Kapitulli 8

Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Shko te Faraoni dhe thuaji: "K�shtu thot� Zoti: L�re popullin tim t� shkoj� me q�llim q� t� m� sh�rbej�.

Dhe n� qoft� se nuk pranon ta l�sh t� shkoj�, ja, un� do ta godas gjith� vendin t�nd me kamxhikun e bretkosave.

K�shtu lumi do t� mbushet me bretkosa, dhe ato do t� ngjiten dhe do t� hyjn� n� sht�pin� t�nde, n� dhom�n ku fle ti, mbi shtratin t�nd, n� sht�pit� e sh�rb�tor�ve t� tu dhe midis popullit, n� furrat e tua dhe n� magjet e buk�s.

Dhe bretkosat do t� vijn� kund�r teje, kund�r popullit t�nd dhe kund�r t�r� sh�rb�tor�ve t� tu"".

Pastaj Zoti i tha Moisiut: "I thuaj Aaronit: "Shtri dor�n t�nde me bastunin t�nd mbi lumenjt�, mbi kanalet dhe pellgjet dhe b�j q� t� ngjiten bretkosat mbi vendin e Egjiptit"".

K�shtu Aaroni shtriu dor�n e tij mbi uj�rat e Egjiptit, dhe bretkosat u ngjit�n dhe mbuluan vendin e Egjiptit.

Por magjistar�t b�n� t� nj�jt�n gj� me artet e tyre t� fshehta dhe i b�n� bretkosat t� ngjiten n� vendin e Egjiptit.

At�her� Faraoni thirri Moisiun dhe Aaronin dhe u tha: "Lutjuni Zotit q� t`i largoj� bretkosat nga un�, nga populli im, dhe un� do ta lejoj popullin t� shkoj�, q� t� b�j� fli p�r Zotin".

Moisiu i tha Faraonit: "B�m� nderin t� m� thuash kur t� nd�rhyj p�r ty, p�r sh�rb�tor�t e tu dhe p�r popullin t�nd, pran� Zotit me q�llim q� ai t� zhduk� bretkosat q� ndodhen rreth teje dhe sht�pive t� tua, dhe t� mbeten vet�m n� lum�".

Ai u p�rgjigj: "Nes�r". Dhe Moisiu tha: "Do t� b�het si� thua ti, k�shtu q� ti t� dish se askush nuk �sht� si Zoti, Per�ndia yn�.

Dhe bretkosat do t� largohen nga ti, nga sht�pit� e tua, nga sh�rb�tor�t e tu dhe nga populli yt; ato do t� mbeten vet�m n� lum�".

Moisiu dhe Aaroni dol�n nga Faraoni; dhe Moisiu iu lut Zotit p�r bretkosat q� kishte d�rguar kund�r Faraonit.

Dhe Zoti veproi sipas fjal�s s� Moisiut, dhe bretkosat ngordh�n n� sht�pit�, n� oborret dhe n� arat.

I grumbulluan pastaj n� togje dhe vendi filloi t� mbaj� er� t� keqe.

Po kur Faraoni pa q� kishte pak leht�sim, e ngurt�soi zemr�n e tij dhe nuk i d�gjoi m�, ashtu si� kishte th�n� Zoti.

Pastaj Zoti i tha Moisiut: "I thuaj Aaronit: "Zgjate bastunin t�nd dhe rrih pluhurin e tok�s, dhe ai do t� b�het mushkonja p�r t�r� vendin e Egjiptit"".

Dhe ata k�shtu vepruan. Aaroni shtriu dor�n me bastunin e tij, rrahu pluhurin e tok�s dhe njer�zit e kafsh�t u mbuluan nga mushkonja; t�r� pluhuri i tok�s u shnd�rrua n� mushkonja n� t� gjith� vendin e Egjiptit.

Magjistar�t u p�rpoq�n t� b�nin t� nj�jt�n gj� me an� t� arteve t� tyre t� fshehta p�r t� prodhuar mushkonja, por nuk ia dol�n dot. Mushkonjat mbuluan, pra, njer�zit dhe kafsh�t.

At�her� magjistar�t i than� Faraonit: "Ky �sht� gishti i Per�ndis�". Por zemra e Faraonit u ngurt�sua dhe ai nuk i d�gjoi m�, ashtu si kishte th�n� Zoti.

Pastaj Zoti i tha Moisiut: "�ohu her�t n� m�ngjes dhe paraqitu tek Faraoni, kur ai del p�r t� vajtur drejt ujit; dhe i thuaj: "K�shtu thot� Zoti: L�re popullin tim q� t� mund t� m� sh�rbej�.

Por n� rast se ti nuk e l� popullin tim t� shkoj�, ja un� do t� d�rgoj kund�r teje, mbi sh�rb�tor�t e tu, mbi popullin t�nd e brenda sht�pive t� tua mori mizash; sht�pit� e Egjiptasve do t� jen� plot me mori mizash, dhe k�shtu do t� jet� toka mbi t� cil�n ndodhen.

Por at� dit� un� do ta ve�oj vendin e Goshenit, ku banon populli im; dhe atje nuk do t� ket� mori mizash, q� ti t� dish q� un� jam Zoti n� mes t� vendit.

Un� do t� b�j nj� dallim midis popullit tim dhe popullit t�nd. Nes�r ka p�r t� ndodhur kjo mrekulli"".

Dhe Zoti ashtu veproi; erdh�n grumbuj t� dendur mizash n� sht�pin� e Faraonit dhe n� sht�pit� e sh�rb�tor�ve t� tij, dhe n� gjith� vendin e Egjiptit toka u shkretua nga moria e mizave.

At�her� Faraoni thirri Moisiun dhe Aaronin dhe u tha: "Shkoni, b�ni fli p�r Per�ndin� tuaj n� vend".

Por Moisiu u p�rgjigj: "Kjo s`ka si b�het, sepse do t`i b�nim Zotit, Per�ndis� ton�, fli q� jan� t� neveritshme p�r Egjiptasit. Ja, duke b�r� para syve t� tyre fli q� jan� t� neveritshme p�r Egjiptasit, a nuk do t� na vrasin me gur�?

Do t� shkojm� n� shkret�tir� duke ecur tri dit� me radh� dhe do t� b�jm� fli p�r Zotin, Per�ndin� ton�, ashtu si do t� na urdh�roj� Ai".

Faraoni tha: "Un� do t`ju l� t� shkoni, q� t� b�ni fli p�r Zotin, Per�ndin� tuaj, n� shkret�tir�; vet�m, mos shkoni shum� larg. lutuni p�r mua".

Moisiu tha: "Ja, un� po dal nga ti dhe do t`i lutem Zotit dhe nes�r moria e mizave do t� largohet nga Faraoni, nga sh�rb�tor�t e tij dhe nga populli i tij; mjafton q� Faraoni t� mos tallet me ne, duke e penguar popullin t� shkoj� e t� b�j� fli p�r Zotin".

Moisiu u largua pastaj nga prania e Faraonit dhe iu lut Zotit.

Dhe Zoti veproi simbas fjal�s s� Moisiut dhe largoi morin� e mizave nga Faraoni, nga sh�rb�tor�t e tij dhe nga populli i tij; nuk mbeti as edhe nj� miz�.

Por edhe k�t� her� Faraoni e fort�soi zemr�n e tij dhe nuk e la popullin t� shkoj�.