Kapitulli 10

Pastaj Nadabi dhe Abihu, bij t� Aaronit, morr�n secili temjanic�n e vet, i vun� brenda zjarr, vendos�n mbi t� temjanin dhe ofruan para Zotit nj� zjarr t� palejuesh�m, q� ai nuk ua kishte urdh�ruar.

At�her� nj� zjarr doli nga prania e Zotit dhe i p�rpiu ata; dhe ata vdiq�n p�rpara Zotit.

Prandaj Moisiu i tha Aaronit: "Kjo �sht� ajo p�r t� cil�n foli Zoti, duke th�n�: "Un� do t� jem shenjt�ruar nga ata q� m� afrohen mua dhe do t� jem p�rlavd�ruar p�rpara t�r� popullit"". Dhe Aaroni heshti.

Pastaj Moisiu thirri Mishaelin dhe Eltsafanin, bij t� Uzielit, ungj i Aaronit, dhe u tha atyre: "Afrohuni dhe largoni v�llez�rit tuaj nga pjesa e p�rparme e shenjt�rores, jasht� kampit".

K�shtu ata u afruan dhe i larguan ata t� veshur me tunikat e tyre, jasht� kampit, si� kishte th�n� Moisiu.

Pastaj Moisiu u tha Aaronit, Eleazarit dhe Ithamarit, bij t� tij: "Mos e zbuloni kok�n tuaj dhe mos i grisni rrobat tuaja q� t� mos vdisni, dhe q� Zoti t� mos z�m�rohet kund�r t�r� asambles�; por v�llez�rit tuaj, e t�r� sht�pia e Izraelit, t� mbajn� zi p�r zjarrin q� ka ndezur Zoti.

Mos u largoni nga hyrja e �adr�s s� mbledhjes q� t� mos vdisni, sepse vaji i vajosjes s� Zotit �sht� mbi ju". Dhe ata b�n� ashtu si kishte th�n� Moisiu.

Zoti i foli akoma Aaronit, duke th�n�:

"Mos pini ver� as pije deh�se as ti as bijt� e tu, kur do t� hyni n� �adr�n e mbledhjes, q� t� mos vdisni; do t� jet� nj� ligj i p�rjetsh�m p�r t� gjith� brezat tuaj,

me q�llim q� t� mundni t� dalloni midis t� shenjtit dhe profanit, midis t� papastrit dhe t� pastrit,

dhe t� mundni t`u m�soni bijve t� Izraelit t� gjitha ligjet, q� Zoti u ka dh�n� atyre me an� t� Moisiut".

Pastaj Moisiu i tha Aaronit, dhe Eleazarit dhe Ithamarit, bijve q� i kishin mbetur Aaronit: "Merrni blatimin e ushqimit q� tepron nga flijimet e b�ra me zjarr p�r Zotin dhe hajeni pa maja pran� altarit, sepse �sht� gj� shum� e shenjt�.

Do ta hani n� vend t� shenjt�, sepse �sht� pjesa q� t� p�rket ty dhe bijve t� tu nga flijimet e b�ra me zjarr p�r Zotin, sepse k�shtu m� ishte urdh�ruar.

Gjoksin dhe kofsh�n e ofert�s s� tundur do t`i hani ti dhe bijt� e tu dhe bijat e tua bashk� me ty, n� nj� vend t� past�r, sepse jan� pjesa q� t� p�rket ty dhe bijve t� tu, dhe q� ju �sht� dh�n� juve nga flijimet e falenderimit t� bijve t� Izraelit.

Bashk� me ofertat e dhjamit t� b�ra me zjarr, do t� �ohen kofsha e ofert�s s� lart� dhe gjoksi i ofert�s s� tundur para Zotit; edhe kjo t� p�rket ty dhe bijve t� tu, si nj� statut i p�rhersh�m, si ka urdh�ruar Zoti".

Pastaj Moisiu hetoi me kujdes p�r cjapin e flijimit p�r m�katin; dhe ja, ishte djegur; prandaj u zem�rua kund�r Eleazarit dhe kund�r Ithamarit, bijt� e Aaronit q� kishin mbetur, duke th�n�:

"Pse nuk e h�ngr�t flijimin p�r m�katin n� vend t� shenjt�, sepse �sht� gj� shum� e shenjt�, dhe Zoti ua ka dh�n� me q�llim q� t� sillni padrejt�sin� e asambles�, q� t� b�ni shlyerjen p�r ta p�rpara Zotit?

Dhe ja, gjaku i flis� nuk u �ua brenda vendit t� shenjt�; ju duhet ta kishit ngr�n� n� vend t� shenjt�, si kisha urdh�ruar".

Aaroni i tha pastaj Moisiut: "Ja, sot ata m� kan� ofruar flijimin e tyre p�r m�katin dhe olokaustin e tyre p�rpara Zotit, dhe m� kan� ndodhur gj�ra t� tilla; po t� kisha ngr�n� sot viktim�n e flijimit p�r m�katin, a do t`i p�lqente kjo syve t� Zotit?".

Kur Moisiu i d�gjoi k�to, mbeti i k�naqur.