara p�r shkak t� banor�ve t� vendit.

Nuk do t� kthehemi n� sht�pit� tona derisa secili nga bijt� e Izraelit t� ket� sht�n� n� dor� trash�gimin� e tij,

sepse nuk do t� pranoj� asnj� trash�gimi bashk� me ta matan� Jordanit dhe m� tutje, sepse trash�gimia jon� na ra nga kjo an� e Jordanit, n� drejtim t� lindjes".

At�her� Moisiu u tha atyre: "N� rast se b�ni k�t�, n� rast se armatoseni p�r luft� para Zotit,

dhe t�r� njer�zit e armatosur kalojn� Jordanin para Zotit, deri sa ai t`i ket� d�buar armiqt� e tij nga prania e tij

dhe toka t� jet� n�nshtruar para Zotit dhe mbas k�saj ju ktheheni prapa, at�her� nuk do t� jeni fajtor� para Zotit dhe para Izraelit, dhe ky vend do t� jet� prona juaj para Zotit.

Dhe n� qoft� se nuk veproni k�shtu, at�her� do t� m�katoni kund�r Zotit; dhe t� jeni t� sigurt� q� m�kati juaj do t`ju gjej�.

Nd�rtoni qytete p�r t� vegjlit tuaj dhe vath� p�r kopet� tuaja, dhe b�ni at� q� goja juaj ka th�n�".

Dhe bijt� e Gadit dhe bijt� e Rubenit i fol�n Moisiut duke i th�n�: "Sh�rb�tor�t e tu do t� b�jn� ashtu si urdh�ron zot�ria im.

T� vegjlit tan�, bashk�shortet tona, kopet� tona dhe t�r� bag�tia jon� do t� mbeten k�tu n� qytetet e Galaadit;

por sh�rb�tor�t e tu, t�r� njer�zit e armatosur p�r luft�, do ta kalojn� Jordanin p�r t� luftuar para Zotit ashtu si� thot� zot�ria ime".

At�her� Moisiu u dha porosi p�r ta priftit Eleazar, Jozueut, birit t� Nunit, dhe kryefamiljar�ve t� fiseve t� bijve t� Izraelit.

Moisiu u tha atyre: "N� rast se bijt� e Gadit dhe bijt� e Rubenit e kalojn� Jordanin bashk� me ju, t�r� njer�zit e armatosur p�r t� luftuar para Zotit, dhe vendi do t� n�nshtrohet para jush, do t`u jepni atyre si pron� vendin e Galaadit.

Por n� rast se nuk e kalojn� Jordanin t� armatosur bashk� me ju, do t� ken� prona n� mes jush n� vendin e Kanaanit".

At�her� bijt� e Gadit dhe bijt� e Rubenit u p�rgjigj�n duke th�n�: "Do t� veprojm� ashtu si u ka th�n� Zoti sh�rb�tor�ve t� tu.

Do ta kalojm� Jordanin t� armatosur para Zotit n� vendin e Kanaanit, me q�llim q� zot�rimi i trash�gimis� son� t� mbetet nga kjo an� e Jordanit".

Moisiu u dha k�shtu bijve t� Gadit, bijve t� Rubenit dhe gjysm�s s� fisit t� Manasit, birit t� Jozefit, mbret�rin� e Sihonit, mbretit t� Amorejve, dhe mbret�rin� e Ogut, mbretit t� Bashabit, vendin me qytetet p�rreth.

K�shtu bijt� e Gadit nd�rtuan Dibonin, Atarothin, Aroerin,

Atroth-Shofanin, Jaazerin, Jogbehahun,

Beth-Nimrahun dhe Beth-Aranin, qytete t� fortifikuara, dhe vath� p�r kopet� e bag�tive.

Bijt� e Rubenit nd�rtuan Heshbonin, Elealehun, Kirjathaimin,

Neboh dhe Baal-Meonin (emrat e tyre jan� ndryshuar) dhe Sibmahun; dhe u vun� emra t� tjer� qyteteve q� nd�rtuan.

Dhe bijt� e Makirit, birit t� Manasit, shkuan n� vendin e Galaadit, e pushtuan dhe shpron�suan Amorejt� q� banonin aty.

K�shtu Moisiu i dha Galaadin Makirit, birit t� Manasit, i cili u vendos aty.

Jairi, bir i Manasit, shkoi dhepushtoi fshatrat e tyre dhe i quajti Havoth-Jair.

Nobahu p�rkundrazi shkoi dhe pushtoi Kenathin me lagjet e tij t� jashtme; dhe e quajti Nobah simbas emrit t� tij.