Kapitulli 20

At�her� Per�ndia shqiptoi t�r� k�to fjal�, duke th�n�:

"Un� jam Zoti, Per�ndia yt, q� t� nxori nga vendi i Egjiptit, nga sht�pia e skllav�ris�.

Nuk do t� kesh per�ndi t� tjer� para meje.

Nuk do t� b�sh skulptur� ose sh�mb�lltyr� t� asnj� gj�je q� ndodhet aty n� qiejt ose k�tu posht� n� tok� ose n� uj�rat n�n tok�.

Nuk do t� p�rkulesh para tyre dhe as do t`i sh�rbesh, sepse un�, Zoti, Per�ndia yt, jam nj� Per�ndi xheloz q� d�non padrejt�sin� e et�rve mbi f�mijve t� tyre deri n� brezin e tret� dhe t� kat�rt t� atyre q� m� urrejn�,

dhe un� p�rdor dashamir�si p�r mij�ra, p�r ata q� m� duan dhe q� zbatojn� urdh�rimet e mia.

Nuk do ta p�rdor�sh emrin e Zotit, t� Per�ndis� t�nd, kot, sepse Zoti nuk do t� l�r� t� pand�shkuar at� q� p�rdor kot emrin e tij.

Mbaje mend dit�n e shtun� p�r ta shenjt�ruar.

Do t� punosh gjasht� dit� dhe n� ato do t� b�sh t� gjith� pun�n t�nde;

por dita e shtat� �sht� e shtuna, e shenjt� p�r Zotin, Per�ndin� t�nd; nuk do t� b�sh n� at� dit� asnj� pun�, as ti, as biri yt, as bija jote, as sh�rb�tori yt, as sh�rb�torja jote, as kafsh�t e tua, as i huaji q� ndodhet brenda portave t� tua;

sepse n� gjasht� dit� Zoti krijoi qiejt dhe tok�n, detin dhe gjith�ka q� �sht� n� to, dhe dit�n e shtun� ai pushoi; prandaj Zoti e ka bekuar dit�n e shabatit dhe e ka shenjt�ruar at�.

Do t� nderosh atin t�nd dhe n�n�n t�nde, me q�llim q� dit�t e tua t� jen� t� gjata mbi tok�n q� Zoti, Per�ndia yt, po t� jep.

Nuk do t� vras�sh.

Nuk do t� shkel�sh besnik�rin� bashk�shortore.

Nuk do t� vjedh�sh.

Nuk do t� b�sh d�shmi t� rreme kund�r t� af�rmit t�nd.

Nuk do t� d�shirosh sht�pin� e t� af�rmit t�nd; nuk do t� d�shirosh gruan e t� af�rmit t�nd, as sh�rb�torin e tij, as sh�rb�toren e tij, as lop�n e tij, as gomarin e tij, as asgj� tjet�r q� �sht� e t� af�rmit t�nd".

Tani t�r� populli d�gjonte bubullimat, tingullin e boris� dhe shihte shkreptimat dhe malin q� nxirrte tym. Para k�saj pamjeje, populli dridhej dhe q�ndronte larg.

Prandaj ata i than� Moisiut: "Fol ti me ne dhe ne do t� t� d�gjojm�, por t� mos na flas� Per�ndia q� t� mos vdesim".

Moisiu i tha popullit: "Mos u trembni, sepse Per�ndia erdhi q� t`ju provoj�, dhe me q�llim q� frika e tij t� jet� gjithmon� para jush, dhe k�shtu t� mos m�katoni".

Populli, pra, q�ndronte larg, por Moisiu iu afrua err�sir�s s� dendur ku ndodhej Per�ndia.

Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Do t`u thuash k�shtu bijve t� Izraelit: "Ju vet� e pat� q� kam folur me ju nga qielli.

Nuk do t� b�ni per�ndi t� tjera af�r meje; nuk do t� b�ni per�ndi prej argjendi ose prej ari.

Do t� b�sh p�r mua nj� altar prej dheu dhe mbi t� do t� ofrosh olokaustet e tua, flit� e tua t� fal�nderimit, delet dhe qet� e tua; n� �do vend ku do t� b�j q� emri im t� kujtohet, do t� vij te ti dhe do t� t� bekoj.

Dhe n� rast se do t� nd�rtosh p�r mua nj� altar me gur�, nuk do ta nd�rtosh me gur� t� latuar; sepse duke ngritur mbi to dalt�n do t`i ndot�sh.

Dhe nuk do t� ngjitesh n� altarin tim me an� shkallaresh, me q�llim q� mbi t� t� mos zbulohet lakuriq�sia jote"".