Kapitulli 16

Pastaj ata u nis�n nga Elimi dhe t�r� asambleja e bijve t� Izraelit arriti n� shkret�tir�n e Sinit, q� ndodhet midis Elimit dhe Sinait, dit�n e pes�mb�dhjet� t� muajit t� dyt� mbas nisjes s� tyre nga vendi i Egjiptit.

Dhe t�r� asambleja e bijve t� Izraelit murmuriti kund�r Moisiut dhe Aaronit n� shkret�tir�.

Bijt� e Izraelit u than� atyre: "Ah, le t� kishim vdekur nga dora e Zotit n� vendin e Egjiptit, ku uleshim pran� tenxhereve me mish dhe hanim buk� sa ngopeshim! Sepse ju na �uat n� k�t� shkret�tir� q� t� vdes� nga uria t�r� kjo asamble".

Zoti i tha Moisiut: "Ja, un� do t� b�j q� t� bjer� man� mbi juve nga qielli; dhe populli do t� dal� �do dit� p�r t� mbledhur racionin e dit�s, sepse un� dua ta v� n� prov� p�r t� par� n� se do t� ec� ose jo simbas ligjit tim.

Por dit�n e gjasht�, kur do t� p�rgatisin nozullimin q� duhet t� �ojn� n� sht�pi, ai do t� jet� dyfishi i atij q� mbledhin �do dit�".

At�her� Moisiu dhe Aaroni u than� gjith� bijve t� Izraelit: "N� mbr�mje do t� m�soni q� Zoti �sht� ai q� ju nxori nga vendi i Egjiptit;

dhe n� m�ngjes keni p�r t� par� lavdin� e Zotit, sepse ai i ka d�gjuar murmuritjet tuaja kund�r Zotit; por ne �far� jemi q� murmurisni kund�r nesh?".

Moisiu tha akoma: "Kjo ka p�r t� ndodhur, kur Zoti do t`ju jap� mish p�r t� ngr�n� n� mbr�mje dhe buk� q� t� ngopeni n� m�ngjes, sepse Zoti i d�gjoi murmuritjet tuaja kund�r tij. Po ne �far� jemi? Murmuritjet tuaja nuk jan� kund�r nesh, por kund�r Zotit".

Pastaj Moisiu i tha Aaronit: "Thuaji gjith� asambles� s� bijve t� Izraelit: "Afrohuni para Zotit, sepse ai i d�gjoi murmuritjet tuaja"".

Nd�rsa Aaroni i fliste t�r� asambles� s� bijve t� Izraelit, ata u soll�n drejt shkret�tir�s; dhe ja lavdia e Zotit u shfaq n� re.

Dhe Zoti i foli Moisiut, duke i th�n�:

"Un� i d�gjova murmuritjet e bijve t� Izraelit; folu atyre, duke th�n�: "N� t� ngrysur do t� hani mish dhe n� m�ngjes do t� ngopeni me buk�; dhe do t� m�soni q� un� jam Zoti, Per�ndia juaj"".

Dhe k�shtu, aty nga mbr�mja ndodhi q� shkurtat u ngrit�n dhe mbuluan kampin; dhe n� m�ngjes kishte nj� shtres� vese rreth kampit.

Pastaj shtresa e ves�s u zhduk, dhe ja, mbi sip�rfaqen e shkret�tir�s u duk nj� gj� e holl� dhe e rrumbullak�t, e holl� si bryma mbi tok�.

Kur bijt� e Izraelit e pan�, i than� njeri tjetrit: "�far� �sht�?", sepse nuk e dinin se �`ishte. Dhe Moisiu u tha atyre: "Kjo �sht� buka q� Zoti iu dha p�r t� ngr�n�.

Ja �far� ka urdh�ruar Zoti: Secili t� mbledh� aq sa i duhet p�r ushqimin e tij, nj� omer p�r frym�, sipas numrit t� personave q� jeni; secili nga ju t� marr� p�r ata q� jan� n� �adr�n e tij".

