Kapitulli 13

Zoti i foli Moisiut duke i th�n�:

"M� shenjt�ro �do t� par�lindur, ai q� �el barkun nd�r bijt� e Izraelit, qofshin njer�z apo kafsh�; m� takon mua".

Pastaj Moisiu i tha popullit: "Mbajeni mend k�t� dit�, gjat� s� cil�s dol�t nga Egjipti, nga sht�pia e skllav�ris�; sepse Zoti ju nxori nga ky vend me dor� t� fuqishme; nuk do t� hahet buk� me maja.

Ju po dilni sot, n� muajin e Abibit.

At�her� pra kur Zoti do t� b�j� q� t� hyni n� vendin e Kananejve, t� Hitejve, t� Amorejve, t� Hivejve dhe t� Jebusejve q� u �sht� betuar et�rve t� tu t� t� jap�, vend ku rrjedh qum�shti dhe mjalti, do t� kryesh k�t� rit gjat� k�tij muaji.

Shtat� dit� me radh� do t� hash buk� t� ndorme; dhe dit�n e shtat� do t� b�het nj� fest� p�r Zotin.

Do t� hahet buk� e ndorme gjat� shtat� dit�ve; dhe nuk do t� duket buk� me maja tek ju, as do t� duket maja pran� teje, brenda t�r� kufijve t� tu.

At� dit� do t`ia shpjegosh k�t� gj� birit t�nd, duke i th�n�: "Veprohet k�shtu p�r shkak t� asaj q� b�ri Zoti p�r mua kur dola nga Egjipti".

Dhe do t� jet� p�r ty si nj� shenj� mbi dor�n t�nde dhe si nj� kujtim nd�r syt� e tu, me q�llim q� ligji i Zotit t� jet� n� goj�n t�nde; sepse Zoti t� b�ri t� dal�sh nga Egjipti me dor� t� fuqishme.

Zbatoje pra k�t� rregull n� koh�n e caktuar, vit pas viti.

Kur Zoti do t� ket� b�r� q� t� hysh n� vendin e Kananejve, ashtu si� t� �sht� betuar ty dhe et�rve t� tu, dhe do t� ta ket� dh�n� at�,

do t`i shenjt�rosh Zotit t�r� ata q� �elin barkun dhe �do pjellje t� par� t� bag�tis� q� ti zot�ron: meshkujt do t`i takojn� Zotit.

K�shtu do t� shpengosh �do pjellje t� par� t� gomarit me nj� qengj; por n� qoft� se nuk d�shiron ta shpengosh, at�her� thyeja qaf�n; k�shtu do t� shpengosh �do t� par�lindur t� njeriut nd�r bijt� e tu.

Kur n� t� ardhmen biri yt do t� t� pyes�, duke th�n�: "�far� do t� thot� kjo?", ti do t`i p�rgjigjesh: "Zoti na b�ri t� dalim nga Egjipti, nga sht�pia e skllav�ris�, me dor� t� fuqishme;

dhe ndodhi q�, kur Faraoni nguli k�mb� t� mos na linte t� shkonim, Zoti vrau t�r� t� par�lindurit n� vendin e Egjiptit, si t� par�lindurit e njer�zve ashtu dhe t� par�lindurit e kafsh�ve. Prandaj un� i b�j fli Zotit t�r� meshkujt q� �elin barkun, por shpengoj �do t� par�lindur t� bijve t� mi".

Kjo do t� jet� si nj� shenj� mbi dor�n t�nde dhe nj� ballore midis syve t� tu, sepse Zoti na b�ri t� dalim nga Egjipti me dor� t� fuqishme".

Kur Faraoni e la popullin t� shkoj�, Per�ndia nuk e �oi n�p�r rrug�n e vendit t� Filistejve, megjith�se kjo ishte m� e shkurt�ra, sepse Per�ndia tha: "Q� t� mos pendohet populli, kur t� shoh� luft�n, dhe t� mos kthehet n� Egjipt".

Por Per�ndia b�ri q� populli t� vinte nj� her� p�rqark, n�p�r rrug�n e shkret�tir�s, drejt Detit t� Kuq. Dhe bijt� e Izraelit dol�n t� armatosur nga vendi i Egjiptit.

Dhe Moisiu mori me vete eshtrat e Jozefit, sepse i kishte v�n� bijt� e Izraelit t� betoheshin shprehimisht, duke th�n�: "Me siguri Per�ndia do t`ju vizitoj�; at�here i bartni me vete eshtrat e mia".

K�shtu ata u nis�n nga Sukothi dhe fushuan n� Etham, buz� shkret�tir�s.

Dhe Zoti shkonte para tyre, dit�n n� nj� kolon� resh p�r t`i udh�hequr n� rrug�, dhe nat�n n� nj� kolon� zjarri p�r t`u b�r� atyre drit�, q� t� mund t� ecnin dit�n dhe nat�n.

Kolona e reve nuk t�rhiqej kurr� dit�n p�rpara popullit, as kolona e zjarrit nat�n.