Kapitulli 42

Por Jakobi, pasi m�soi se n� Egjipt kishte grur�, u tha bijve t� tij: "Pse shikoni nj�ri-tjetrin?".

Pastaj tha: "Ja, d�gjova se n� Egjipt ka grur�; shkoni atje posht� p�r t� bler� grur� p�r ne, q� t� mundim t� jetojm� dhe t� mos vdesim".

K�shtu dhjet� v�llez�rit e Jozefit zbrit�n n� Egjipt p�r t� bler� grur�.

Por Jakobi nuk e d�rgoi Beniaminin, v�llan� e Jozefit, me v�llez�rit e tij, sepse thoshte: "T� mos i ngjas� ndonj� fatkeq�si".

Bijt� e Izraelit arrit�n aty, pra, p�r t� bler� grur�, n� mes t� t� ardhurve t� tjer�, sepse n� vendin e Kanaan�ve mbret�ronte zija.

Jozefi ishte qeveritari i vendit; ai u shiste grur� t�r� njer�zve t� vendit; dhe v�llez�rit e Jozefit erdh�n dhe u p�rul�n para tij me fytyr�n p�r tok�.

Jozefi pa v�llez�rit e tij dhe i njohu, por u suall me ta si nj� i huaj dhe p�rdori fjal� t� ashpra me ta, duke u th�n�: "Nga vini?". Ata u p�rgjigj�n: "Nga vendi i Kanaanit p�r t� bler� ushqime".

K�shtu Jozefi njohu v�llez�rit e tij, por ata nuk e njoh�n at�.

At�her� Jozefit iu kujtuan �ndrrat q� kishte par� rreth tyre dhe tha: "Ju jeni spiun�! Keni ardhur k�tu p�r t� par� pikat e pambrojtura t� vendit!".

Ata iu p�rgjegj�n: "Jo, zot�ria im; sh�rb�tor�t e tu kan� ardhur p�r t� bler� ushqime.

Jemi t� gjith� bijt� e t� njejtit njeri, jemi njer�z t� ndersh�m; sh�rb�tor�t e tu nuk jan� spiun�".

Por ai u tha atyre: "Jo, ju keni ardhur p�r t� par� pikat e pambrojtura t� vendit!".

At�her� ata than�: "Ne, sh�rb�tor�t e tu, jemi dymb�dhjet� v�llez�r, bij t� t� nj�jtit njeri nga vendi i Kanaanit. Dhe ja, pra, m� i riu �sht� sot me atin ton�, dhe njeri prej tyre nuk �sht� m�".

Por Jozefi u tha atyre: "��shtja q�ndron ashtu si� ju thash�: ju jeni spiun�!

Ja si do t� viheni n� prov�: ashtu si� �sht� e v�rteta q� Faraoni jeton, nuk do t� dilni k�tej para se v�llai juaj m� i vog�l t� vij� k�tu.

D�rgoni njerin prej jush t� marr� v�llan� tuaj; dhe ju do t� q�ndroni k�tu n� burg, q� fjal�t tuaja t� provohen dhe t� shihet n�se thoni t� v�rtet�n; p�r ndryshe, ashtu si� �sht� e v�rtet� q� Faraoni jeton, ju jeni spiun�!".

K�shtu i futi bashk� n� burg p�r tri dit�.

Dit�n e tret�, Jozefi u tha atyre: "B�ni k�t� dhe do t� jetoni; un� kam frik� nga Per�ndia!

N� rast se jeni njer�z t� ndersh�m, njeri nga ju v�llez�rit t� rrij� i lidhur me zinxhir n� burgun ton�, dhe ju shkoni t`u �oni grur� familjeve tuaja q� vdesin urie;

pastaj m� sillni v�llan� tuaj m� t� vog�l; k�shtu do t� v�rtetohen fjal�t tuaja dhe ju nuk keni p�r t� vdekur". Dhe ata vepruan k�shtu.