Bijt� e Izraelit vepruan k�shtu; disa prej tyre mblodh�n m� tep�r dhe t� tjer�t m� pak.

E mat�n me omerin; dhe kush kishte mbledhur shum� nuk pati tepric�; dhe kush kishte mbledhur m� pak nuk pati mangut. Gjithkush mblodhi simbas nevoj�s s� tij p�r ushqim.

Pastaj Moisiu u tha atyre: "Asnjeri t� mos e l�r� t� teproj� p�r nes�r n� m�ngjes".

Por ata nuk iu bind�n Moisiut dhe disa prej tyre lan� teprica edhe p�r t� nes�rmen; ajo u kalb duke prodhuar krimba dhe doli nj� er� e keqe; dhe Moisiu u zem�rua me ta.

K�shtu e mblidhnin �do m�ngjes; secili sipas nevoj�s s� tij p�r ushqim; por kur dielli b�hej i nxeht�, mana e mbledhur shkrihej.

K�shtu dit�n e gjasht� mblodh�n nj� racion t� dyfisht� buke, dy omer� p�r secilin prej tyre. Dhe t� gjith� krer�t e asambles� erdh�n p�r t`ia referuar Moisiut.

At�her� ai u tha: "Kjo �sht� ajo q� ka th�n� Zoti: Nes�r �sht� nj� dit� solemne pushimi, nj� e shtun� e shenjt� p�r Zotin; piqni sot at� q� duhet t� piqni dhe zieni at� q� duhet t� zieni; dhe �do gj� q� ju tepron, v�reni m�njan� dhe ruajeni deri nes�r".

Ata pra e ruajt�n deri t� nes�rmen, ashtu si kishte urdh�ruar Moisiu; dhe ushqimet e ruajtura nuk l�shuan er� t� keqe dhe nuk prodhuan krimba.

Moisiu tha: "Hajeni sot, se sot �sht� e shtuna e shenjt� e Zotit; sot nuk do ta gjeni n�p�r fushat.

Mblidhni gjat� gjasht� dit�ve; sepse dit�n e shtat� nuk do ta gjeni m�".

Dhe dit�n e shtat� ndodhi q� disa njer�z nga populli dol�n p�r ta mbledhur, por nuk e gjet�n.

At�her� Zoti i tha Moisiut: "Deri kur do t� kund�rshtoni t� zbatoni urdh�rimet e mia dhe ligjet e mia?

Mos harroni q� Zoti ju ka dh�n� t� shtun�n; p�r k�t� ar�sye dit�n e gjasht� ju jep buk� p�r dy dit�. Secili t� q�ndroj� n� vendin e tij; asnjeri t� mos dal� nga �adra e tij dit�n e shtat�".

K�shtu populli pushoi dit�n e shtat�.

Dhe sht�pia e Izraelit e quajti Mana; ajo ishte e ngjashme me far�n e koriandrit, e bardh� dhe me shijen e revanis� q� b�het me mjalt�.

Pastaj Moisiu tha: "Kjo �sht� ajo q� Zoti ka urdh�ruar: "Mbush me t� nj� omer, me q�llim q� t� ruhet p�r pasardh�sit tuaj, q� ata t� shohin buk�n q� ju b�ra t� hani n� shkret�tir�, kur ju nxora nga vendi i Egjiptit"".

Moisiu i tha pastaj Aaronit: "Merr nj� en�, v�r brenda saj nj� omer t� plot� mane dhe vendose para Zotit, me q�llim q� t� ruhet p�r pasardh�sit tuaj".

Ashtu si e kishte urdh�ruar Zoti Moisiun, Aaroni e vendosi para D�shmis�, q� t� ruhej.

Dhe bijt� e Izraelit h�ngr�n man�n dyzet vjet, deri sa arrit�n n� nj� vend t� banuar; h�ngr�n man�n deri sa arrit�n n� kufirin e vendit t� Kanaanit.

Omeri �sht� e dhjeta pjes� e ef�s.