Kapitulli 11

Por populli u ankua dhe kjo nuk ting�lloi mir� n� vesh�t e Zotit; sa e d�gjoi, Zoti u zem�rua, dhe zjarri i tij shp�rtheu midis tyre dhe shkat�rroi skajin e kampit.

At�her� populli i b�rtiti Moisiut; Moisiu iu lut Zotit dhe zjarri u shua.

K�shtu ky vend u quajt Taberah, sepse zjarri i Zotit ishte ndezur midis tyre.

Dhe fund�rrin�n heterogjene q� ishte midis popullit e pushtoi nj� lakmi e madhe; edhe bijt� e Izraelit filluan t� ankohen dhe t� thon�: "Kush do t� na jap� mish p�r t� ngr�n�?

Nuk i harrojm� peshqit q� i hanim falas n� Egjipt, kastravecat, pjeprat, presht�, qep�t dhe hudhrat.

Por tani e t�r� q�nia jon� ka shteruar; para syve tan� nuk ka asgj� tjet�r ve� k�saj mane".

Mana i ngjante far�s s� koriandrit dhe kishte pamjen e bdelit.

Populli shkonte rreth e rrotull p�r ta mbledhur; pastaj e b�nte miell me mokrat ose e shtypte n� havan, e zinte n� nj� tenxhere ose p�rgatiste kule�, t� cil�t kishin shijen e kule��ve me vaj.

Kur binte vesa mbi kamp nat�n, binte mbi t� edhe mana.

Por Moisiu d�gjoi popullin q� ankohej, n� t� gjitha familjet e tij, secili n� hyrje t� �adr�s s� vet; zem�rimi i Zotit shp�rtheu me t� madhe dhe kjo nuk i p�lqeu aspak edhe Moisiut.

At�her� Moisiu i tha Zotit: "Pse e trajtove kaq keq sh�rb�torin t�nd? Pse nuk gjeta hir para syve t� tu p�r ta v�n� barr�n e gjith� k�tij populli mbi mua?

Mos vall� un� e kam gjeneruar t�r� k�t� popull? Mos vall� kam qen� un� q� e kam nxjerr� n� drit�, q� ti t� m� thuash: "Mbaje n� prehrin t�nd, ashtu si taja mban f�mij�n q� pi sis�, deri n� vendin q� ti u ke premtuar me betim et�rve t� tij"?

Ku mund t� gjej mish p�r t`i dh�n� t�r� k�tij populli? Sepse vazhdon t� qaj� para meje, duke th�n�: "Na jep mish p�r t� ngr�n�!".

Un� nuk mund ta mbaj vet�m t�r� k�t� popull; �sht� nj� barr� shum� e r�nd� p�r mua.

N� qoft� se kjo �sht� m�nyra me t� cil�n ti d�shiron t� m� trajtosh, t� lutem, m� vrit menj�her� po t� kem gjetur hir para syve t� tu; por mos lejo q� un� t� shoh fatkeq�sin� time!".

At�her� Zoti i tha Moisiut: "Mblidhm� shtat�dhjet� njer�z nga pleqt� e Izraelit, q� ti i njeh si pleq t� popullit dhe funksionar� t� tij; silli n� �adr�n e mbledhjes dhe t� rrin� aty me ty.

Un� do t� zbres dhe aty do t� flas me ty; do t� marr pastaj nga Fryma q� �sht� mbi ty dhe do t`ua kaloj atyre, me q�llim q� ta mbajn� bashk� me ty barr�n e popullit, dhe t� mos e mbash ti vet�m.

Pastaj do t`i thuash popullit: Shenjt�rohuni p�r nes�r, dhe do t� hani mish, sepse keni qar� n� vesh�t e Zotit, duke th�n�: "Kush do t� na jap� mish p�r t� ngr�n�? Ishim kaq mir� n� Egjipt!". Prandaj Zoti do t`ju jap� mish dhe ju do ta hani.

Dhe do ta hani jo p�r nj� dit�, jo p�r dy dit�, jo p�r pes� dit�, jo p�r dhjet� dit�, jo p�r nj�zet dit�,

por p�r nj� muaj t� t�r�, deri sa t`ju dal� nga hunda dhe t`ju shkaktoj� neveri, sepse keni hedhur posht� Zotin dhe keni qar� para tij, duke th�n�: "Pse vall� dol�m nga Egjipti?"".

At�her� Moisiu tha: "Ky popull, n� mes t� t� cilit ndodhem, ka gjasht�qind mij� t� rritur, dhe ti ke th�n�: "Un� do t`u jap mish dhe ata do t� han� mish nj� muaj t� t�r�!".

Mos duhen therur kope t� t�ra bag�tish t� trasha dhe t� imta q� t� ken� mjaft mish? Apo duhet mbledhur p�r ta gjith� peshku i detit q� ta ken� nj� sasi t� mjaftueshme?".

Zoti iu p�rgjegj Moisiut: "Krahu i Zotit �sht� shkurtuar ndofta? Tani do t� shikosh n� se fjala ime do t� shkoj� n� vend apo jo".

Pastaj Moisiu doli dhe i njoftoi popullit fjal�t e Zotit; mblodhi pastaj shtat�dhjet� njer�z pleq t� popullit dhe i vendosi rreth e qark �adr�s s� mbledhjes.

At�her� Zoti zbriti n� ren� dhe i foli atij, mori nga Fryma q� q�ndronte mbi t� dhe e �oi mbi t� shtat�dhjet� pleqt�; por kur Fryma u vu mbi ta, ata b�n� profeci, me gjith� se m� von� nuk b�n� m�.

Por dy njer�z, nj�ri quhej Eldad dhe tjetri Medad, kishin mbetur n� kamp; dhe Fryma u vu edhe mbi ta; k�ta ishin nd�r t� regjistruarit, por nuk kishin dal� p�r t� shkuar n� �ad�r; megjithat� b�n� profeci n� kamp.

Nj� djal� shkoi me vrap t`ia referoj� k�t� gj� Moisiut dhe i tha: "Eldadi dhe Medadi po b�jn� profeci n� kamp".

At�her� Jozueu, bir i Nunit dhe sh�rb�tor i Moisiut, nj� nga t� rinjt� e tij, filloi t� thot�: "Moisi, imzot, b�ji q� t� heqin dor�!".

Por Moisiu iu p�rgjegj: "Ndofta je xheloz p�r mua? Ah, le t� ishin t� gjith� profet� n� popullin e Zotit dhe dh�nt� Zoti q� Fryma e tij t� vihet mbi ta!".

Pastaj Moisiu u kthye n� kamp bashk� me pleqt� e Izraelit.

At�her� u ngrit nj� er� me urdh�r t� Zotit dhe solli shkurta nga ana e detit, dhe i la t� binin pran� kampit, nj� dit� ecjeje nga nj� an� dhe nj� dit� ecjeje nga ana tjet�r rreth e qark kampit, me

Populli mbeti n� k�mb� gjith� at� dit�, t�r� nat�n dhe t�r� dit�n vijuese, dhe mblodhi shkurtat. (Ai q� mblodhi m� pak pati dhjet� homer); dhe i shtrin� rreth e qark kampit.

Kishin akoma mishin nd�r dh�mb� dhe nuk e kishin p�rtypur akoma, kur zem�rimi i Zotit kund�r popullit u ndez dhe ai e goditi popullin me nj� plag� shum� t� r�nd�.

K�shtu ky vend u quajt Kibroth-Hataavah sepse aty u varros�n njer�zit q� ishin dh�n� pas epsheve.

Nga Kibroth-Hataavau populli u nis p�r n� Haltseroth dhe u ndal n� k�t� vend.