At�her� i thonin nj�ri-tjetrit: "Ne jemi me t� v�rtet� fajtor� ndaj v�llait ton�, sepse e pam� ankthin e shpirtit t� tij kur ai na lutej, por nuk ia vum� veshin! Ja pse na ra kjo fatkeq�si".

Rubeni iu p�rgjegj atyre duke th�n�: "A nuk ju thoja un�: "Mos kryeni k�t� m�kat kund�r f�mij�s!"? Por ju nuk m� d�gjuat. Prandaj tani na k�rkohet llogari p�r gjakun e tij".

Ata nuk e dinin q� Jozefi i kuptonte, sepse midis tij dhe atyre kishte nj� p�rkthyes.

At�her� ai u largua nga ata dhe qau. Pastaj u kthye pran� tyre dhe u foli; mori Simeonin dhe vuri ta lidhnin me zinxhir para syve t� tyre.

Pastaj Jozefi urdh�roi t� mbushnin me grur� thas�t e tyre, t� vendosnin parat� e secilit n� trast�n e tij dhe t`u jepnin ushqime p�r udh�timin. Dhe k�shtu u b�.

Ata ngarkuan, pra, grurin mbi gomar�t e tyre dhe u larguan.

Tani, n� vendin ku po kalonin nat�n, nj�ri prej tyre hapi trast�n e vet p�r t`i dh�n� ushqim gomarit t� tij dhe pa aty brenda parat� e veta, q� ishin n� gryk� t� trast�s;

k�shtu iu drejtua v�llez�rve t� tij: "Parat� e mia m`u rikthyen; ja ku jan� n� trast�n time". At�her�, zem�rvrar� dhe t� trembur, i thonin nj�ri-tjetrit: "�`�sht� vall� kjo q� na b�ri Per�ndia?".

K�shtu arrit�n te Jakobi, ati i tyre, n� vendin e Kanaanit dhe i treguan t� gjitha ato q� kishin ndodhur, duke th�n�:

"Njeriu, q� �sht� zot i vendit, na foli ashp�r dhe na trajtoi si spiun� t� vendit.

Dhe ne i tham�: "Jemi njer�z t� ndersh�m, nuk jemi spiun�;

jemi dymb�dhjet� v�llez�r, bij t� atit ton�; nj�ri nuk �sht� m� dhe m� i riu ndodhet sot me atin ton� n� vendin e Kanaanit".

Por ai njeri, zoti i vendit, na tha: "Nga kjo do t� provoj n�se jeni njer�z t� ndersh�m: lini pran� meje nj� prej v�llez�rve tuaj, merrni me vete ushqime p�r familjen tuaj q� po vdes nga uria dhe shkoni;

pastaj m� sillni v�llan� tuaj m� t� vog�l. K�shtu do t� provoj q� nuk jeni spiun�, por njer�z t� ndersh�m; un� do t`ju kthej v�llan� tuaj dhe ju do t� keni mund�si t� b�ni treg�ti k�tu"".

Nd�rsa ata po zbraznin trastat e tyre, ja q� pakot e parave t� secilit ishin n� trast�n e secilit; k�shtu ata dhe ati i tyre i pan� pakot e parave t� tyre dhe i zuri frika.

At�her� Jakobi, ati i tyre, tha: "Ju m� keni l�n� pa bijt� e mi! Jozefi nuk �sht� m�, Simeoni nuk �sht� m�, dhe doni t� m� hiqni edhe Beniaminin! E t�r� kjo r�ndon mbi mua!".

Rubeni i tha t� atit: "Po nuk ta ktheva, urdh�ro t� vriten dy bijt� e mi. Besoma mua, un� do t� ta kthej".

Por Jakobi u p�rgjigj: "Biri im nuk ka p�r t� zbritur me ju, sepse v�llai i tij vdiq dhe mbeti vet�m ky: po t`i ndodhte ndonj� fatkeq�si gjat� udh�timit, do t� kallnit n� varr pleq�rin� time t� dhembshme".