Kapitulli 21

Kur mbreti Kananeas i Aradit, q� banonte n� Negev, d�gjoi q� Izraeli po vinte nga rruga e Atharimit, luftoi kund�r Izraelit dhe zuri disa rob�r.

At�her� Izraeli i lidhi nj� kusht Zotit dhe tha: "N� rast se ti ma shtie n� dor� k�t� popull, un� do t� shkat�rroj t�r�sisht qytetet e tyre".

Zoti e d�gjoi z�rin e Izraelit dhe ia shtiu n� dor� Kananejt�; dhe ai i shkat�rroi plot�sisht ata bashk� me qytetet e tyre, dhe ky vend u quajt Hormah.

Pastaj bijt� e Izraelit u nis�n nga mali i Horit, dhe u drejtuan nga Deti i Kuq, p�r t`i ardhur qark vendit t� Edomit; dhe populli u d�shp�rua p�r shkak t� rrug�s.

Populli, pra, foli kund�r Per�ndis� kund�r Moisiut, duke th�n�: "Pse na nxor�t nga Egjipti q� t� vdesim n� k�t� shkret�tir�? Sepse k�tu nuk ka as buk� as uj�, na vjen neveri p�r k�t� ushqim t� keq".

At�her� Zoti d�rgoi midis popullit gjarp�rinj flak�rues, t� cil�t kafshonin njer�zit, dhe shum� Izraelit� vdiq�n.

Dhe k�shtu populli shkoi te Moisiu dhe i tha: "Kemi m�katuar, sepse kemi folur kund�r Zotit dhe kund�r teje; lutju Zotit q� t� largoj� nga ne k�ta gjarp�rinj" Dhe Moisiu u lut p�r popullin.

Pastaj Zoti i tha Moisiut: "B�j nj� gjarp�r flak�rues dhe v�re mbi nj� shtiz�; k�shtu �do njeri q� do t� kafshohet prej tij dhe do ta shikoj�, ka p�r t� jetuar".

Moisiu b�ri at�her� nj� gjarp�r prej bronzi dhe e vuri mbi nj� shtiz�, dhe ndodhte q�, kur nj� gjarp�r kafshonte dik�, n� rast se ky shikonte gjarprin prej bronzi, ai vazhdonte t� jetonte.

Pastaj bijt� e Izraelit u nis�n dhe u vendos�n n� Oboth.

Pasi u nis�n nga Obothi, u strehuan n� Ije-Abarim, n� shkret�tir�n p�rball� Moabit, nga ana ku lind dielli.

U nis�n q� k�tej dhe u vendos�n n� lugin�n e Zeredit.

Pastaj u nis�n q� k�tej dhe u vendos�n n� krahun tjet�r t� Arnonit, q� rrjedh n� shkret�tir� dhe vjen nga kufijt� e Amorejve; sepse Arnoni �sht� kufiri i Moabit, midis Moabit dhe Amorejve.

P�r k�t� n� Librin e Luftrave t� Zotit thuhet: "Vaheb n� Sufah, luginat e Arnonit

dhe tat�pjeta e luginave q� shkon deri n� banesat e Arit dhe q� mb�shtetet n� kufirin e Moabit".

Dhe q� k�tej shkuan n� Beer, q� �sht� pusi p�r t� cilin Zoti i pat th�n� Moisiut: "Mblidhe popullin dhe un� do t`i jap uj�".

At�her� Izraeli k�ndoi k�t� himn: "Buro o pus! I k�ndoni atij!

Pusit, ujin e t� cilit princ�t e kan� k�rkuar dhe fisnik�t e popullit e kan� g�rmuar, duke u mb�shtetur n� fjal�n e ligjv�n�sve, me bastun�t e tyre". Pastaj nga shkret�tira shkuan n� Matanah;

nga Matanahu n� Nahaniel; dhe nga Nahanieli n� Bamoth,

dhe nga Bamothi n� lugin�n q� ndodhet n� fush�n e Moabit, n� drejtim t� lart�sis� s� Pisgahut q� sundon shkret�tir�n.

Pastaj Izraeli d�rgoi lajm�tar� t� tij te Sihoni, mbret i Amorejve, p�r t`i th�n�:

"Na lejoni t� kalojm� n�p�r vendin t�nd; ne nuk do t� hyjm� n�p�r arat ose n�p�r vreshtat, nuk do pim� ujin e puseve; do t� ndjekim rrug�n Mbret�rore deri sa t`i kalojm� kufijt� e tu".

Por Sihoni nuk e lejoi Izraelin t� kalonte n�p�r territorin e tij; p�r m� tep�r Sihoni mblodhi njer�zit e tij dhe doli kund�r Izraelit n� shkret�tir�; arriti n� Jahats dhe luftoi kund�r Izraelit.

Izraeli e mundi, duke e kaluar n� maj�n e shpat�s, dhe pushtoi vendin e tij nga Arnoni deri n� Jakobi, deri n� kufijt� e bijve t� Amonit, sepse kufiri i bijve t� Amonit ishte i fort�.

K�shtu Izraeli pushtoi t�r� ato qytete dhe banoi n� t� gjitha qytetet e Amorejve, n� Heshbon dhe n� t� gjitha qytetet e territorit t� tyre,

sepse Heshboni ishte qyteti i Sihonit, mbretit t� Amorejve, i cili i kishte b�r� luft� mbretit t� m�parsh�m t� Moabit dhe i kishte hequr nga dora t�r� vendin e tij deri n� Arnon.

Prandaj poet�t thon�: "Ejani n� Heshbon! Qyteti i Sihonit duhet t� rind�rtohet dhe t� fortifikohet!

Sepse nj� zjarr ka dal� nga Heshboni, nj� flak� nga qyteti i Sihonit; kjo ka p�rpir� Arin e Moabit, zot�rit e lart�sive t� Arnonit.

Mjer� ti, o Moab! Je i humbur, o popull i Kemoshit! Bijt� e tij kan� marr� arratin� dhe bijat e tij i jan� dh�n� si skllave Sihonit, mbretit t� Amorejve.

Por ne i q�lluam me shigjeta; Heshboni �sht� shkat�rruar deri n� Dibon. Kemi shkretuar gjithshka deri n� Nofah, q� ndodhet pran� Medebas".

K�shtu Izraeli u vendos n� vendin e Amorejve.

Pastaj Moisiu d�rgoi njer�z p�r t� v�zhguar Jaazerin, dhe k�shtu Izraelit�t pushtuan qytetet e territorit t� tij dhe p�rzun� Amorejt� q� ndodheshin aty.

Pastaj ndryshuan drejtim dhe u ngjit�n n� rrug�n e Bashanit; dhe Ogu, mbreti i Bashanit, doli kund�r tyre me gjith� njer�zit e tij p�r t`u ndeshur n� Edrej.

Por Zoti i tha Moisiut: "Mos ki frik� nga ai, sepse un� e l� n� duart e tua me gjith� njer�zit e tij dhe vendin e tij; trajtoje ashtu si� ke trajtuar Sihonin, mbretin e Amorejve q� banonte n� Heshbon.

K�shtu Izraelit�t e mund�n at�, bijt� e tij dhe t�r� popullin e tij, deri sa nuk mbeti asnj� i gjall�, dhe pushtuan vendin e tij.