Kapitulli 27

Kur Isaku u plak dhe syt� e tij u dob�suan aq shum� sa nuk shikonte m�, ai thirri t� birin Esau dhe i tha: "Biri im!".

Esau i tha: "Ja ku jam!". At�her� Isaku i tha: "Ja, un� jam plak dhe nuk e di n� �`dit� kam p�r t� vdekur.

Prandaj merr tani arm�t e tua, kukur�n dhe harkun t�nd, dil n�p�r fushat dhe kap p�r mua kafsh� gjahu;

pastaj m� p�rgatit nj� gjell� t� shijshme nga ato q� m� p�lqejn� dhe sillma, q� un� ta ha dhe shpirti im t� t� bekoj� para se t� vdes".

Tani Rebeka rrinte duke d�gjuar, nd�rsa Isaku i fliste birit t� tij Esau. K�shtu Esau shkoi n�p�r fusha p�r t� gjuajtur kafsh� t� egra p�r t`ia shp�n� t� atit.

At�her� Rebeka i foli Jakobit, birit t� saj, dhe i tha: "Ja, un� d�gjova baban� t�nd q� i fliste Esaut, v�llait t�nd duke i th�n�:

"M� sill gjah dhe m� p�rgatit nj� gjell� t� shijshme, q� un� ta ha dhe t� t� bekoj n� prani t� Zotit, para se t� vdes".

Prandaj, biri im, bindju z�rit tim dhe b�j at� q� t� urdh�roj.

Shko tani n� kope dhe m� sill dy keca t� mir�; un� do t� p�rgatis nj� gjell� t� shijshme p�r baban� t�nd, nga ato q� i p�lqejn� atij.

Pastaj ti do t`ia �osh babait t�nd q� ta haj�, dhe k�shtu ai do t� bekoj� para se t� vdes�".

Jakobi i tha Rebek�s, n�n�s s� tij: "Ja, v�llai im Esau �sht� leshtor, nd�rsa un� e kam l�kur�n t� l�muar.

Ndofta babai im m� prek me dor�; do t`i dukem atij mashtrues dhe do t� t�rheq mbi vete nj� mallkim n� vend t� nj� bekimi".

Por n�na e tij iu p�rgjegj: "Ky mallkim le t� bjer� mbi mua, biri im! Bindju vet�m asaj q� t� thash� dhe shko t� marr�sh kecat".

Ai vajti pra t`i marr� dhe ia �oi n�n�s s� tij; dhe e �ma p�rgatiti me to nj� gjell� t� shijshme, nga ato q� i p�lqenin babait t� tij.

Pastaj Rebeka mori rrobat m� t� bukura t� Esaut, birit t� saj m� t� madh, q� i mbante n� sht�pi pran� vetes, dhe ia veshi Jakobit, birit t� saj m� t� vog�l;

dhe me l�kur�t e kecave veshi duart e tij dhe pjes�n e l�muar t� qaf�s s� tij.

Pastaj vuri n� dor� t� Jakobit, birit t� saj, gjell�n e shijshme dhe buk�n q� kishte p�rgatitur.

At�her� ai shkoi tek i ati dhe i tha: "Ati im!". Isaku u p�rgjegj: "Ja ku jam; kush je ti, biri im?".

At�her� Jakobi i tha babait t� tij: "Jam Esau, i par�linduri yt. B�ra si� m� ke th�n�. Tani �ohu, ulu dhe fillo t� hash nga gjahu im, me q�llim q� shpirti yt t� m� bekoj�".

Por Isaku i tha t� birit: "Por si b�re q� e gjete kaq shpejt, biri im?". Ai u p�rgjegj: "Sepse Zoti, Per�ndia yt, b�ri q� t� vij� tek un�".

At�her� Isaku i tha Jakobit: "Afrohu dhe l�rm� t� t� prek, biri im, p�r t� ditur n�se je pik�risht biri im Esau ose jo".

Dhe k�shtu Jakobi iu afrua Isakut, babait t� tij; dhe mbasi ky e preku me dor�, tha: "Z�ri �sht� i Jakobit, por duart jan� duart e Esaut".

K�shtu ai nuk e njohu, sepse duart e tij ishin leshtore ashtu si duart e v�llait t� tij Esau; dhe e bekoi.

Dhe tha: "A je ti me t� v�rtet� biri im Esau?". Ai u p�rgjigj: "Po".

At�her� Isaku i tha: "M� sh�rbe q� t� ha nga gjahu i birit tim dhe shpirti im t� t� bekoj�". K�shtu Jakobi i sh�rbeu dhe Isaku h�ngri. Jakobi i solli edhe ver� dhe ai e piu.

