Kapitulli 37

Por Jakobi banoi n� vendin ku i ati kishte q�ndruar, n� vendin e Kanaan�ve.

K�ta jan� pasardh�sit e Jakobit. Jozefi, n� mosh�n shtat�mb�dhjet�vje�are, kulloste kopen� bashk� me v�llez�rit e tij; i riu rrinte me bij�n e Bilhah�s dhe me bijt� e Zilpah�s, q� ishin grat� e babait t� tij. Por Jozefi i tregoi t� atit p�r namin e keq q� p�rhapej mbi sjelljen e tyre.

Por Izraeli e donte Jozefin m� tep�r se t�r� bijt� e tij, sepse ishte biri i pleq�ris� s� tij; dhe i b�ri nj� rrobe t� gjat� deri te k�mb�t.

Por v�llez�rit e tij, duke par� q� i ati i tyre e donte m� tep�r nga t� gjith� v�llez�rit e tjer�, filluan ta urrejn� dhe nuk mund t`i flisnin n� m�nyr� miq�sore.

Por Jozefi pa nj� �nd�rr dhe ua tregoi v�llez�rve t� tij; dhe k�ta e urryen edhe m� tep�r.

Ai u tha atyre: "D�gjoni, ju lutem, �ndrr�n q� pash�.

Ne ishim duke lidhur duaj n� mes t� ar�s, kur papritmas duajt e mi u drejtuan dhe q�ndruan drejt, kurse duajt tuaja u mblodh�n dhe u p�rkul�n p�rpara duajve t� mi".

At�her� v�llez�rit e tij i than�: "A duhet t� mbret�rosh ti mbi ne, ose do t� na sundosh me t� v�rtet�?". Dhe e urryen edhe m� tep�r p�r shkak t� �ndrrave t� tij dhe t� fjal�ve t� tij.

Ai pa nj� �nd�rr tjet�r dhe ua tregoi v�llez�rve t� tij, duke th�n�: "Pash� nj� �nd�rr tjet�r! Dhe ja, dielli, h�na dhe nj�mb�dhjet� yje p�rkuleshin para meje".

Dhe ai ia tregoi k�t� �nd�rr atit t� tij dhe v�llez�rve t� tij; i ati e qortoi dhe i tha: "�`kuptim ka �ndrra q� ke par�? A do t� duhet q� pik�risht un�, n�na jote dhe v�llez�rit e tu t� vijn� e t� p�rkulemi deri n� tok� para teje?".

Dhe v�llez�rit e tij e kishin zili, por i ati e mbante p�rbrenda k�t� gj�.

Nd�rkaq v�llez�rit e Jozefit kishin vajtur p�r t� kullotur kopen� e atit t� tyre n� Sikem.

Dhe Izraeli i tha Jozefit: "V�llez�rit e tu a nuk jan� ndofta duke kullotur kopen� n� Sikem? Eja, do t� d�rgoj tek ata". Ai u p�rgjegj: "Ja ku jam".

Izraeli i tha: "Shko t� shikosh n� se v�llez�rit e tu jan� mir� dhe n� se kopeja shkon mir�, dhe kthehu t� m� jap�sh p�rgjigje". K�shtu e nisi n� lugin�n e Hebronit dhe ai arriti n� Sikem.

Nd�rsa ai endej n� fush�, nj� burr� e gjeti dhe e pyeti: "�far� k�rkon?".

Ai u p�rgjegj: "Jam duke k�rkuar v�llez�rit e mi; t� lutem m� trego se ku ndodhen duke kullotur bag�tin�".

Ai burr� i tha: "Ata kan� ikur s� k�tejmi, sepse i d�gjova q� thonin: "T� shkojm� n� Dothan"". At�her� Jozefi shkoi t� k�rkoj� v�llez�rit e tij dhe i gjeti n� Dothan.

Ata e pan� s� largu, dhe para se t`u afrohej, komplotuan kund�r tij p�r ta vrar�.

Dhe i than� nj�ri tjetrit: "Ja ku po vjen �nd�rruesi!

Ejani, pra, ta vrasim dhe ta hedhim n� nj� pus; do t� themi pastaj q� nj� kafsh� e eg�r e h�ngri; k�shtu do t� shohim se �`p�rfundim do t� ken� �nd�rrat e tij".

Rubeni i d�gjoi k�to dhe vendosi ta shp�toj� nga duart e tyre, dhe tha: "Nuk do ta vrasim".

Pastaj Rubeni shtoi: "Mos derdhni gjak, por hidheni n� k�t� pus t� shkret�tir�s dhe mos e goditni me dor�n tuaj". Thoshte k�shtu p�r ta shp�tuar nga duart e tyre dhe p�r t`ia shp�n� t� atit.

Kur Jozefi arriti pran� v�llez�rve t� tij, k�ta e zhvesh�n nga veshja e tij, nga rrobja e gjat� q� i arrinte deri te k�mb�t;

pastaj e kap�n dhe e hodh�n n� pus. Por pusi ishte bosh, nuk kishte uj� brenda.

Pastaj u ul�n p�r t� ngr�n�; por, duke ngritur syt�, ata pan� nj� karvan Ismaelit�sh q� vinte nga Galaadi me devet� e tyre t� ngarkuara me er�za, balsame dhe mirr�, dhe udh�tonte p�r t`i �uar n� Egjipt.

At�her� Juda u tha v�llez�rve t� tij: "�`dobi do t� kemi po t� vrasim v�llan� ton� dhe t� fshehim gjakun e tij?

Ejani, t`ia shesim Ismaelit�ve dhe t� mos e godas� dora jon�, sepse �sht� v�llai yn�, mishi yn�". Dhe v�llez�rit e tij e d�gjuan.

Nd�rsa po kalonin ata tregtar� Madianit�, ata e ngrit�n dhe e nxor�n Jozefin jasht� pusit dhe ia shit�n Ismaelit�ve p�r nj�zet monedha argjendi. Dhe k�ta e shpun� Jozefin n� Egjipt.

Rubeni u kthye te pusi, por Jozefi nuk ishte m� n� pus. At�her� ai i �orri rrobat e tij.

Pastaj u kthye te v�llez�rit e tij dhe tha: "Djali nuk �sht� m�; po un�, ku do t� shkoj un�?".

K�shtu ata muar�n rrob�n e gjat� t� Jozefit, ther�n nj� cjap dhe e fut�n rrob�n n� gjak.

Pastaj e �uan rrob�n te babai dhe i than�: "Kemi gjetur k�t�; shiko pak n�se �sht� rrobja e birit t�nd".

Dhe ai e njohu dhe tha: "�sht� rrobja e tim biri, e ka ngr�n� ndonj� kafsh� e eg�r; me siguri Jozefin e kan� b�r� cop� e �ik�".

At�her� Jakobi i shqeu rrobat e tij, veshi nj� grathore dhe mbajti zi p�r birin e tij shum� dit�.

Dhe t� gjith� bijt� dhe t� gjitha bijat e tij erdh�n p�r ta ngush�lluar, por ai nuk pranoi t� ngush�llohet dhe tha: "Un� do t� zbres n� Sheol pran� birit tim p�r t� mbajtur zi". K�shtu e qau i ati.

Nd�rkaq Madianit�t e shit�n Jozefin n� Egjipt dhe ia shit�n Potifarit, oficer i Faraonit dhe kapiten i rojeve.