Kapitulli 31

Por Jakobi d�gjoi fjal�t e bijve t� Labanos q� thoshin: "Jakobi mori gjith�ka kishte ati yn�; dhe me at� q� i p�rkiste atit ton�, ai krijoi gjith� k�t� pasuri".

Jakobi vuri re edhe fytyr�n e Labanos; dhe ja, ndaj tij nuk ishte si m� par�.

Pastaj Zoti i tha Jakobit: "Kthehu n� vendin e et�rve t� tu dhe te fisi yt, dhe un� do t� jem me ty".

At�her� Jakobi d�rgoi e thirri Rakel�n dhe Lean, q� t� vinin n� fushat pran� kopes� s� tij,

dhe u tha atyre: "Un� e shoh q� fytyra e atit tuaj ndaj meje nuk �sht� si m� par�; por Per�ndia i atit tim ka qen� me mua.

Dhe ju e dini se un� i kam sh�rbyer atit tuaj me t�r� forc�n time,

nd�rsa ati juaj m� ka mashtruar dhe ka ndryshuar pages�n time dhjet� her�, por Per�ndia nuk e lejoi t� m� b�j� t� keq.

N� qoft� se ai thoshte: "Krer�t laramane do t� jen� pagesa jote", e t�r� kopeja pillte qengja laramane; dhe po t� thoshte: "Krer�t vija-vija do t� jen� pagesa jote", t�r� kopeja pillte qengja vija-vija.

K�shtu Per�ndia ia hoqi bag�tin� atit tuaj dhe ma dha mua.

Nj� her�, n� koh�n kur kopet� hynin n� afsh, un� ngrita syt� dhe pash� n� �nd�rr q� cjept� q� nd�rzenin femrat ishin vija-vija, me pulla dhe lara-lara.

Dhe engj�lli i Per�ndis� m� tha n� �nd�rr: "Jakobi!". Un� iu p�rgjigja: "Ja ku jam!".

At�her� ai tha: "�o tani syt� dhe shiko: t�r� desht� q� nd�rzejn� femrat jan� vija-vija, me pulla dhe lara-lara, sepse pash� t� gjitha ato q� t� punon Labano.

Un� jam Per�ndia i Bethelit, ku ti ke vajosur nj� p�rmendore dhe m� lidhe nj� kusht. Tani �ohu, l�re k�t� vend dhe kthehu n� vendlindjen t�nde"".

Rakela dhe Lea iu p�rgjigj�n dhe i than�: "Mos kemi ndoshta ne akoma pjes� dhe trash�gimi n� sht�pin� e atit ton�?

A nuk na ke trajtuar si t� huaja p�r ar�sye se na ka shitur dhe ve� k�saj ka ngr�n� edhe parat� tona?

T� gjitha pasurit� q� Per�ndia i hoqi atit ton� jan� tonat dhe t� bijve tan�; prandaj b�j t� gjitha ato q� Per�ndia t� ka th�n�".

At�her� Jakobi u ngrit dhe i vuri bijt� e tij dhe grat� e tij mbi devet�,

dhe mori me vete t�r� bag�tin� e tij duke marr� me vete gjith� pasurin� q� kishte v�n�, bag�tin� q� i p�rkiste dhe at� q� e kishte bler� n� Padam-Aram, p�r t� vajtur tek Isaku, n� vendin e Kanaan�ve.

Nd�rsa Labano kishte vajtur t� qethte dhent� e tij, Rakela vodhi idhujt e t� atit.

Dhe Jakobi u largua fshehurazi nga Labano, Arameu, pa i th�n� se kishte nd�rmend t� ikte.

K�shtu ai iku me gjith�ka kishte; u ngrit, kaloi lumin dhe u drejtua p�r n� malin e Galaadit.

Dit�n e tret� i treguan Labanos se Jakobi kishte ikur.

At�her� ai mori me vete v�llez�rit e tij, e ndoqi shtat� dit� rrug� dhe e arriti n� malin e Galaadit.

Por Per�ndia iu shfaq n� �nd�rr nat�n Labanos, Arameut, dhe i tha: "Ruhu e mos i fol Jakobit, as p�r t� mir� e as p�r t� keq".

Labano e arriti, pra, Jakobin. Tani Jakobi e kishte ngritur �adr�n e tij n� mal; dhe gjithashtu Labano dhe v�llez�rit e tij kishin ngritur �adrat e tyre mbi malin e Galaadit.

At�her� Labano i tha Jakobit: "�`b�re duke m� mashtruar n� k�t� m�nyr� dhe duke i marr� bijat e mia si rob�resha lufte?

Pse ike dhe u largove nga un� fshehurazi, pa m� lajm�ruar aspak? Un� do t� kisha p�rcjell� me g�zim dhe me k�ng�, me lod�rz dhe qeste.

Dhe nuk m� lejove t� puth bijt� dhe bijat e mia! Ti ke vepruar pa m�nd.

Tani un� kam n� dor� t`ju b�j keq, por Per�ndia i atit t�nd m� foli nat�n e kaluar, duke th�n�: "Ruhu, mos t`i flas�sh Jakobit as p�r mir� apo p�r keq".

Sigurisht ike, sepse kishe nj� d�shir� t� madhe t� ktheheshe p�rs�ri n� sht�pin� e atit t�nd; po pse vodhe per�ndit� e mia?".

At�her� Jakobi iu p�rgjegj Labanos: "Un� kisha frik�, sepse mendoja q� ti mund t� m� merrje me forc� bijat e tua.

