Kapitulli 39

Nd�rkaq Jozefi u �ua n� Egjipt; dhe Potifari, oficeri i Faraonit dhe kapiten i rojeve, nj� egjiptas, e bleu nga Ismaelit�t q� e kishin sjell� atje.

Zoti qe me Jozefin, dhe ky pasurohej dhe banonte n� sht�pin� e zot�ris� s� tij, egjiptasit.

Dhe zot�ria e tij e pa q� Zoti qe me t� dhe q� Zoti e sillte mbar� n� duart e tij gjith�ka b�nte.

K�shtu Jozefi fitoi hir n� syt� e atij dhe hyri n� sh�rbimin personal t� Potifarit, q� e em�roi kryeadministrator t� sht�pis� s� tij dhe i la n� dor� gjith�ka zot�ronte.

Nga �asti q� e b�ri kryeadministrator t� sht�pis� s� tij dhe p�r gjith�ka q� zot�ronte, Zoti e bekoi sht�pin� e egjiptasit p�r shkak t� Jozefit; dhe bekimi i Zotit p�rfshiu gjith�ka ai kishte n� sht�pi dhe n� fush�.

K�shtu Potifari la gjith�ka kishte n� dor� t� Jozefit dhe nuk shqet�sohej m� p�r asgj�, p�rve� ushqimit t� vet. Dhe Jozefi ishte i bukur nga forma dhe kishte nj� pamje t�rheq�se.

Mbas gjith� k�tyre gj�rave, gruaja e zot�ris� s� tij ia vuri syt� Jozefit dhe i tha: "Bjer� e fli me mua".

Por ai e refuzoi dhe i tha gruas s� zot�ris� s� tij: "Ja, zot�ria ime nuk shqet�sohet p�r ato q� ka l�n� n� sht�pi me mua dhe ka l�n� n� duart e mia gjith�ka zot�ron.

Nuk ka asnj� m� t� madh se un� n� k�t� sht�pi; ai nuk m� ka ndaluar asgj� ve� teje, sepse je gruaja e tij. Si mund ta b�j un� k�t� t� keqe t� madhe dhe t� kryej nj� m�kat kund�r Per�ndis�?".

Me gjith� faktin q� ajo i fliste Jozefit p�r k�t� gj� �do dit�, ai nuk pranoi t� binte n� shtrat me t� dhe t`i jepej asaj.

Nj� dit� ndodhi q� ai hyri n� sht�pi p�r t� b�r� pun�n e tij, dhe nuk ndodhej n� sht�pi asnj� prej sh�rb�tor�ve.

At�her� ajo e kapi nga rrobat dhe i tha: "Eja t� shtrihesh me mua". Por ai ia la n� dor� rroben e tij, iku duke vrapuar jasht�.

Kur ajo pa q� ai ia kishte l�n� n� dor� rroben e tij dhe kishte ikur jasht�,

thirri sh�rb�tor�t e vet dhe u tha: "Shikoni, ai na solli n� sht�pi nj� hebre p�r t`u tallur me ne; ai erdhi tek un� p�r t� r�n� me mua, por un� b�rtita me t� madhe.

Me t� d�gjuar q� un� ngrita z�rin dhe fillova t� b�rtas, ai la rrob�n e tij pran� meje, iku dhe vrapoi jasht�".

K�shtu ajo mbajti pran� saj rroben e tij, deri sa u kthye n� sht�pi zot�ria e saj.

At�her� ajo i foli n� k�t� m�nyr�: "Ai sh�rb�tor hebre, q� ti na solle, erdhi tek un� p�r t� m� v�n� n� loj�.

Por sa ngrita z�rin dhe b�rtita, ai la rroben pran� meje dhe iku jasht�".

K�shtu, kur zot�ria e saj d�gjoi fjal�t e gruas s� vet q� i fliste n� k�t� m�nyr� duke th�n�: "Sh�rb�tori yt m� ka b�r� k�t� gj�!", ai u inatos.

At�her� zot�ria e Jozefit e mori dhe e futi n� burg, n� vendin ku ishin mbyllur t� burgosurit e mbretit. K�shtu ai mbeti n� at� burg.

Por Zoti qe me Jozefin dhe u tregua dashamir�s ndaj tij, duke b�r� q� t`i hynte n� zem�r drejtorit t� burgut.

K�shtu drejtori i burgut i besoi Jozefit t�r� t� burgosurit q� ndodheshin n� burg; dhe ai ishte p�rgjegj�s p�r t� gjitha q� b�heshin aty br�nda.

Drejtori i burgut nuk kontrollonte m� asgj� nga ato q� i ishin besuar Jozefit, sepse Zoti ishte me t�, dhe Zoti e b�nte t� mbar� gjith�ka q� ai b�nte.