Kapitulli 20

Abrahami u zhvendos s� k�tejmi duke vajtur n� Negev, dhe banoi n� Kadesh dhe n� Shur mandej u vendos n� Gerar.

Tani Abrahami thoshte p�r Sar�n, gruan e tij: "�sht� motra ime". K�shtu Abimeleku, mbreti i Gerarit, d�rgoi njer�z p�r t� marr� Sar�n.

Por Per�ndia iu shfaq Abimelekut n� nj� �nd�rr nate dhe i tha: "Ja, ti je duke vdekur, p�r shkak t� gruas q� ke marr�, sepse ajo �sht� e martuar".

Por Abimeleku nuk i ishte afruar asaj dhe tha: "Zot, a do ta shkat�rroje nj� komb, edhe sikur ai t� ishte i drejt�?

Ai nuk m� ka th�n�: "�sht� motra ime", dhe ajo vet� ka th�n�: "�sht� v�llai im"? E b�ra k�t� gj� me ndershm�rin� e zemr�s sime dhe me duar t� pafajshme".

Dhe Per�ndia i tha n� �nd�rr: "Po, un� e di q� e ke b�r� k�t� gj� me ndershm�rin� e zemr�s sate, ndaj t� ndalova t� kryesh nj� m�kat kund�r meje; ndaj nuk t� lejova ta prek�sh.

Tani ktheja gruan k�tij njeriu, sepse ai �sht� nj� profet; dhe do t� lutet p�r ty dhe ti ke p�r t� jetuar. Por, n� rast se nuk ia kthen, dije q� me siguri ke p�r t� vdekur, ti dhe t�r� njer�zit e tu".

K�shtu Abimeleku u zgjua her�t n� m�ngjes, thirri gjith� sh�rb�tor�t e tij dhe u tregoi t�r� k�to gj�ra. Dhe ata njer�z i zuri nj� frik� e madhe.

Pastaj Abimeleku thirri Abrahamin dhe i tha: "�`na b�re? Dhe �far� kam b�r� un� kund�r teje q� m� solle nj� m�kat kaq t� madh si mua ashtu edhe mbret�ris� sime? Ti m� b�re gj�ra q� nuk duheshin b�r�".

Pastaj Abimeleku i tha Abrahamit: "�far� mendoje t� b�je duke vepruar n� k�t� m�nyr�?".

Abrahami u p�rgjegj: "E b�ra sepse thoja me veten time: "Sigurisht, n� k�t� vend nuk kan� frik� nga Per�ndia; dhe do t� m� vrasin p�r shkak t� gruas sime".

P�rve� k�saj ajo �sht� n� t� v�rtet� motra ime, bij� e babait tim, por jo bij� e n�n�s sime; dhe pastaj u b� gruaja ime.

Dhe kur Per�ndia m� �oi t� bredh larg sht�pis� s� babait tim, un� i thash�: "Ky �sht� favori q� do t� m� b�sh; kudo q� t� shkojm�, do t� thuash p�r mua: �sht� v�llai im"".

At�her� Abimeleku mori dhent�, qet�, sh�rbyesit dhe sh�rb�toret, dhe ia dha Abrahamit; dhe i kthehu gruan e tij Sara.

Pastaj Abimeleku tha: "Ja, vendi im t� q�ndron p�rpara; q�ndro aty ku t� p�lqen".

Dhe Sar�s i tha: "Ja, un� i dhash� v�llait t�nd nj�mij� cop� argjendi; kjo do t� sh�rbej� p�r t� mbuluar fyerjen q� t� �sht� b�r� para t� gjith� atyre q� jan� me ty; k�shtu je e p�rligjur para t� gjith�ve".

At�her� Abrahami iu lut Per�ndis� dhe Per�ndia sh�roi Abimelekun, gruan e tij dhe sh�rbyeset e saj, dhe ato mund�n t� pjellin.

Sepse Zoti e kishte shterp�zuar plot�sisht t�r� sht�pin� e Abimelekut, p�r shkak t� Sar�s, gruas s� Abrahamit.