Kapitulli 4

Moisiu u p�rgjigj dhe tha: "Por ja, ata nuk do t� m� besojn� as do t`i binden z�rit tim, sepse do t� thon�: "Zoti nuk t� �sht� shfaqur"".

At�her� Zoti i tha: "�`�sht� ajo q� ke n� dor�?". Ai u p�rgjegj: "Nj� bastun".

Zoti tha: "Hidhe p�r tok�". Ai e hodhi p�r tok�, dhe ai u b� nj� gjarp�r, para t� cilit Moisiu iku me vrap.

At�her� Zoti i tha Moisiut: "Zgjate dor�n dhe kape nga bishti". (Ai zgjati dor�n dhe e mori, dhe n� dor�n e tij ai u b� nj� bastun).

"K�t� ke p�r t� b�r�", tha Zoti, "me q�llim q� t� besojn� se Zoti, Per�ndia i et�rve t� tyre, Per�ndia i Abrahamit, Per�ndia i Isakut dhe Per�ndia i Jakobit t� �sht� shfaqur".

Zoti i tha akoma: "Tani v�r dor�n n� gjirin t�nd". Dhe ai vuri dor�n e tij n� gji dhe pastaj e t�rhoqi, dhe ja, dora ishte lebrosur, e bardh� si bora.

Zoti i tha akoma: "V�re p�rs�ri dor�n n� gjirin t�nd". Ai e vuri p�rs�ri dor�n e tij n� gji dhe pastaj e t�rhoqi nga gjiri, dhe ja, ajo ishte b�r� nj�lloj si mishi i tij.

"Tani ka p�r t� ndodhur q�, po t� jet� se nuk t� besojn� dhe nuk e d�gjojn� z�rin e shenj�s s� par�, do t� besojn� z�rin e shenj�s s� dyt�.

Por, n� rast se ata nuk do t`u besojn� as k�tyre dy shenjave dhe nuk do t`i binden z�rit t�nd, ti at�here merr uj� nga lumi dhe derdhe mbi tok� t� that�; dhe uji q� do t� kesh marr� nga lumi do t� b�het gjak mbi tok�n e that�".

At�her� Moisiu i tha Zotit: "Mjerisht, o Zot, un� nuk jam njeri i goj�s; nuk isha i till� n� t� kaluar�n dhe nuk jam i till� q� kur i ke folur sh�rb�torit t�nd, sepse jam i ngath�t n� fjal� dhe kuvend".

Zoti i tha: "Kush e ka b�r� goj�n e njeriut, ose kush e b�n njeriun t� pagoj�, t� shurdh�r, me sy ose t� verb�r? A nuk jam un� vall�, Zoti?

Dhe tani shko, un� do t� jem me goj�n t�nde dhe do t� t� m�soj at� q� duhet t� thuash".

Por Moisiu tha: "Oh! Zot, d�rgo mesazhin t�nd n�p�rmjet kujt t� duash!".

At�her� zem�rimi i Zotit u ndez kund�r Moisiut, dhe i tha: "A nuk �sht� ndofta Aaroni v�llai yt, Leviti? Un� e di q� ai flet bukur. Ja tani, ai po del t� t� takoj�; sa t� t� shoh� do t� ndjej� g�zim n� zem�r t� vet.

Ti do t`i flas�sh dhe do t`i v�sh fjal�t n� goj�n e tij, dhe un� do t� jem me goj�n t�nde dhe me goj�n e tij dhe do t`ju m�soj at� q� duhet t� b�ni.

Ai do t� jet� z�dh�n�si yt n� popull; k�shtu ai p�r ty do t� jet� goja dhe ti p�r t� do t� jesh si Per�ndia.

Tani merr n� dor� k�t� bastun me t� cilin ke p�r t� b�r� mrekullit�".

At�her� Moisiu iku, u kthye te Jethro, vjehrri i tij, dhe i tha: "Oh, l�rm� t� shkoj dhe t� kthehem te v�llez�rit e mi q� jan� n� Egjipt, p�r t� par� n� se ende jan� gjall�". Dhe Jethro i tha Moisiut: "Shko n� paqe".

Zoti i tha Moisiut n� Madian: "Shko, kthehu n� Egjipt sepse t� gjith� ata q� k�rkonin jet�n t�nde kan� vdekur".

K�shtu Moisiu mori t� shoqen dhe bijt� e tij, i hipi mbi gomar dhe u kthye n� vendin e Egjiptit. Dhe Moisiu mori n� dor� bastunin e Per�ndis�.

Zoti i tha pastaj Moisiut: "Kur t� jesh kthyer n� Egjipt, do t� kujdesesh t� b�sh para Faraonit t�r� mrekullit� q� t� kam dh�n� pushtet t� kryesh; por un� do ta ngurt�soj zemr�n e tij dhe ai nuk do ta l�r� popullin t� shkoj�.

Dhe ti do t`i thuash Faraonit: "K�shtu thot� Zoti: Izraeli �sht� biri im, i par�linduri im".

Prandaj un� t� them: L�re birin tim t� shkoj�, q� t� m� sh�rbej�; por n� qoft� se ti nuk e l� t� shkoj�, ja, un� do t� vras birin t�nd, t� par�lindurin t�nd".

Por gjat� udh�timit, n� vendin ku kishin fushuar, Zoti shkoi t� takoj� Moisiun dhe u p�rpoq ta b�nte t� vdiste.

At�her� Sefora mori nj� strall t� mpreht� dhe preu prepucin e birit t� saj dhe e hodhi n� k�mb�t e Moisiut, duke th�n�: "Ti p�r mua je nj� dh�nd�r n� gjak!".

K�shtu Zoti e la. At�her� ajo tha: "Ti je nj� dh�nd�r gjakatar", p�r shkak t� rrethprerjes.

Zoti i tha Aaronit: "Shko n� shkret�tir� t� takosh Moisiun". Dhe ai shkoi, e takoi at� n� malin e Per�ndis� dhe e puthi.

Dhe Moisiu i tregoi Aaronit t�r� fjal�t q� Zoti e kishte porositur t� thoshte, dhe t�r� shenjat e mahnitshme q� i kishte urdh�ruar t� b�nte.

At�her� Moisiu dhe Aaroni shkuan dhe mblodh�n t�r� pleqt� e bijve t� Izraelit.

Dhe Aaroni tregoi t�r� fjal�t q� Zoti i kishte th�n� Moisiut, dhe b�ri mrekullit� n� sy t� popullit.

K�shtu populli i besoi. Ata kuptuan q� Zoti kishte vizituar bijt� e Izraelit dhe kishte par� d�shp�rimin e tyre; dhe u p�rkul�n dhe e adhuruan.