Kapitulli 2

1

K�shtu p�rfunduan qielli dhe toka si dhe t�r� ushtria e tyre.

2

Nd�rkaq dit�n e shtat� Per�ndia mbaroi vepr�n q� kishte kryer dhe dit�n e shtat� u �lodh nga gjith� vepra q� kishte kryer.

3

Dhe Per�ndia bekoi dit�n e shtat� dhe e shenjt�roi, sepse at� dit� Per�ndia u �lodh nga gjith� vepra q� kishte krijuar dhe kryer.

4

K�to jan� origjina e qiellit dhe e tok�s kur u krijuan, dit�n q� Zoti Per�ndi krijoi tok�n dhe qiellin.

5

Nuk kishte ende mbi tok� asnj� shkurr�z n� fush� dhe asnj� bar nuk kishte mbir� ende n� fush�, sepse Zoti Per�ndi nuk kishte hedhur asnj� shi mbi tok�n dhe nuk ekzistonte njeriu p�r t� punuar tok�n.

6

Por nga toka ngjitej nj� avull q� ujiste t�r� sip�rfaqen e tok�s.

7

At�her� Zoti Per�ndi formoi njeriun nga pluhuri i tok�s, i fryu n� vrimat e hund�s nj� frym� jete, dhe njeriu u b� nj� qenie e gjall�.

8

Pastaj Zoti Per�ndi mbolli nj� kopsht n� Eden, n� lindje, dhe vendosi n� t� njeriun q� kishte formuar.

9

Pastaj Zoti Per�ndi b�ri q� t� mbijn� nga toka lloj-lloj pem�sh t� k�ndshme nga pamja dhe q� jepnin fruta t� mira p�r t`u ngr�n�; n� mes t� kopshtit gjendeshin edhe pema e jet�s dhe pema e njohjes t� s� mir�s dhe t� s� keqes.

10

Nj� lum� dilte nga Edeni p�r t� ujitur kopshtin dhe ndahej n� kat�r rrjedha uji.

11

Emri i lumit t� par� �sht� Pishon; �sht� ai q� rrethon t�r� vendin e Havilahut, ku ka flori;

12

dhe floriri i k�tij vendi �sht� i mir�; aty gjenden gjithashtu bdeli dhe guri i oniksit.

13

Emri i lumit t� dyt� �sht� Gihon, dhe ai rrethon t�r� vendin e Kushit.

14

Emri i lumit t� tret� �sht� Tigri, dhe �sht� ai q� rrjedh n� lindje t� Asiris�. Lumi i kat�rt �sht� Eufrati.

15

Zoti Per�ndi e mori pra njeriun dhe e futi n� kopshtin e Edenit, me q�llim q� ta punonte dhe ta ruante.

16

Dhe Zoti Per�ndi e urdh�roi njeriun duke i th�n�: "Ha bile lirisht nga �do pem� e kopshtit;

17

por mos ha nga pema e njohjes t� s� mir�s dhe t� s� keqes, sepse dit�n q� do t� hash prej saj ke p�r t� vdekur me siguri".

18

Pastaj Zoti Per�ndi tha: "Nuk �sht� mir� q� njeriu t� jet� vet�m; un� do t`i b�j nj� ndihm� q� i leverdis".

19

Dhe Zoti Per�ndi formoi nga dheu t�r� kafsh�t e fush�s dhe t�r� zogjt� e qiellit dhe i �oi te njeriu p�r t� par� si do t`i quante; dhe sido q� njeriu t`i quante qeniet e gjalla, ai do t� ishte emri i tyre.

20

Dhe njeriu u vuri emra t�r� bag�tis�, zogjve t� qiellit dhe �do kafshe t� fushave; por p�r njeriun nuk u gjend asnj� ndihm� e p�rshtatshme p�r t�.

21

At�her� Zoti Per�ndi e futi n� nj� gjum� t� thell� njeriun, t� cilin e zuri gjumi; dhe mori nj� nga brinj�t e tij dhe e mbylli mishin n� at� vend.

22

Pastaj Zoti Per�ndi me brinj�n q� i kishte hequr njeriut formoi nj� grua dhe e �oi te njeriu.

23

Dhe njeriu tha: "Kjo s� fundi �sht� kocka e kockave t� mia dhe mishi i mishit tim. Ajo do t� quhet grua sepse �sht� nxjerr� nga burri".

24

P�r k�t� arsye njeriu do t� braktis� baban� dhe n�n�n e tij dhe do t� bashkohet me gruan e tij, dhe do t� jen� nj� mish i vet�m.

25

Dhe burri e gruaja e tij ishin q� t� dy lakuriq dhe nuk kishin turp prej k�saj.