Kapitulli 43

Por zija ishte e madhe n� vend;

dhe kur mbaruan s� ngr�ni grurin q� kishin sjell� nga Egjipti, i ati u tha atyre: "Kthehuni p�r t� na bler� pak ushqime".

Por Juda iu p�rgjegj duke th�n�: "Ai njeri na ka paralajm�ruar haptas duke th�n�: "Nuk keni p�r ta par� fytyr�n time, n� qoft� se v�llai juaj nuk do t� jet� me ju".

N� qoft� se ti e nis v�llan� ton� me ne, ne do t� zbresim dhe do t� t� blejm� ushqime;

por n� rast se nuk e nis, ne nuk kemi p�r t� zbritur, sepse ai njeri na tha: "Nuk keni p�r ta par� fytyr�n time, n� rast se v�llai juaj nuk do t� jet� me ju"".

At�her� Izraeli tha: "Pse m� dhat� k�t� dhembje duke i th�n� atij njeriu q� kishit edhe nj� v�lla?".

Ata iu p�rgjigj�n: "Ai njeri na pyeti me shum� kujdes p�r ne dhe farefisin ton�, duke th�n�: "Gjall� �sht� ende ati juaj? Keni ndonj� v�lla tjet�r?". Dhe ne u p�rgjigj�m n� baz� t� k�tyre pyetjeve t� tij. Ku t� na shkonte nga mendja q� ai do t� na thoshte: "Silleni k�tu v�llan� tuaj"?".

Pastaj Juda i tha Izraelit, atit t� tij: "L�re f�mij�n t� vij� me mua, dhe do t� �ohemi dhe do t� shkojm� n� m�nyr� q� t� rrojm� dhe jo t� vdesim, si ne ashtu dhe ti e t� vegj�lit tan�.

Un� b�hem garant p�r t�; do t`i k�rkosh llogari dor�s sime p�r at�. N� rast se nuk e rikthej dhe nuk e v� para teje, do t� jem fajtor para teje p�r gjithnj�.

Po t� mos ishim vonuar, n� k�t� or� do t� ishim kthyer p�r t� dyt�n her�".

At�her� Izraeli, ati i tyre, u tha atyre: "Po t� jet� ashtu, veproni n� k�t� m�nyr�: merrni n� trastat tuaja disa nga prodhimet m� t� mira t� vendit dhe i �oni atij njeriu nj� dhurat�: pak balsam,

Merrni me vete dyfishin e parave dhe kthejani parat� q� ju vun� n� gryk�n e trastave tuaja, ndofta ka qen� nj� gabim.

Merrni edhe v�llan� tuaj, dhe �ohuni dhe kthehuni tek ai njeri;

dhe Per�ndia i plotfuqish�m t`ju b�j� t� gjeni hir para atij njeriu, k�shtu q� ai t� liroj� v�llan� tjet�r tuajin dhe Beniaminin. Sa p�r mua, po t� jet� se duhet t� mbetem pa bijt� e mi, ashtu qoft�!".

Ata, pra, mor�n me vete dhurat�n si dhe dyfishin e parave dhe Beniaminin; u ngrit�n dhe zbrit�n n� Egjipt dhe u paraqit�n para Jozefit.

Kur Jozefi pa Beniaminin bashk� me ta, i tha kryesh�rb�torit t� sht�pis� s� tij: "�oji k�ta njer�z n� sht�pi, ther nj� kafsh� dhe p�rgatit nj� banket, sepse ata do t� han� drek� bashk� me mua".

Dhe ai b�ri ashtu si� e urdh�roi Jozefi dhe i �oi n� sht�pin� e Jozefit.

Por ata u tremb�n, p�r shkak se i kishin �uar n� sht�pi t� Jozefit dhe than�: "Na soll�n k�tu p�r shkak t� atyre parave q� na u vun� n� trastat t� par�n her�, p�r t� gjetur nj� shkas kund�r nesh, p�r t`u sulur mbi ne dhe p�r t� na z�n� skllev�r bashk� me gomar�t ton�".

Pasi iu afruan kryesh�rb�torit t� sht�pis� s� Jozefit, fol�n me t� te dera e sht�pis� dhe than�:

"Zot�ria im, ne zbrit�m n� t� v�rtet� her�n e par� k�tu p�r t� bler� ushqime;

dhe ndodhi q�, kur arrit�m n� vendin ku kaluam nat�n, hap�m trastat dhe, ja, parat� e secilit prej nesh ndodheshin n� gryk� t� trast�s s� vet; parat� tona me pesh�n e tyre t� sakt�; tani i kemi risjell� me vete.

Dhe kemi sjell� me vete para t� tjera p�r t� bler� ushqime; ne nuk e dim� kush mund t`i ket� v�n� parat� tona n� trastat tona".

Por ai tha: "Qet�sohuni, mos u trembni: Per�ndia juaj dhe Per�ndia e atit tuaj ka v�n� nj� thesar n� trastat tuaja. Un� i pata parat� tuaja". Pastaj u solli Simeonin.

Ai njeri i futi n� sht�pin� e Jozefit, u dha uj� q� t� lanin k�mb�t dhe ushqim p�r gomar�t e tyre.

At�her� ata p�rgatit�n dhurat�n, duke pritur q� Jozefi t� vinte n� mesdit�, sepse kishin d�gjuar q� do t� rrinin p�r t� ngr�n� n� at� vend.

Kur Jozefi arriti n� sht�pi, ata i paraqit�n dhurat�n q� kishin sjell� me vete n� sht�pi, dhe u p�rkul�n para tij deri n� tok�.

Ai i pyeti si ishin dhe tha: "Ati juaj, p�r t� cilin m� keni folur, a �sht� mir�? �sht� ende gjall�?".

Ata u p�rgjegj�n: "Sh�rb�tori yt, ati yn�, �sht� mir�; jeton ende". Dhe e nderuan duke u p�rkulur.

Pastaj Jozefi ngriti syt�, pa v�llan� e tij Beniaminin, bir i n�n�s s� tij, dhe tha: "Ky �sht� v�llai juaj m� i vog�l p�r t� cilin m� fol�t?". Dhe shtoi: "Per�ndia t� ndihmoft�, biri im!".

At�her� Jozefi nxitoi t� dal� jasht�, sepse ishte mall�ngjyer thell� p�r shkak t� v�llait t� tij, dhe k�rkonte vend ku t� qante. Hyri k�shtu n� dhom�n e tij dhe aty qau.

Pastaj lau fytyr�n dhe doli; dhe duke i dh�n� zem�r vetes, tha: "Shtrojeni drek�n".

Dreka u shtrua ve�mas p�r t�, ve�mas p�r ata dhe p�r Egjiptasit q� hanin ve�mas nga ai, sepse Egjiptasit nuk mund t� hanin bashk� me Hebrejt�; kjo do t� ishte nj� gj� e neveritshme p�r Egjiptasit.

K�shtu ata u ul�n p�rpara tij: i par�linduri simbas s� drejt�s s� tij t� par�birnis� dhe m� i riu simbas mosh�s s� tij; dhe e shikonin nj�ri-tjetrin me habi.

Dhe Jozefi urdh�roi q� t`u sillnin racione nga tryeza e vet; por racioni i Beniaminit ishte pes� her� m� i madh nga ai i secilit prej tyre. Dhe pin� dhe u g�zuan me t�.