Kapitulli 20

Pastaj t�r� asambleja e bijve t� Izraelit arriti n� shkret�tir�n e Sinit n� muajin e par� dhe populli q�ndroi n� Kadesh. K�tu vdiq dhe u varros Miriami.

Por mungonte uji p�r asamblen�, prandaj u mblodh�n kund�r Moisiut dhe Aaronit.

K�shtu populli u grind me Moisiun dhe i foli, duke i th�n�: "T� kishim vdekur kur vdiq�n v�llez�rit tan� para Zotit!

Pse e �uat asamblen� e Zotit n� k�t� shkret�tir� q� t� vdesim, ne dhe bag�tia jon�?

Dhe pse na b�t� t� dalim nga Egjipti p�r t� na sjell� n� k�t� vend t� keq? Nuk �sht� nj� vend q� prodhon grur�, fiq, rrush ose sheg� dhe mungon uji p�r t� pir�".

At�her� Moisiu dhe Aaroni u larguan nga asambleja p�r t� vajtur n� hyrje t� �adr�s s� mbledhjes dhe ran� p�rmbys me fytyr�n p�r tok�; dhe lavdia e Zotit iu shfaq atyre.

Pastaj Zoti i foli Moisiut, duke i th�n�:

"Merr bastunin; ti dhe v�llai yt Aaron thirrni asamblen� dhe para syve t� tyre i flisni shk�mbit, dhe ai do t� jap� ujin e tij; k�shtu do t� nxjerr�sh p�r ta uj� nga shk�mbi dhe do t`u jap�sh t� pin� njer�zve dhe bag�tis� s� tyre".

Moisiu mori, pra, bastunin q� ishte p�rpara Zotit, ashtu si e kishte urdh�ruar Zoti.

K�shtu Moisiu dhe Aaroni thirr�n asamblen� p�rpara shk�mbit dhe Moisiu u tha atyre: "Tani d�gjoni, o rebel�; a duhet t� nxjerrim uj� p�r ju nga ky shk�mb?".

Pastaj Moisiu ngriti dor�n, goditi shk�mbin me bastunin e tij dy her� dhe prej tij doli uj� me boll�k; k�shtu asambleja dhe bag�tia pin� uj�.

At�her� Zoti u tha Moisiut dhe Aaronit: "Me qen� se nuk m� besuat p�r t� m� mbuluar me lavdi para syve t� bijve t� Izraelit, ju nuk do ta futni k�t� asamble n� vendin q� un� u dhash� atyre".

K�to jan� uj�rat e Merib�s ku bijt� e Izraelit u grind�n me Zotin, dhe ky u tregua i Shenjt� n� mes tyre.

Pastaj Moisiu d�rgoi lajm�tar� n� Kadesh te mbreti i Edomit p�r t`i th�n�: "K�shtu thot� Izraeli, v�llai yt: Ti i njeh t� gjitha fatkeq�sit� q� kemi p�suar,

si zbrit�n et�rit tan� n� Egjipt dhe ne q�ndruam nj� koh� t� gjat� n� at� vend, dhe Egjiptasit na keqtrajtuan ne dhe et�rit tan�.

Por, kur i thirr�m Zotit, ai e d�gjoi z�rin ton� dhe d�rgoi nj� Engj�ll dhe na nxori nga Egjipti; dhe tani jemi n� Kadesh, nj� qytet n� af�rsi t� kufijve tuaj.

Po na lejo t� kalojm� n�p�r vendin t�nd; ne nuk do t� shkelim as arat as vreshtat tuaja, nuk do t� pijm� ujin e puseve; do t� ndjekim rrug�n mbret�rore, pa u kthyer as djathtas as majtas, deri sa t� kalojm� kufijt� e tu".

Por Edomi iu p�rgjigj: "Ti nuk do t� kalosh n�p�r territorin tim, p�rndryshe do t� t� kund�rvihem me shpat�".

Bijt� e Izraelit i than�: "Ne do t� ngjitemi nga rruga kryesore; dhe n� rast se ne dhe bag�tia jon� do t� pim� nga uji yt, do t� ta paguajm�; na lejo vet�m t� kalojm� m� k�mb� dhe asgj� m� tep�r".

Por ai u p�rgjigj: "Nuk do t� kaloni!".

<aaa part missing> Dhe Edomi refuzoi t� lejoj� kalimin e Izraelit n�p�r territorin e tij; k�shtu Izraeli u largua prej tij.

At�her� bijt� e Izraelit, t�r� asambleja u nis�n nga Kadeshi dhe arrit�n n� malin Hor.

Dhe Zoti i foli Moisiut dhe Aaronit n� malin Hor, n� kufijt� e vendit t� Edomit, duke th�n�:

"Aaroni po bashkohet me popullin e tij, dhe nuk ka p�r t� hyr� n� vendin q� u kam dh�n� bijve t� Izraelit, sepse keni ngritur krye kund�r urdhrit tim n� uj�rat e Merib�s.

Merr Aaronin dhe Eleazarin, birin e tij, dhe �oji lart, n� malin e Horit.

Zhvishe Aaronin nga rrobat e tij dhe vishja t� birit, Eleazarit; dhe aty Aaroni do t� bashkohet me popullin e tij dhe do t� vdes�".

Moisiu b�ri ashtu si� e kishte urdh�ruar Zoti; dhe ata hip�n mbi malin e Horit para syve t� t� gjith� asambles�.

Moisiu ia zhveshi rrobat Aaronit dhe ia veshi Eleazarit, birit t� tij; dhe Aaroni vdiq aty, n� maj� t� malit. Pastaj Moisiu dhe Eleazari zbrit�n nga mali.

Kur t�r� asambleja pa q� Aaroni kishte vdekur, e t�r� sht�pia e Izraelit e qau Aaronin p�r tridhjet� dit�.