Kapitulli 18

Zoti iu shfaq Abrahamit n� lisat e Mamreut, nd�rsa ai ishte ulur n� hyrje t� �adr�s n� zheg t� dit�s.

Abrahami ngriti syt� dhe tre burra rrinin m� k�mb� pran� tij. Sa i pa, vrapoi n� drejtim t� tyre nga hyrja e �adr�s, u p�rkul deri n� tok� e pastaj tha:

"Zoti im, n� rast se kam gjetur hir para teje, t� lutem mos kalo pa u ndalur para sh�rb�torit t�nd!

Oh, lini q� t� sjellin pak uj� q� t� mund t� lani k�mb�t tuaja, dhe �lodhuni n�n k�t� pem�.

Un� do t� shkoj t� marr nj� cop� buk�, k�shtu do t� mund t� merrni zem�r, pastaj t� vazhdoni rrug�n, sepse p�r k�t� keni kaluar nga sh�rbyesi juaj". Ata i than�: "B�j si� ke th�n�".

At�her� Abrahami shkoi me ngut n� �ad�r, te Sara, dhe i tha: "Merr shpejt tri masa maj� mielli, gatuaj brumin dhe b�j me to kule�".

Pastaj Abrahami shkoi n� kopen� e bag�tive, zgjodhi nj� vi� t� njom� dhe t� mir�, ia dha nj� sh�rbyesi dhe nxitoi ta p�rgatis�.

Mori pastaj gjiz�, qum�sht dhe vi�in q� kishte p�rgatitur dhe i vuri para tyre; nd�rsa ata hanin, ai q�ndroi m� k�mb� pran� tyre posht� pem�s.

Pastaj ata i than� atij: "Ku �sht� Sara, gruaja jote?". Abrahami u p�rgjegj: "�sht� atje n� �ad�r".

Dhe ai tha: "Do t� kthehem me siguri vitin e ardhsh�m te ti n� po k�t� koh�; dhe ja Sara, gruaja jote, do t� ket� nj� djal�". Dhe Sara d�gjonte n� hyrje t� �adr�s, q� ishte prapa tij.

Por Abrahami dhe Sara ishin pleq, n� mosh� t� kaluar, dhe Sara nuk kishte m� t� p�rmuajshmet e grave.

Prandaj Sara qeshi me veten e saj, duke th�n�: "Plak� si jam, a do t� kem un� g�zime t� tilla, me q�n� se vet� zoti im �sht� plak?".

Dhe Zoti i tha Abrahamit: "Pse qeshi vall� Sara duke th�n�: "A do t� lind un� p�rnj�mend, plak� si� jam?".

A ka vall� di�ka q� �sht� shum� e v�shtir� p�r Zotin? N� koh�n e caktuar, brenda nj� viti, do t� kthehem te ti, dhe Sara do t� ket� nj� bir".

At�her� Sara mohoi, duke th�n�: "Nuk qesha", sepse pati frik�. Por ai i tha: "P�rkundrazi, ke qeshur!".

Pastaj ata njer�z u ngrit�n s� andejmi dhe kthyen shikimin e tyre n� drejtim t� Sodom�s; dhe Abrahami ecte bashk� me ta p�r tu ndar� prej tyre.

Dhe Zoti tha: "A do t`ia fsheh un� Abrahamit at� q� kam p�r t� b�r�,

mbasi Abrahami duhet t� b�het nj� komb i madh dhe i fuqish�m dhe tek ai do t� bekohen t�r� kombet e tok�s?.

Un� n� fakt e kam zgjedhur, me q�llim q� t� urdh�roj� bijt� e tij dhe sht�pin� e tij t� ndjekin pas tij rrug�n e Zotit, duke zbatuar drejt�sin� dhe barazin�, n� m�nyr� q� Zoti t� mund t� plot�soj� premtimet q� i ka dh�n� Abrahamit".

Dhe Zoti tha: "Me qen� se britma q� ngrihet nga Sodoma dhe Gomora �sht� e madhe dhe me qen� se m�kati i tyre �sht� shum� i r�nd�,

un� do t� zbres p�r t� par� n�se kan� b�r� me t� v�rtet� simbas britm�s q� ka arritur tek un�, n� rast t� kund�rt, do ta m�soj".

Pastaj k�ta njer�z u larguan s� andejmi dhe shkuan n� drejtim t� Sodom�s, por Abrahami mbeti ende para Zotit.

At�her� Abrahami iu afrua dhe i tha: "Do t� zhduk�sh t� drejtin s� bashku me t� paudhin?

Le ta z�m� se ka pes�dhjet� t� drejt� n� qytet, ti do ta shkat�rroje vendin dhe nuk do t`i falje p�r hir t� pes�dhjet� njer�zve t� drejt� q� banojn� n� mes t� saj?

Mos e b�j k�t� gj�, t� shkaktosh vdekjen e t� drejtit bashk� me at� t� t� paudhit, k�shtu q� i drejti t� trajtohet si i paudhi. Larg teje nj� mendim i till�! Gjykat�si i t�r� tok�s a nuk ka p�r t� b�r� drejt�si?".

Zoti tha: "N� rast se gjej n� qytetin e Sodom�s pes�dhjet� njer�z t� drejt�, un� do ta fal t�r� vendin p�r hir t� tyre".

At�her� Abrahami rifilloi dhe tha: "Ja, marr guximin t`i flas Zotit, megjith�se un� nuk jam ve�se pluhur dhe hi.

Ta z�m� se atyre pes�dhjet� t� drejt�ve u mungojn� pes�, a do ta shkat�rroje t�r� qytetin p�r pes� veta m� pak?". Zoti u p�rgjigj: "Po t� gjej dyzet e pes�, nuk do ta shkat�rroj".

Abrahami vazhdoi t`i flas� dhe tha: "Ta z�m� se n� qytet ndodhen dyzet?". Zoti u p�rgjigj: "Nuk do ta b�j p�r hir t� dyzet�ve".

At�her� Abrahami i tha: "Oh, t� mos zem�rohet Zoti, dhe un� do t� flas. Po sikur n� qytet t� ket� tridhjet� prej tyre?". Zoti u p�rgjigj: "Nuk do ta b�j, po t� gjej tridhjet�".

Dhe Abrahami i tha: "Ja, marr guximin t`i flas Zotit. Ta z�m� se n� qytet gjenden nj�zet?". Zoti iu p�rgjigj: "Nuk do ta shkat�rroj p�r hir t� t� nj�zet�ve".

Dhe Abrahami i tha: "Oh, t� mos zem�rohet Zoti dhe un� do t� flas edhe vet�m k�t� her�. Sikur n� qytet t� ket� dhjet� prej tyre?". Zoti u p�rgjegj: "Nuk do ta shkat�rroj p�r hir t� t� dhjet�ve".

Sa mbaroi s� foluri me Abrahamin, Zoti u largua. Dhe Abrahami u kthye n� banes�n e tij.