Kapitulli 19

Dit�n e par� t� muajit t� tret� nga dalja prej vendit t� Egjiptit, po at� dit�, bijt� e Izraelit arrit�n n� shkret�tir�n e Sinait.

T� nisur nga Refidimi, ata arrit�n n� shkret�tir�n e Sinait dhe fushuan aty; Izraeli e ngriti kampin e tij p�rball� malit.

Pastaj Moisiu u ngjit drejt Per�ndis�; dhe Zoti i thirri nga mali, duke i th�n�: "K�shtu do t`i thuash sht�pis� s� Jakobit dhe k�t� do t`u njoftosh bijve t� Izraelit:

"Ju e pat� at� q� u b�ra Egjiptasve, dhe si ju solla mbi krah� shqiponje pran� meje.

Prandaj, n� qoft� se do ta d�gjoni me v�mendje z�rin tim dhe zbatoni bes�lidhjen time, do t� jeni thesari im i ve�ant� nd�rmjet t�r� popujve, sepse gjith� toka �sht� imja.

Dhe do t� jeni p�r mua nj� mbret�ri prift�rinjsh dhe nj� komb i shenjt�. K�to jan� fjal�t q� do t`u thuash bijve t� Izraelit"".

At�her� Moisiu d�rgoi e thirri pleqt� e popullit, dhe u tha t�r� k�to fjal� q� Zoti kishte urdh�ruar t� thoshte.

Dhe t�r� populli u p�rgjigj bashk� dhe tha: "Ne do t� b�jm� gjith�ka q� ka th�n� Zoti". K�shtu Moisiu i raportoi Zotit fjal�t e popullit.

Dhe Zoti i tha Moisiut: "Ja, un� do t� vij te ti n� nj� re t� dendur, me q�llim q� populli t� d�gjoj� kur un� do t� flas me ty, dhe t� t� besoj� p�r gjithnj�". Pastaj Moisiu i tregoi Zotit fjal�t e popullit.

At�her� Zoti i tha Moisiut: "Shko te populli, shenjt�roje at� sot dhe nes�r, dhe b�j q� t� laj� rrobat.

Dhe t� jen� gati p�r dit�n e tret�, sepse dit�n e tret� Zoti do t� zbres� mbi malin e Sinait para syve t� t�r� popullit.

Ti do t� p�rcaktosh rreth e qark kufij p�r popullin dhe do t� thuash: Ruhuni se ngjiteni n� mal ose prekni skajet e tij. Kushdo q� do t� prek� malin do t� d�nohet me vdekje.

Asnj� dor� nuk do ta prek�, por do t� vritet me gur� ose do t� shpohet me shigjeta, qoft� njeri ose kafsh�; nuk do t� mbetet gjall�. Kur briri t� d�gjohet shtruar, at�her� t� ngjiten mbi mal".

K�shtu Moisiu zbriti nga mali drejt popullit; shenjt�roi popullin dhe ata i lan� rrobat e tyre.

Pastaj i tha popullit: "B�huni gati brenda tri dit�ve; mos iu afroni grave".

Dit�n e tret�, sa u b� m�ngjes, pati bubullima dhe vet�tima; mbi mal doli nj� re e dendur dhe u d�gjua nj� z� shum� i fort� borie; dhe t�r� populli q� ishte n� kamp u drodh.

Pastaj Moisiu e nxori popullin nga kampi p�r ta �uar p�rball� Per�ndis�; dhe ata q�ndruan n� k�mb�t e malit.

Mali i Sinait ishte t�r� tym, sepse Zoti kishte zbritur mbi t� n� zjarr; tymi i tij ngrihej si tymi i nj� furre, dhe t�r� mali dridhej fort.

Nd�rsa z�ri i boris� po b�hej gjithnj� m� i fort�, Moisiu fliste, dhe Per�ndia i p�rgjigjej me nj� z� gj�mues.

Zoti zbriti pra mbi malin e Sinait, n� maj� t� tij; pastaj Zoti thirri Moisiun n� maj� t� malit dhe Moisiu u ngjit atje.

Dhe Zoti i tha Moisiut: "Zbrit dhe paralajm�ro popullin solemnisht, q� t� mos sulet drejt Zotit p�r ta par�, dhe k�shtu shum� prej tyre t� gjejn� vdekjen.

Edhe prift�rinjt� q� do t`i afrohen Zotit t� shenjt�rohen, q� Zoti t� mos sulet kund�r tyre".

Moisiu i tha Zotit: "Populli nuk mund t� ngjitej mbi malin e Sinait, sepse ti na ke urdh�ruar solemnisht, duke th�n�: "V�r kufi rreth malit dhe shenjt�roje"".

Por Zoti i tha: "Shko, zbrit posht�; pastaj ngjitu, ti edhe Aaroni bashk� me ty; por prift�rinjt� dhe populli t� mos sulen p�r t`u ngjitur te Zoti, q� ai t� mos u sulet atyre".

K�shtu Moisiu zbriti te populli dhe i foli atij.