Por kushdo qoft� ai t� cilit do t`i gjesh per�ndit� e tu, ai duhet t� vdes� n� prani t� v�llez�rve tan�; k�rko ti vet� at� q� t� p�rket tek un� dhe merre!". Jakobi nuk e dinte q� ato i kishte vjedhur Rakela.

K�shtu Labano hyri n� �adr�n e Jakobit, n� �adr�n e Leas dhe n� �adr�n e dy sh�rbyeseve, por nuk gjeti asgj�. Doli pastaj nga �adra e Leas dhe hyri n� �adr�n e Rakel�s.

Por Rakela kishte marr� idhujt dhe i kishte v�n� n� samarin e deves�, pastaj qe ulur mbi to. Labano k�rkoi n� t�r� �adr�n, por nuk gjeti asgj�.

Dhe ajo i tha t� atit: "Mos u zem�ro, zot�ria im, n� rast se un� nuk mund t� �ohem p�rpara teje, sepse jam me t� p�rmuajshmet e grave". K�shtu ai k�rkoi, por nuk i gjeti idhujt.

At�her� Jakobi u zem�rua dhe u grind me Labanon; dhe Jakobi iu p�rgjegj dhe i tha Labanos: "Cili �sht� faji im, cili �sht� m�kati im, q� ti t� m� ndjek�sh me aq t�rbim?

Ti rr�move n� t�r� gj�rat e mia. �far� gjete nga t� gjitha ato q� i p�rkasin sht�pis� sate? V�ri k�tu para v�llez�rve t� mi dhe v�llez�rve t� tu dhe le t� vendosin ata midis nesh t� dy!

Kam qen� nj�zet vjet me ty; delet dhe dhit� e tua nuk kan� d�shtuar dhe un� nuk kam ngr�n� desht� e kopes� sate.

Un� nuk t`i kam sjell� kurr� kafsh�t t� shqyera nga bishat; d�min e kam p�suar vet�; ti k�rkoje me ngulm nga un� at� q� ishte vjedhur dit�n apo nat�n.

Ky ishte fati im; dit�n m� ligte vapa dhe nat�n t� ftohtit e madh, dhe gjumi m� ikte nga syt�.

Kam q�n� nj�zet vjet n� sht�pin� t�nde; t� kam sh�rbyer kat�rmb�dhjet� vjet p�r dy bijat e tua dhe gjasht� vjet p�r kopen� t�nde. Ti e ke ndryshuar dhjet� her� pages�n time.

N� qoft� se Per�ndia i atit tim, Per�ndia i Abrahamit dhe Tmerri i Isakut, nuk do t� kishte q�n� n� favorin tim, ti me siguri do t� m� kishe kthyer duar bosh. Per�ndia e pa trishtimin tim dhe mundin e duarve t� mia, dhe mbr�m� dha vendimin e tij".

At�her� Labano u p�rgjegj dhe tha: "K�to bija jan� bijat e mia, k�ta bij jan� bijt� e mi, k�to kope jan� kopet� e mia, dhe gjith�ka t� z� syri �sht� imja. Por �far� mund t`u b�j sot k�tyre bijave t� mia apo bijve q� ato kan� lindur?

Prandaj eja t� b�jm� nj� bes�lidhie midis teje dhe meje, dhe q� ajo sh�rbeft� si d�shmi midis teje dhe meje".

At�her� Jakobi mori nj� gur dhe e ngriti si nj� p�rmendore.

Pastaj Jakobi u tha v�llez�rve t� tij: "Mblidhni gur�". Dhe ata mor�n gur� dhe b�n� nj� tog me ta, dhe h�ngr�n buk� pran� k�tij togu.

Labano e quajti at� tog Jegar-Sahadutha, nd�rsa Jakobi e quajti Galed.

Dhe Labano tha: "Sot ky tog �sht� nj� d�shmi midis teje dhe meje". Prandaj u quajt Galed,

edhe Mitspah, sepse Labano tha: "Zoti t� mos e ndaj� syrin mua dhe ty kur do t� jet� e pamundur t� shohim shoqi-shoqin.

N� rast se ti keqtrajton bijat e mia ose martohesh me gra t� tjera ve� bijave t� mia, edhe sikur t� mos ket� asnjeri me ne, kujtohu q� Per�ndia �sht� d�shmitar midis meje dhe teje".

Labano i tha gjithashtu Jakobit: "Ja ky tog gur�sh, dhe ja p�rmendorja q� kam ngritur midis teje dhe meje.

Le t� jet� ky tog nj� d�shmi dhe le t� jet� kjo p�rmendore nj� d�shmi q� un� nuk do ta kap�rcej k�t� tog p�r t� t� b�r� keq ty, dhe q� ti nuk do ta kap�rcesh k�t� tog dhe k�t� p�rmendore p�r t� m� b�r� keq mua.

Per�ndia i Abrahamit dhe Per�ndia i Nahorit, Per�ndia i atit t� tyre, u b�ft� gjykat�s midis nesh!". Dhe Jakobi u betua p�r Tmerrin e Isakut, atit t� tij.

Pastaj Jakobi b�ri nj� fli n� mal dhe i ftoi v�llez�rit e tij t� hanin buk�. Dhe ata h�ngr�n buk� dhe e kaluan nat�n n� mal.

Labano u ngrit her�t n� m�ngjes, i puthi bijt� dhe bijat e tij dhe i bekoi. Pastaj Labano u nis dhe u kthye n� sht�pin� e tij.