Kapitulli 32

Nd�rsa Jakobi vazhdonte rrug�n e tij, i dol�n p�rpara engj�j t� Per�ndis�.

Mbasi i pa Jakobi, tha: "Ky �sht� fushimi i Per�ndis�"; dhe e quajti at� vend Mahanaim.

Pastaj Jakobi d�rgoi para tij disa lajm�tar� v�llait t� tij Esau, n� vendin e Seirit, n� fush�n e Edomit.

Dhe u dha atyre k�t� urdh�r duke th�n�: "Do t`i thoni k�shtu Esaut, zot�ris� tim: "K�shtu thot� sh�rbyesi yt Jakobi: Un� kam banuar pran� Labanos dhe kam q�ndruar aty deri tani;

kam qe, gomar�, kope, sh�rbyes dhe sh�rbyese; dhe k�t� po ja tregoj zot�ris� tim, p�r t� gjetur hir n� syt� e tu"".

Lajm�tar�t u kthyen pastaj te Jakobi, duke i th�n�: "Vajt�m te v�llai yt Esau; dhe tani ai po vjen vet� q� t� takohet me ty dhe ka me vete kat�rqind burra".

At�her� Jakobin e zuri nj� frik� e madhe dhe nj� ankth dhe ndau dysh njer�zit q� ishin me t�, kopet�, bag�tin� e trash� dhe devet�, dhe tha:

"N� qoft� se Esau vjen kund�r njerit grup dhe e sulmon, grupi q� mbetet do t� mund t� shp�toj�".

Pastaj Jakobi tha: "O Per�ndi i atit tim Abraham, Per�ndi i atit tim Isak, o Zot, q� m� ke th�n�: "Ktheu n� vendin t�nd dhe pran� fisit t�nd dhe un� do t� b�j t� mir�",

un� nuk jam i denj� i t� gjitha mir�sive dhe i gjith� besnik�ris� q� ke treguar ndaj sh�rbyesit t�nd, sepse un� e kalova k�t� Jordan vet�m me shkopin tim dhe tani jan� b�r� dy grupe.

�lirom�, t� lutem, nga duart e v�llait tim, nga duart e Esaut, sepse un� kam frik� nga ai dhe druaj q� ai t� vij� p�r t� m� sulmuar, pa kursyer as n�nat as f�mij�t.

Dhe ti the: "Pa tjet�r, un� do t� t� b�j mir� dhe do t`i b�j pasardh�sit e tu si r�ra e detit, q� nuk mund t� llogaritet se �sht� shum� e madhe"".

K�shtu Jakobi e kaloi nat�n n� at� vend, dhe nga ato q� kishte n�p�r duar ai zgjodhi nj� dhurat� p�r v�llan� e tij Esau:

dyqind dhi, nj�zet cjep, dyqind dele dhe nj�zet desh,

tridhjet� deve qum�shtore me t� vegj�lit e tyre, dyzet lop� dhe dhjet� dema, nj�zet gomarica dhe dhjet� m�za.

Pastaj ua dor�zoi sh�rbyesve t� tij, �do kope p�r llogari t� vet, dhe u tha sh�rb�tor�ve t� tij: "Kaloni para meje dhe lini nj� far� hap�sire midis nj� kopeje dhe tjetr�s".

Dhe i dha urdh�r t� parit: "Kur v�llai im Esau do t� t� takoj� dhe do t� t� pyes�: "I kujt je ti dhe ku shkon? T� kujt jan� k�to kafsh� para teje?",

ti do t� p�rgjigjesh: "Jan� t� sh�rb�torit t�nd Jakobit; �sht� nj� dhurat� e d�rguar zot�ris� tim Esau; dhe ja, ai vet� po vjen mbas nesh"".

Ai i dha t� nj�jtin urdh�r t� dytit, t� tretit dhe gjith� atyre q� ndiqnin kopet�, duke u th�n�: "N� k�t� m�nyr� do t`i flisni Esaut kur do ta takoni;

dhe do t`i thoni: "Ja, sh�rb�tori yt Jakobi �sht� duke ardhur vet� pas nesh"". Sepse thoshte: "Un� do ta qet�soj me dhurat�n q� m� paraprin e pastaj do t� shikoj fytyr�n e tij; ndofta do t� m� pres� mir�".

K�shtu dhurata shkoi para tij, por ai e kaloi nat�n n� fushim.

Por at� nat� ai u ngrit, mori dy grat� e tij, dy sh�rb�toret dhe t� nj�mb�dhjet� f�mij�t e tij dhe e kaloi vaun e lumit Jabbok.

I mori me vete dhe b�ri q� t� kalonin p�rruan t� gjitha gj�rat q� zot�ronte.

K�shtu Jakobi mbeti vet�m dhe nj� burr� luftoi me t� deri n� agim.

Kur ky burr� e pa se nuk mund ta mundte, i preku zgavr�n e ij�s; dhe zgavra e ijes s� Jakobit u p�rdrodh, nd�rsa ai luftonte kund�r tij.

Dhe ai tha: "L�rm� t� shkoj, se po lind agimi". Por Jakobi iu p�rgjegj: "Nuk do t� t� l� t� shkosh, n� rast se nuk m� bekon m� par�!".

Tjetri i tha: "Cili �sht� emri yt?". Ai u p�rgjegj: "Jakobi".

At�her� ai i tha: "Emri yt nuk do t� jet� m� Jakobi, por Israel, sepse ti ke luftuar bashk� me Per�ndin� dhe me njer�zit, dhe ke fituar".

Jakobi i tha: "T� lutem, tregom� emrin t�nd". Por ai iu p�rgjegj: "Pse e do emrin tim?".

Dhe k�shtu ai e bekoi. At�her� Jakobi e quajti k�t� vend Peniel, sepse tha: "E pash� Per�ndin� ball� p�r ball� dhe jeta ime u fal".

Mbasi ai kaloi Penielin, dielli po ngrihej; dhe Jakobi �alonte p�r shkak t� ij�s.

P�r k�t� ar�sye, deri n� dit�n e sotme, bijt� e Izraelit nuk e han� gilc�n e kofsh�s q� kalon n�p�r zgavr�n e ij�s, sepse ai njeri kishte prekur zgavr�n e ij�s s� Jakobit n� pik�n e gilc�s s� kofsh�s.