Pastaj babai i tij Isaku i tha: "Tani afrohu dhe m� puth, biri im".

Dhe ai u afrua dhe e puthi. Dhe Isaku ndjeu er�n e rrobave t� tij dhe e bekoi duke th�n�: "Ja, era e tim biri �sht� si era e nj� fushe, q� Zoti e ka bekuar.

Per�ndia t� dh�nt� ves�n e qiellit dhe pjellorin� e tok�s, si edhe boll�kun e grurit dhe t� ver�s.

T� sh�rbefshin popujt dhe kombet u p�rkulshin para teje. Qofsh pronar i v�llez�rve t� tu dhe bijt� e n�n�s sate u p�rkulshin para teje. I mallkuar qoft� cilido t� mallkon, i bekuar qoft� cilido t� bekon!".

Dhe ndodhi q�, pik�risht kur Isaku kishte mbaruar s� bekuari Jakobin dhe ky sapo ishte larguar nga prania e t� atit Isak, v�llai i tij Esau u kthye nga gjahu.

Edhe ai p�rgatiti nj� gjell� t� shijshme dhe ia shpuri babait t� tij dhe i tha: "�ohu ati im dhe ha nga gjahu i birit t�nd, me q�llim q� shpirti yt t� m� bekoj�".

Isaku, babai i tij, i tha: "Kush je ti?". Ai u p�rgjegj: "Jam Esau, biri yt i par�lindur".

At�her� Isakun e zun� ca t� dridhura shum� t� forta dhe i tha: "Kush �sht� ai, pra, q� gjuajti gjahun dhe ma solli? Un� i h�ngra t� gjitha para se t� vije ti dhe e bekova; dhe i bekuar ka p�r t� mbetur ai".

Me t� d�gjuar fjal�t e t� atit, Esau dha nj� ulurim� t� fort� dhe shum� t� hidhur. Pastaj i tha t� atit: "Bekom� edhe mua, ati im!".

Por Isaku iu p�rgjigj: "Yt v�lla erdhi me mashtrim dhe mori bekimin t�nd".

Esau i tha: "Jo m� kot �sht� quajtur Jakobi? Ai ma zuri vendin deri tani dy her�: m� hoqi par�birnin� dhe ja tani po merr bekimin tim". Pastaj shtoi: "A nuk ke ruajtur nj� bekim p�r mua?".

At�her� Isaku u p�rgjegj dhe i tha Esaut: "Ja, un� e b�ra zotrin� t�nd dhe i dhash� t�r� v�llez�rit e tij si sh�rb�tor�, dhe e pajisa me grur� dhe me ver�; �`mund t� b�j p�r ty, biri im?".

Esau i tha babait t� tij: "A ke vet�m k�t� bekim, ati im? Bekom� edhe mua, o ati im!". Dhe Esau ngriti z�rin dhe qau.

Isaku, babai i tij, u p�rgjigj duke i th�n�: "Ja, banesa jote do t� privohet nga pjelloria e tok�s dhe nga vesa q� zbret nga lart�sia e qiellit.

Ti do t� jetosh me shpat�n t�nde dhe do t� jesh sh�rb�tori i v�llait t�nd; por do t� ndodh� q�, kur do t� luftosh, do ta thyesh zgjedh�n e tij nga qafa jote".

K�shtu Esau filloi ta urrej� Jakobin p�r shkak t� bekimit q� i kishte dh�n� i ati, dhe tha n� zem�r t� vet: "Dit�t e zis� p�r baban� po afrohen; at�her� do t� vras v�llan� tim Jakobin".

Kur i treguan Rebek�s fjal�t e Esaut, birit t� saj m� t� madh, ajo d�rgoi ta th�rrasin birin e saj m� t� vog�l, Jakobin, dhe i tha: "Ja, Esau, yt v�lla, ngush�llohet ndaj teje, duke menduar t� t� vras�.

Prandaj, biri im, bindju fjal�ve q� t� them: �ohu dhe ik shpejt n� Haran te Labano, v�llai im;

dhe q�ndro ca koh� me t�, deri sa t`i kaloj� zem�rimi v�llait t�nd,

deri sa m�ria e v�llait t�nd t� largohet prej teje dhe ai t� harroj� at� q� i ke b�r�; at�her� do t� d�rgoj� njer�z q� t� t� marrin prej andej. Pse duhet t`ju humbas q� t� dyve br�nda nj� dite t� vetme?".

Pastaj Rebeka i tha Isakut: "Jam neveritur nga jeta p�r shkak t� bijave t� Hethit. N� rast se Jakobi merr p�r grua nj� nga bijat e Hethit, nj� grua si ato t� vendit, �`m� duhet jeta?".