| Kapitulli 33 |
1 |
Zoti i tha Moisiut: "Shko, ngjitu q� k�tej, ti s� bashku me popullin q� nxore nga vendi i Egjiptit, drejt vendit, q� u premtova me betim Abrahamit, Isakut dhe Jakobit, duke u th�n�: "Un� do t`ua jap pasardh�sve t� tu". |
2 |
Un� do t� d�rgoj nj� Engj�ll para teje dhe do t`i d�boj Kananejt�, Amorejt�, Hitejt�, Perezejt�, Hivejt� dhe Jebusejt�. |
3 |
Ngjitu drejt vendit ku rrjedh qum�sht dhe mjalt�, sepse un� do t� ngjitem bashk� me ty, sepse je nj� popull me qaf� t� fort�, dhe nuk dua t� t� shfaros rrug�s". |
4 |
Kur populli d�gjoi k�to fjal� t� kobshme, ndjeu nj� hidh�rim t� thell�, dhe askush nuk vuri stolit� e tij. |
5 |
N� fakt Zoti i kishte th�n� Moisiut: "U thuaj bijve t� Izraelit: "Ju jeni nj� popull me qaf� t� fort�; n� qoft� se un� do t� ngjitesha edhe p�r nj� �ast t� vet�m n� mesin t�nd, do t� t� konsumoja! Prandaj tani hiqi stolit� e tua dhe k�shtu un� do t� di �far� duhet t� b�j me ty"". |
6 |
K�shtu bijt� e Izraelit i hoq�n stolit� e tyre, q� nga nisja e tyre nga mali Horeb e tutje. |
7 |
Pastaj Moisiu mori �adr�n dhe e ngriti jasht� kampit, larg tij dhe e quajti tenda e mbledhjes; kushdo q� k�rkonte Zotin, dilte drejt �adr�s s� mbledhjes, q� ndodhej jasht� kampit. |
8 |
Kur Moisiu dilte p�r t� shkuar n� �ad�r, t�r� populli ngrihej, dhe secili rrinte m� k�mb� n� hyrje t� �adr�s s� vet dhe ndiqte me sy Moisiun, deri sa ai t� hynte n� �ad�r. |
9 |
Dhe kur Moisiu hynte n� tend�, shtylla e res� zbriste dhe ndalej n� hyrje t� saj, dhe Zoti fliste me Moisiun. |
10 |
T�r� populli e shihte shtyll�n e res� s� ndaluar n� hyrjen e �adr�s; k�shtu t�r� populli ngrihej dhe secili p�rkulej n� hyrje t� �adr�s s� vet. |
11 |
K�shtu Zoti fliste me Moisiun ball� p�r ball�, ashtu si nj� njeri flet me mikun e tij; pastaj Moisiu kthehej n� kamp. Por Jozueu, biri i Nunit, zbatuesi i tij i ri, nuk largohej nga �adra. |
12 |
Pastaj Moisiu i tha Zotit: "Pa shiko, ti m� thua: "B�j q� ky popull t� ngjitet". Por ti nuk m� ke th�n� cilin do t� d�rgosh me mua. Megjithat� ke th�n�: "Un� t� njoh personalisht dhe ke gjetur hir n� syt� e mi". |
13 |
Prandaj tani, q� m� ke me sy t� mir�, m� b�j t� njohura rrug�t e tua, q� t� kem mund�si t� t� njoh dhe t� fitoj hir n� syt� e tu. Merr parasysh gjithashtu se ky komb �sht� populli yt". |
14 |
Zoti u p�rgjigj: "Prania ime do t� shkoj� me ty, dhe un� do t� t� jap pushim". |
15 |
At�her� Moisiu i tha: "N� qoft� se prania jote nuk vjen me mua, mos na nis q� k�tej. |
16 |
Si do t� mund t� njihet tani q� un� dhe populli yt, kemi gjetur hir n� syt� e tu? Ndofta kjo ndodh sepse ti vjen me ne? K�shtu un� dhe populli yt do t� dallohemi nga t�r� popujt q� jetojn� mbi faqen e dheut". |
17 |
Zoti i tha Moisiut: "Do ta b�j edhe k�t� gj� q� ke k�rkuar, sepse ti ke gjetur hir n� syt� e mi dhe t� njoh personalisht". |
18 |
At�her� Moisiu tha: "Tregom� lavdin� t�nde!". |
19 |
Zoti iu p�rgjigj: "Un� do t� b�j q� t� kaloj� para teje gjith� mir�sia ime dhe do t� shpall emrin e Zotit para teje. Do t� fal at� q� do t� fal dhe do t� m�shiroj at� q� do t� m�shiroj". |
20 |
Dhe tha akoma: "Ti nuk mund t� shikosh fytyr�n time, sepse asnj� njeri nuk mund t� m� shikoj� dhe t� jetoj�". |
21 |
Pastaj Zoti tha: "Ja nj� vend af�r meje; ti do t� rrish mbi shk�mbin; |
22 |
dhe nd�rsa do t� kaloj� lavdia ime, un� do t� t� v� n� nj� t� �ar� t� shk�mbit dhe do t� t� mbuloj me dor�n time, deri sa t� kem kaluar; |
23 |
pastaj do ta t�rheq dor�n dhe ti do t� m� shikosh nga kurrizi; por fytyra ime nuk mund t� shihet". |